Op zoek naar wat echt telt in het leven met Christina Van Geel

Wat is jouw drijfveer in het leven? Wat maakt je gelukkig? Wat maakt jouw leven zinvol? Simpele vragen waarop we misschien niet meteen antwoord kunnen geven. Weten we vandaag als mens nog wat we willen in ons leven? Christina Van Geel, ex-radiopresentatrice en freelance stem en auteur, pende haar bevindingen neer in haar boek ‘In het spoor van Ikigai’. Ze laat ons kennismaken met ‘ikigai’ en laat ons reizen door onze ziel op zoek naar wat écht telt in ons leven. Want een gelukkig leven is een goed, gezond en gerust leven.

& In je boek staat één woord centraal ‘ikigai’. Wat betekent dit juist?

Christina: “Je ‘ikigai’ is je bestaansreden. Het is datgene wat je kracht en goesting geeft om uit je bed te stappen. Om de nacht achter je te laten en de dag in te stappen. Zelfs al is het een grijze of mistige dag, ook in je hoofd. Je ikigai is wat je leven fundamenteel betekenis geeft, het is wat écht telt voor jou.”

& Hoe kan je als mens vinden wat je leven zin geeft?

Christina: “De basisvraag is: waarvoor sta ik ’s ochtends op? Veel mensen hebben daar geen pasklaar antwoord op. En dat is ook niet erg. Het belangrijkste is dat je er al eens bij stilstaat. Om een scherper beeld te krijgen van je ikigai, leg je jezelf vier vragen voor: Waar hou ik van? Waar ben ik goed in? Wat heeft de wereld nodig? En welke meerwaarde haal ik er zelf uit? Als je doet waar je van houdt, waar je goed in bent, waar je de ander een voordeel mee doet en je haalt er zelf – al dan niet financieel – een meerwaarde uit, dan zit je je ikigai op het spoor. Het is onwaarschijnlijk hoe snel je de diepte induikt wanneer je die vragen voor jezelf tracht te beantwoorden.  Je spoelt jezelf er als het ware mee schoon. Het helpt je ballast te lozen en ruis te elimineren. Zo kan je focussen op wat echt belangrijk is voor jou.”

& Het kan ook confronterend zijn om je zo te verdiepen

Christina: “Inderdaad, het is een knalharde confrontatie met wie je bent, met wat je in de wereld wil zetten en ervoor wil terugkrijgen. Het zijn vragen die je confronteren met dingen die je misschien anders en beter kan doen in je leven. Misschien ben je wel ver afgedwaald van wat voor jou belangrijk is. Om het even door welke reden. Heel vaak is angst een magneet die ons kompas in de war brengt. Angst om te verliezen, angst voor wat een ander zal denken, angst voor die ander, angst die ons ook al te vaak door politici wordt aangepraat.”

& Ben je er voor jezelf al uit waar jij ’s morgens voor opstaat?

Christina: “In alles wat ik doe zijn mensen en verhalen belangrijk. Met verhalen wil ik mensen raken, iets in hen bewegen. Ik heb dat de voorbije jaren op verschillende manieren gedaan: op de radio, in de politiek en nu als freelance stem en auteur. Wat echt telt voor jou kan je op heel veel manieren beleven en in de wereld zetten. Het is meer dan een droom die je nastreeft en al dan niet realiseert.  Je ikigai is je innerlijk kompas dat al je dromen richting geeft en ze activeert. Zo is het belangrijk dat je een job doet die je graag doet. Die je blij maakt en die dicht bij jezelf zit. Een heel leven lang blijven vastzitten in een job die je niet graag doet, je elke dag opnieuw naar je werk sleuren.  Dat is toch verschrikkelijk! Nee, het is niet evident om zomaar te zeggen: ‘ik neem een jaar loopbaanonderbreking om uit te zoeken wat echt belangrijk is voor mij’. Toch houden we soms te hard vast aan routine, zijn te te bang om zekerheden los te laten en hechten we te veel waarde aan materialisme en succes.”

& Schrikken verandering en vernieuwing af?

Christina: “Ja, dat brengt weerstand met zich mee. En dat is heel normaal. Toch vind ik dat je je die levensvragen op een bepaald moment in je leven echt moet stellen. Liever vroeger dan later, zodat je niet op je sterfbed geconfronteerd wordt met een leven dat je eigenlijk niet had willen leven. Een leven dat je geleefd hebt uit angst, onzekerheid of gebrek aan vertrouwen.”

& In je boek breng je een aantal thema’s naar voren waaronder verbondenheid, vrijheid en dankbaarheid. Zijn dat voorwaarden om als mens gelukkig te zijn?

Christina: “In onze drukke en complexe levens hebben we soms de neiging om af te dwalen van wat essentieel is voor onszelf. Waarden als verbondenheid, vrijheid, dankbaarheid,eenvoud, stilte en mildheid brengen ons weer dichter bij onszelf.
Doordat je dicht bij jezelf blijft en bij wat je belangrijk vindt in het leven, ontstaat er een vorm van geluk. Dieper, fundamenteler dan het oppervlakkige geluk dat we vaak achernahollen.”

& We leven in een samenleving waarbij we soms te vaak het grote geluk willen nastreven. Missen we daardoor vaak het kleine geluk?

Christina: “Dat denk ik wel. Het is dankbaarheid die je alert maakt voor de ogenschijnlijk kleine dingen in het leven. Samen een maaltijd delen met de mensen die je graag ziet, van een zonsopgang genieten, een goed gesprek voeren met iemand op je werk of met vrienden op café. Durven gelukkig te zijn met wat is, ook dat is je bewust worden van wat echt telt in je leven. En natuurlijk kan je wel eens blij zijn wanneer je een nieuw snufje hebt gekocht. Maar dat is niet waar je fundamenteel gelukkig van wordt.”

& Maakt dat geluk dan eerder ontastbaar?

Christina: “Het is geen pakje onder de kerstboom met een gouden strik errond nee. Dat kan geluk misschien abstract doen lijken. Tegelijk is geluk iets heel persoonlijks, iets wat je voor jezelf moet uitmaken. Een ander kan je niet vertellen wat voor jou belangrijk is en hoe je ernaar moet leven. Je moet er zelf naar op zoek gaan, je moet jezelf op de dissectietafel leggen: Wie ben ik? Wat wil ik? Wat is belangrijk voor mij? Is die dure, chique wagen belangrijk of net niet? Ik werk al jaren keihard en heb geen tijd meer voor vrienden of familie. Is die prestige of dat loon dat dan allemaal wel waard? Lastige vragen die je misschien liever uit de weg gaat. Want pas op, ikigai is géén zweverige nieuwerwetse hype uit het oosten, abracadabra voor geluk en succes. Het vraagt introspectie en moed. Want wat je blootlegt kan confronterend zijn, een dwingende uitnodiging om het anders te doen. Het is heel activerend en legt de verantwoordelijkheid voor een groot stuk bij jezelf. Maar jezelf de mogelijkheid geven om het leven te leiden dat je wil leven is de belangrijkste keuze die je moet durven maken, toch?”

& Je presenteerde tijdens de zomermaanden onze radioshow ‘Live on Tour’ en trok doorheen Vlaanderen. Merkte je daar op dat er lokaal gezocht wordt naar wat mensen gelukkig maakt?

Christina: “Je ziet dat er lokaal zeker en vast aan gewerkt wordt. In aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen schreef ik een open brief naar de kandidaat-burgemeesters om hen op te roepen om in hun volgende bestuursperiode meer aandacht te besteden aan geluk. En als het kan een schepen van Geluk aan te stellen. In Kuurne zorgde burgemeester Francis Benoit daar ondertussen al voor. Soms kreeg ik – na het verspreiden van die brief – de vraag of onze burgemeesters en schepenen wel kunnen zeggen hoe we gelukkig moeten zijn. Daarover gaat het natuurlijk niet. Het gaat over de randvoorwaarden die het beleid moet creëren. De goede potgrond leveren waarin geluk en zinvolheid kunnen groeien.”

& Draagt het vinden van je ikigai, je drijfveer, het gelukkig zijn, bij tot een betere levenskwaliteit?

Christina: “Daar ben ik van overtuigd.  Politiek kan die levenskwaliteit ook stimuleren door levendige buurten te creëren, eenzaamheid tegen te gaan en mensen met elkaar te verbinden. Tijdens de Live on Tour stelde ik vaak de vraag ‘waarom is jouw gemeente of stad de beste om in te leven?’. Heel vaak kreeg ik als antwoord: ‘Omwille van de mensen. Omwille van de sfeer
en de verbondenheid in onze buurt’. Dát maakt een mens gelukkig.”

We leven in een snelle samenleving waarin mensen soms het gevoel hebben zichzelf te verliezen.

& Wat wens je onze lezers toe die hun weg in het leven zoeken?

Christina: “De durf vooral om ernaar te (blijven) zoeken. We leven in een snelle samenleving waarin mensen soms het gevoel hebben zichzelf te verliezen. Je drijft mee in de stroom en voor je het weet drijf je af van wat voor jou echt telt. Af en toe eens stilstaan en de stroom laten passeren dat vraagt durf. De andere vissen in de stroom gaan het misschien gek vinden: wat doet die nu? Gewoon af en toe eens durven stilstaan en kijken: naar jezelf, naar watje betekent voor de ander, naar de wereld rondom je. Waarbij je vasthoudt aan wat echt telt voor jou. En jezelf de vraag stellen: ‘Sta ik waar ik wil staan? Waar ga ik naartoe? Sleur ik niet te veel ballast mee die ik niet nodig heb? Wat telt nu eigenlijk écht voor mij?’ Bewust ‘stop’ durven zeggen en je eigen ratrcace even stilleggen. Dat wens ik ons allen toe”