We hebben als christendemocraten steeds een voortrekkersrol gespeeld om de rechten van de hele LGBT+-gemeenschap te beschermen.
Goedkeuring homohuwelijk
Op 13 februari 2003 werd België het tweede land ter wereld waar het mogelijk werd voor twee personen van hetzelfde geslacht om met elkaar te trouwen. Deze historische wet betekende een belangrijke stap vooruit voor de rechten van holebi’s in België. Een stap vooruit die 15 jaar geleden vanuit de oppositie door CD&V gesteund en mee goedgekeurd werd. Omdat we als partij iedere liefdesrelatie tussen twee personen gelijk behandelen én beschermen!
Adoptie
CD&V steunt homoseksuele koppels die voor een duurzame relatie kiezen in hun wens om kinderen te kunnen adopteren. Daarnaast worden kinderen die geboren worden in een lesbische relatie ook dankzij onze partij mee op gelijke voet geplaatst met kinderen uit een heterorelatie. De echtgenote van de moeder van het kind wordt namelijk automatisch meemoeder en indien het koppel niet gehuwd is, kan de meemoeder het kind gewoon erkennen. Hierdoor werd in 2015 een langlopende adoptieprocedure overbodig.
Nieuwe transgenderwetgeving
Dankzij onze minister van Justitie Koen Geens zijn recent ook de voorwaarden voor een juridische geslachtswijziging gedemedicaliseerd. Zo moeten transgenders die juridisch van geslacht willen veranderen nu enkel nog een administratieve procedure volgen en worden ze niet langer verplicht tot medische ingrepen. Transgenders die fysiek het andere geslacht willen aannemen, kunnen de medische ingrepen ondergaan, maar ze worden hiertoe niet langer verplicht.
Binnen 5 jaar moet België het meest gezinsvriendelijke land van Europa zijn. Daarom vraagt cd&v een snelle invoering van het Familiekrediet en doet zelf een voorzet hoe dit er zou kunnen uitzien.
Jonge ouders hebben het gevoel er veel te weinig voor hun kinderen te kunnen zijn en tijd met hen te kunnen doorbrengen. Het blijft niet enkel bij een subjectief gevoel. Jonge ouders kunnen zich werkelijk te weinig bezig houden met de dagelijkse opvoeding van hun kinderen. Sterker nog, ze missen op structurele basis belangrijke momenten in het leven van de kinderen, zowel in het bijzonder belangrijke eerste levensjaar van het kind als later in de opvoeding. Het laat zijn sporen na bij zowel de ouders als de kinderen.