Minister Peeters wil de rosse muntjes afschaffen

Publicatiedatum

Auteur

Jan Vanderhoeven

Deel dit artikel

De rosse muntjes van 1 en 2 eurocent zijn niet alleen vervelend voor klanten en winkeliers, ze zijn ook erg duur in productie. Minister van Economie en Consumentenzaken Kris Peeters kondigt een wet aan waardoor winkeliers de prijzen op een correcte manier moeten afronden.

Bij cash betalingen krijgt de consument vaak muntjes van 1 of 2 eurocent terug van de winkelier. Die worden te weinig terug uitgegeven waardoor de Nationale Bank er jaarlijks extra in omloop moet brengen, wat een hoge kost met zich meedraagt. De productie kost meer dan de waarde van de munt.

Kris Peeters zal een wetsontwerp lanceren dat de winkeliers verplicht om hun prijzen op een correcte manier af te ronden. Concreet worden alle bedragen die eindigen op 1 of 2 eurocent naar beneden afgerond, 3, 4, 6 en 7 worden afgerond naar 5, 8 en 9 tenslotte worden afgerond naar 10. Zo zullen de kleine muntjes vanzelf verdwijnen.

Voor de klant wijzigt er qua besteding niets, aangezien afrondingen naar beide richtingen gebeuren en het, bijvoorbeeld in de supermarkt, vaak gaat over aan aantal producten die samen worden aangekocht. Wel zal hij minder kleingeld moeten meedragen. Ook de winkelier wint want hij wordt minder geconfronteerd met tekorten. Zelfstandigenorganisaties Unizo, UCM en Comeos riepen eerder al op om de rosse muntjes te bannen.

Voorbeeld:

5,22 euro wordt 5,20 euro
5, 23 euro wordt 5,25 euro
5,27 euro wordt 5,25 euro
5,29 euro wordt 5,30 euro

Nieuws

cd&v komt met historisch familiekrediet: rugzak van 24 maanden per kind

Binnen 5 jaar moet België het meest gezinsvriendelijke land van Europa zijn. Daarom vraagt cd&v een snelle invoering van het Familiekrediet en doet zelf een voorzet hoe dit er zou kunnen uitzien.

1 op 4 jonge ouders heeft onvoldoende tijd voor de dagelijkse opvoeding kinderen

Jonge ouders hebben het gevoel er veel te weinig voor hun kinderen te kunnen zijn en tijd met hen te kunnen doorbrengen. Het blijft niet enkel bij een subjectief gevoel. Jonge ouders kunnen zich werkelijk te weinig bezig houden met de dagelijkse opvoeding van hun kinderen. Sterker nog, ze missen op structurele basis belangrijke momenten in het leven van de kinderen, zowel in het bijzonder belangrijke eerste levensjaar van het kind als later in de opvoeding. Het laat zijn sporen na bij zowel de ouders als de kinderen.