Het aantal woningen van Sociale huisvestingsmaatschappijen of sociaal verhuurkantoren dat is aangepast aan kandidaat-huurders met een fysieke beperking is nog altijd niet bekend. Vlaams volksvertegenwoordiger Katrien Schryvers, die daarover een parlementaire vraag stelde, pleitte al meermaals voor een goede registratie. “Naast de al bestaande doelgroep zullen er binnen 30 jaar een half miljoen meer 80-plussers zijn dan nu. We moeten ons daarop voorbereiden. Om deze groep van kandidaat-huurders zo goed mogelijk te kunnen helpen en om te weten welke bijkomend aanbod we moeten realiseren, is een degelijke registratie onontbeerlijk.”
"Het Kaderbesluit Sociale Huur bepaalt dat sociale huisvestingsmaatschappijen (SHM) en sociaal verhuurkantoren (SVK) verplicht zijn om achtereenvolgens aan een aantal kandidaat-huurders een voorrang toe te kennen. De eerste in de rij betreft de kandidaat-huurder of één van zijn gezinsleden met een fysieke handicap of beperking, of de kandidaat-huurder die is ingeschreven voor een sociale assistentiewoning. “Zo’n voorrang kan natuurlijk alleen maar worden toegekend als de vrijgekomen woning specifiek is aangepast aan de huisvesting van personen met een fysieke handicap of beperking of als het een sociale assistentiewoning is,” aldus Vlaams volksvertegenwoordiger Katrien Schryvers.
In antwoord op een parlementaire vraag van Schryvers antwoordde Vlaams minister voor Wonen Liesbeth Homans, verantwoordelijk voor alles wat sociale huisvesting aanbelangt, dat er geen gegevens beschikbaar zijn met betrekking tot het aantal aangepaste sociale woningen. Uit een bevraging die Schryvers zelf deed in 2015 bleek dat amper twee procent van de sociale woningen zou aangepast zijn voor bewoners met een beperking of extra zorgnood.
Geschat wordt dat er bij de sociale huisvestingsmaatschappijen op 31 december 2016 ongeveer 3.372 openstaande dossiers waren voor kandidaat-huurders die in aanmerking komen voor een voorrangsregeling omwille van een fysieke beperking. Dat komt neer op 1,9 procent van het totale aantal dossiers. De gemiddelde wachttijd voor deze groep van kandidaten bedroeg 1.169 dagen. Dat is een dikke maand langer dan de gemiddelde wachttijd voor alle toegewezen dossiers van 2016 (1.131 dagen).
Bij de sociale verhuurkantoren ligt het aandeel kandidaat-huurders die aanspraak maken op deze voorrangsregeling op 0,44 procent (203 op in totaal 46.449 dossiers). De exacte wachttijd in deze dossiers is niet gekend. Wel geeft de minister mee dat in 2017 één kandidaat een woning kreeg toegewezen na zeven jaar wachten en één na vier jaar wachten. Vier kandidaten stonden op de wachtlijst sinds 2015 en 9 kandidaten stonden op de lijst sinds 2016. Aan vier kandidaten werd een woning toegewezen in het jaar waarin ze ingeschreven waren.
Schryvers pleit al langer voor een betrouwbare registratie van de beschikbare aangepaste woningen waarover de sociale huisvestingsmaatschappijen en de sociale verhuurkantoren beschikken en herhaalt nu dit pleidooi.
“Niet alleen zouden kandidaat-huurders zo een realistisch idee kunnen krijgen van de wachttijd die zij nog moeten doorlopen, ook zou dit kunnen zorgen voor een betere afstemming van vraag en aanbod,” vindt Schryvers. Door de vergrijzing zullen immers steeds meer mensen met een beperking nood hebben aan een sociale woning. Binnen een dertigtal jaar zullen er een half miljoen 80-plussers meer zijn dan nu. “Steeds weer benadrukken we met zijn allen dat het belangrijk is zo lang mogelijk in de eigen woning en de eigen buurt te kunnen blijven wonen. Dat geldt natuurlijk ook voor wie een sociale huurwoning bewoont. Daarom moet er ook daar genoeg geïnvesteerd worden in aangepaste woongelegenheden. Uitstippelen welk beleid en welke inzet hiervoor naar de toekomst nodig is, kan natuurlijk maar als er ook zicht is op het huidige aanbod. Momenteel weet Vlaanderen echter zelfs niet waar en hoeveel van dergelijke woongelegenheden beschikbaar zijn.”
Schryvers ziet tenslotte toch een lichtpuntje: “Na drie jaar aandringen, antwoordde de minister nu toch dat de administratie zal nagaan of een registratie werkbaar is. Hopelijk wordt hier nu eindelijk ook echt werk van gemaakt.”
Het ziektepensioen voor statutaire ambtenaren moet omgevormd worden zodat het dichter bij het ziektepensioen voor werknemers ligt. Kamerlid Nahima Lanjri (cd&v) dient een voorstel in voor een hervorming van het ziektepensioen voor statutaire ambtenaren.
Er heerst een wooncrisis in Vlaanderen. Jonge werkende gezinnen kunnen geen woning meer veroorloven. We moeten meer en sneller sociale woningen bouwen, zegt Vlaams parlementslid Vera Jans. Zo zetten we de huizenmarkt in beweging en daalt de prijs van starterswoningen.
“In februari dit jaar gaf ik samen met cd&v een aanzet voor een lerarenloopbaanpact, een plan om op lange termijn de lerarenloopbaan aantrekkelijker te maken en zo het lerarentekort te helpen oplossen. Vandaag worden er met dit nieuwe decreet een aantal belangrijke stappen gezet. Maar we zijn er nog niet. Ik blijf op mijn honger zitten, er is onverminderd nood aan een langetermijnvisie en -aanpak”, zegt Vlaams parlementslid Loes Vandromme (cd&v).