In Vlaanderen speelde zich de afgelopen jaren een fenomenale operatie af in de sector ‘personen met een handicap’, met nooit eerder geziene extra budgetten voor mensen met een handicap.
Het hele systeem werd intussen hervormd, waardoor het geld niet langer naar de instellingen gaat, maar naar de mensen met een handicap zelf. Deze hervorming bracht ontzettend veel veranderingen met zich mee voor de mensen met een handicap en hun familie, alsook voor de betrokken instellingen waarvoor er vele zekerheden wegvielen.
Daarom ging er veel aandacht naar communicatie en informatie, gericht op de voorzieningen die hun subsidies verloren, op de mensen met een handicap die reeds een plek hadden, op alle wachtenden en hun familie. Het is zeker nog niet perfect, maar er werd verdomme hard gewerkt. In alle stilte, met overleg en respect. Er werd bijgestuurd en geluisterd naar elkaar.
Zo werd in Vlaanderen mijnvaph.be in het leven geroepen waar mensen met een handicap hun persoonlijk dossier kunnen raadplegen, er bestaan de nodige bijstandsorganisaties, een infolijn werd geïnstalleerd en deze week werd bekendgemaakt dat Vlaanderen investeert in een nieuw digitaal platform waar zorgvragers en -aanbieders elkaar nog beter kunnen vinden.
We weten dat mensen met een handicap risico lopen om in armoede te belanden. Toch is en blijft de echte hefboom federaal. En wat in Vlaanderen wel lukt, was op het federale niveau tot voor enkele weken onmogelijk. Ondanks stoere (twitter)verklaringen blijven mensen daar bellen naar een nummer waar zelfs niet wordt opgenomen… Mensen blijven geld verliezen omdat ze door het gebrek aan dienstverlening maand na maand bepaalde uitkeringen mislopen. Mocht het mijn verantwoordelijkheid zijn: ik schaamde me dood!
De bevoegde staatssecretaris is drie weken geleden weggelopen van deze problematiek. De stelling dat men ‘geld zou gevraagd hebben’ is niet meer dan een machteloze kreet want er is geen spoor van terug te vinden. Extra personeel dat voorzien was kan er voorlopig niet komen omdat N-VA weigerde de federale begroting goed te keuren. Een onprofessionele houding mijn inziens. Triest.
De problematiek van deze mensen is té belangrijk om daar nu een politiek spel over te spelen. Kris Peeters is sinds enkele weken bevoegd en zoekt nu naar oplossingen om deze problemen aan te pakken. Zonder al te veel tweets de wereld uit te sturen, maar met hard werken én budgetteren.
Al jaren mag ik het beleidsdomein van Personen met een handicap van zeer nabij volgen. Slechts zelden kruip ik in mijn pen. Maar in dit dossier verbaas ik me al langer waarom dit probleem niet werd opgelost. Dat mensen met een handicap dit moeten blijven slikken. Ik word boos als ik merk dat mensen in kwetsbare situaties maand na maand geld verliezen - waar ze bovendien recht op hebben - ten gevolge van slecht beleid.
Kunnen we het hebben over de essentie van de zaak in plaats van elkaar de schuld te geven? Er staan kwetsbare mensen in de kou, die moeten wachten op hun geld, die letterlijk zelfs niet bij de bevoegde dienst terechtkunnen met hun vragen want de telefoon blijft onbeantwoord.
Vera Jans, Vlaams Volksvertegenwoordiger
