Het aantal woningen van Sociale huisvestingsmaatschappijen of sociaal verhuurkantoren dat is aangepast aan kandidaat-huurders met een fysieke beperking is nog altijd niet bekend. Vlaams volksvertegenwoordiger Katrien Schryvers, die daarover een parlementaire vraag stelde, pleitte al meermaals voor een goede registratie. “Naast de al bestaande doelgroep zullen er binnen 30 jaar een half miljoen meer 80-plussers zijn dan nu. We moeten ons daarop voorbereiden. Om deze groep van kandidaat-huurders zo goed mogelijk te kunnen helpen en om te weten welke bijkomend aanbod we moeten realiseren, is een degelijke registratie onontbeerlijk.”
"Het Kaderbesluit Sociale Huur bepaalt dat sociale huisvestingsmaatschappijen (SHM) en sociaal verhuurkantoren (SVK) verplicht zijn om achtereenvolgens aan een aantal kandidaat-huurders een voorrang toe te kennen. De eerste in de rij betreft de kandidaat-huurder of één van zijn gezinsleden met een fysieke handicap of beperking, of de kandidaat-huurder die is ingeschreven voor een sociale assistentiewoning. “Zo’n voorrang kan natuurlijk alleen maar worden toegekend als de vrijgekomen woning specifiek is aangepast aan de huisvesting van personen met een fysieke handicap of beperking of als het een sociale assistentiewoning is,” aldus Vlaams volksvertegenwoordiger Katrien Schryvers.
In antwoord op een parlementaire vraag van Schryvers antwoordde Vlaams minister voor Wonen Liesbeth Homans, verantwoordelijk voor alles wat sociale huisvesting aanbelangt, dat er geen gegevens beschikbaar zijn met betrekking tot het aantal aangepaste sociale woningen. Uit een bevraging die Schryvers zelf deed in 2015 bleek dat amper twee procent van de sociale woningen zou aangepast zijn voor bewoners met een beperking of extra zorgnood.
Geschat wordt dat er bij de sociale huisvestingsmaatschappijen op 31 december 2016 ongeveer 3.372 openstaande dossiers waren voor kandidaat-huurders die in aanmerking komen voor een voorrangsregeling omwille van een fysieke beperking. Dat komt neer op 1,9 procent van het totale aantal dossiers. De gemiddelde wachttijd voor deze groep van kandidaten bedroeg 1.169 dagen. Dat is een dikke maand langer dan de gemiddelde wachttijd voor alle toegewezen dossiers van 2016 (1.131 dagen).
Bij de sociale verhuurkantoren ligt het aandeel kandidaat-huurders die aanspraak maken op deze voorrangsregeling op 0,44 procent (203 op in totaal 46.449 dossiers). De exacte wachttijd in deze dossiers is niet gekend. Wel geeft de minister mee dat in 2017 één kandidaat een woning kreeg toegewezen na zeven jaar wachten en één na vier jaar wachten. Vier kandidaten stonden op de wachtlijst sinds 2015 en 9 kandidaten stonden op de lijst sinds 2016. Aan vier kandidaten werd een woning toegewezen in het jaar waarin ze ingeschreven waren.
Schryvers pleit al langer voor een betrouwbare registratie van de beschikbare aangepaste woningen waarover de sociale huisvestingsmaatschappijen en de sociale verhuurkantoren beschikken en herhaalt nu dit pleidooi.
“Niet alleen zouden kandidaat-huurders zo een realistisch idee kunnen krijgen van de wachttijd die zij nog moeten doorlopen, ook zou dit kunnen zorgen voor een betere afstemming van vraag en aanbod,” vindt Schryvers. Door de vergrijzing zullen immers steeds meer mensen met een beperking nood hebben aan een sociale woning. Binnen een dertigtal jaar zullen er een half miljoen 80-plussers meer zijn dan nu. “Steeds weer benadrukken we met zijn allen dat het belangrijk is zo lang mogelijk in de eigen woning en de eigen buurt te kunnen blijven wonen. Dat geldt natuurlijk ook voor wie een sociale huurwoning bewoont. Daarom moet er ook daar genoeg geïnvesteerd worden in aangepaste woongelegenheden. Uitstippelen welk beleid en welke inzet hiervoor naar de toekomst nodig is, kan natuurlijk maar als er ook zicht is op het huidige aanbod. Momenteel weet Vlaanderen echter zelfs niet waar en hoeveel van dergelijke woongelegenheden beschikbaar zijn.”
Schryvers ziet tenslotte toch een lichtpuntje: “Na drie jaar aandringen, antwoordde de minister nu toch dat de administratie zal nagaan of een registratie werkbaar is. Hopelijk wordt hier nu eindelijk ook echt werk van gemaakt.”
Minister van Financiën Vincent van Peteghem tekende vandaag, samen met staatssecretaris voor Consumentenbescherming Alexia Bertrand en minister van Economie Pierre-Yves Dermagne, een protocol met de bankensector. Dat protocol zorgt voor meer transparantie op spaarrekeningen, wat tot betere voorwaarden voor consumenten moet leiden.
Vlaams minister van Gezin Hilde Crevits en minister van Werk Jo Brouns willen bedrijven stimuleren om te investeren in extra kinderopvangplaatsen voor hun werknemers. Ze lanceren daartoe een oproep om bedrijven te ondersteunen die aan de slag willen met een nieuw model waarbij ze kunnen investeren in extra plaatsen voor hun medewerkers in bestaande vergunde kinderopvanginitiatieven. Op die manier kunnen ouders kiezen voor opvang in hun buurt en is de drempel om aan de slag te gaan (of te blijven) lager.
Het maken en verspreiden van deepnudes zijn een zeer verontrustende trend. Eind september getuigden enkele ’bekende Vlamingen over valse naaktbeelden die kwalijk van hen verspreid werden. Naar aanleiding van de Internationale dag tegen het geweld op vrouwen wil Vrouw & Maatschappij (V&M) , de politieke vrouwenbeweging van cd&v, het zorgwekkende probleem van deepnudes onder de aandacht brengen en oproepen tot een totaalverbod van apps en websites die dit mogelijk maken.
Ze bieden -vaak gratis- de mogelijkheid aan om een alledaagse foto of video zomaar om te vormen tot een naaktbeeld. Bovendien is zo’n app enkel ontwikkeld op basis van data van vrouwenlichamen en niet van mannenlichamen. De software is dus ontworpen om enkel vrouwelijke slachtoffers te maken. Vrouw & Maatschappij roept dan ook op tot een totaalverbod op deze apps.