In oktober vorig jaar trok Vlaams volksvertegenwoordiger Katrien Schryvers aan de alarmbel toen bleek dat verschillende woonzorgcentra door middel van kortingen en speciale aanbiedingen op zoek gingen naar nieuwe bewoners. “Niet eerlijk tegenover mensen die al langer in hetzelfde woonzorgcentrum wonen,” stelde het parlementslid toen. Schryvers was dan ook tevreden dat werd vastgelegd dat kortingen op de dagprijs voor iedereen moeten gelden. “Intussen duikt er echter weer een nieuw aanbod op, de zogenaamde ‘solidariteitsbedden’,” zegt het parlementslid. Ze kaart dit vandaag aan in het Vlaams parlement.
De voorbije jaren werd er sterk geïnvesteerd in woonzorgcentra. Dit samen met de coronacrisis bracht het voorbije jaar op sommige plaatsen leegstand met zich mee. Om toch voldoende potentiële bewoners aan te trekken, zetten sommige woonzorgcentra promotionele acties op. “Niet eerlijk tegenover mensen die al langer in hetzelfde woonzorgcentrum wonen,” reageerde Katrien Schryvers toen. Na haar aanklacht werd de regelgeving aangepast zodanig dat eventuele kortingen altijd voor alle bewoners moeten gelden, ook voor de ouderen die al langer in het woonzorgcentrum verblijven.
Recent duikt nu echter een nieuwe vorm van promotie op, ontdekte het parlementslid, nl de zogenaamde solidariteitsbedden. Sommige woonzorgcentra zouden zo plaatsen met een veel lagere dagprijs voorbehouden voor personen met een lage financiële draagkracht en soms ook enkel voor een tweepersoonskamer.
Acties roepen vragen op
“Zulke acties roepen toch opnieuw een aantal vragen en bekommernissen op,” vindt Vlaams volksvertegenwoordiger Katrien Schryvers, die de kwestie aankaart in het Vlaams parlement vandaag. “Ook via dit soort aanbod ontstaat een verschillende behandeling van de huidige bewoners ten opzichte van nieuwe bewoners, en dat kan absoluut niet,” zegt het parlementslid. “Waarom zouden ouderen die al langer in een woonzorgcentrum verblijven meer moeten betalen dan nieuwe bewoners? Ook bij hen zijn er ongetwijfeld mensen die het financieel niet gemakkelijk hebben. Bovendien is het nog maar de vraag hoe een woonzorgcentrum bepaalt welke bewoners draagkrachtig zijn en welke niet. En wanneer meerdere bewoners het financieel moeilijk hebben, hoe zal dan bepaald worden aan wie de zogenaamde ‘solidariteitsbedden’ worden toegewezen? Om nog maar te zwijgen over het idee dat geweten zou kunnen zijn wie in een solidariteitsbed slaapt en wie niet.”
Ethische vragen
De vraag kan gesteld worden in hoeverre het aanbieden van zogenaamde ‘solidariteitsbedden’ strookt met de aanpak die Vlaanderen zelf doet in het kader van de financiële toegankelijkheid van woonzorgcentra. Zo heeft elke bewoner van een woonzorgcentrum automatisch recht op 130 euro zorgbudget voor zwaar zorgbehoevenden. Daarnaast geeft Vlaanderen met het zorgbudget voor zorgbehoevende ouderen, dat kan oplopen tot zo’n 600 euro, afhankelijk van het inkomen en zorggraad, extra tegemoetkomingen om ouderen met een lagere financiële draagkracht te ondersteunen. Het is onduidelijk hoe in geval van zogenaamde solidariteitsbedden wordt beoordeeld wie recht zou hebben op het verlaagde tarief.
“In zeer veel woonzorgcentra zetten directie, medewerkers en vrijwilligers zich elke dag in om onze ouderen de best mogelijke zorg te geven.”, aldus Schryvers, “Sommigen gaan echter wel op een heel creatieve manier op zoek om alle plaatsen ingevuld te krijgen. Ik stel me daar echt ethische vragen bij,” zegt Schryvers nog. “Een woonzorgcentrum moet een thuisvervangende omgeving zijn voor mensen die niet langer thuis kunnen wonen. Het is daar dat mensen die ernaar verhuizen de laatste jaren van hun leven zullen doorbrengen. De keuze voor een woonzorgcentrum moet weloverwogen worden gemaakt, en moet vooral gaan over de vraag ‘Kan ik mij hier goed voelen en kan ik hier de juiste zorgen krijgen?’ Vanuit de Vlaamse overheid wordt sterk ingezet op de betaalbaarheid, en kunnen mensen die het financieel moeilijk hebben beroep doen op specifieke tegemoetkomingen. De woonzorgcentra laten beoordelen wie er mag komen wonen aan een lagere dagprijs, vind ik echt een slecht idee. Het is ook niet eerlijk. Ik hoop dan ook dat de minister ook nu maatregelen zal nemen. Dat de overheid op basis van objectieve criteria tegemoetkomingen geeft aan al wie kwetsbaar is, dàt is echte solidariteit in plaats van aan de hand van vage omschrijvingen aan enkel(e) nieuwe bewoners een lager tarief aanbieden voor een tweepersoonskamer,” sluit het parlementslid af.
"Kortingsacties zijn niet eerlijk tegenover mensen die al langer in hetzelfde woonzorgcentrum wonen" @KatrienSchryver in Commissie Welzijn #vlaparl vandaag pic.twitter.com/BWnRRbtr6J
— CD&V Vlaams Parlement (@CDenV_VlaParl) June 1, 2021
