In de nasleep van Operatie Propere Handen hebben parlementsleden Roel Deseyn en Stefaan Vercamer een wetsvoorstel klaar voor een grondige hervorming van de fiscale en RSZ-voordelen voor sportclubs en sportbeoefenaars.
Profsporters betalen al meer dan vijftig jaar een lagere RSZ-bijdrage en al meer dan tien jaar krijgen sportclubs een forse korting op hun bedrijfsvoorheffing. Dat betekent dat bijvoorbeeld topvoetballers minder belastingen betalen dan een vuilnisman of secretaresse. Jaarlijks kosten deze voordelen de overheid 130 miljoen euro.
Daarom willen Deseyn en Vercamer de korting op de bedrijfsvoorheffing van tachtig procent aan strengere voorwaarden verbinden. Nu is het zo dat sportclubs dat bedrag vrij mogen besteden als het gaat over lonen van sporters jonger dan 26 jaar. Beide parlementsleden pleiten ervoor om dat te verlagen naar 19 jaar. Dat moet leiden tot meer investeringen in de jeugdopleiding door alle clubs.
Op het vlak van de sociale zekerheid is het nu zo dat sporters maximum 868 euro per maand betalen, hoeveel zij ook verdienen. Dit betekent dus dat een topvoetballer, die tot 100.000 euro per maand verdient, amper 0,9 procent RSZ betaalt. Bij een gewone werknemer is dit 38 procent. Met het wetsvoorstel zal dit voordeel enkel nog toegestaan worden aan sportbeoefenaars die minder dan 6.800 euro per maand verdienen.
Stefaan Vercamer: “De voorbije tien jaar kostten de voetballonen de Schatkist ongeveer één miljard euro aan belastinggeld. We willen opnieuw een rechtvaardige spanning creëren ten aanzien van andere jobs. Daarbij raken we niet aan de kleinere clubs en minder verdienende sporters, die de steunmaatregelen wel degelijk nodig hebben.”
Een derde maatregel binnen het wetsvoorstel is dat het minimumloon voor sporters die niet uit de Europese Unie komen, aangepast wordt naar anderhalve keer het gemiddeld loon per sporttak, naar analogie van Nederland.
Roel Deseyn: “Het lage minimumloon nu is voordelig voor clubs die zo spelers aantrekken in de hoop hen later met winst te kunnen verkopen. Daar worden niet de spelers, maar wel de makelaars en clubs beter van.”
Vercamer en Deseyn: “Dit is een schot voor de boeg waarmee we hopen het evenwicht te bewaren tussen Belgische sportsectoren, die competitief blijven zonder fiscale uitwassen.”
Kinderarmoede aanpakken vereist samenwerking. Daarom geeft Vlaams minister van Armoedebestrijding Benjamin Dalle vandaag groen licht aan 45 ambitieuze projecten. Lokale bondgenotennetwerken verenigen verschillende spelers op het terrein om samen een vuist te maken tegen kinderarmoede. Een budget van 7 miljoen euro moet het mogelijk maken om meer kinderen uit armoede te halen.
Het klimaatdebat ging de laatste jaren te vaak enkel over grote doelstellingen, kostenefficiëntie en megatonnen CO2-reductie. Door die abstractie geraken mensen vervreemd en gedemotiveerd. Mensen verwachten terecht antwoorden en oplossingen van politici voor de grootste uitdaging die ons en volgende generaties te wachten staat. De antwoorden die de Groenen naar voren schuiven hebben dikwijls iets weg van een absoluut doemscenario of de regelrechte apocalyps. Cd&v zet zich dan ook af tegen de “klimaatkerk” waarin strenge dogma’s gepredikt worden. Ter rechterzijde horen we al te vaak dat àlle klimaatmaatregelen behoren onder de categorie “groene waanzin”. Maar ook aan die fatalisten, klimaatontkenners en bijgevolg stilstand heeft niemand iets.
De re-integratie van een half miljoen langdurig zieken in ons land, lijkt de goede richting uit te gaan. Zo is er een stijging van informele begeleidingstrajecten opgestart door de persoon zelf. Maar er zijn nog heel wat onopgeloste vraagstukken. Daarom vroeg Nahima Lanjri aan minister van werk Dermagne om meer in te zetten op preventie en aanpak van werkgerelateerde uitval.