“Op 24 juni stemde de plenaire vergadering van de Senaat over een voorstel van resolutie betreffende de beperking van het ruimteschroot en van de impact ervan op het gebruik van de ruimte. Deelstaatsenator Stijn De Roo hield een tussenkomst namens de cd&v-fractie.
Naar schatting cirkelen er honderden tonnen afval rond de aarde. Het probleem van al dat rondslingerende ruimteschroot is vandaag urgenter dan ooit tevoren. Zo cirkelen er momenteel rond de aarde zo’n 4 à 5000 actieve en nog eens meer dan honderden kapotte satellieten.
En daar blijft het hoogstwaarschijnlijk niet bij, want ook de komende jaren zal het aantal satellieten nog verder toenemen. Die moeten botsingen met elkaar en met de vele rondrazende wrakstukken zien te vermijden. Bovendien hebben satellieten maar een beperkte levensduur.
Het lanceren van nieuwe satellieten zónder dat er ander afval wordt geruimd, vergroot de kans op botsingen fors. De voorbije jaren waren er al heel wat initiatieven en ideeën om het rondslingerende puin te ruimen. Maar volgens een recente studie zal enkel en alleen het ruimen het probleem niet oplossen. Het verwijderen van ruimteschroot kan bedrijven zelfs aanzetten om nog meer satellieten te lanceren, waardoor het risico op botsingen nog verder vergroot.
De onderzoekers van die studie stellen dan ook voor om het over een andere boeg te gooien, namelijk: het heffen van een belasting op elke satelliet die zich in de ruimte bevindt. Die belasting is gelijk aan de ‘externe kosten’ die ze anderen met deze lancering opleggen. Het betekent dat je dus niet meer vrijblijvend satellieten de lucht in kunt schieten, maar dat daar voortaan kosten mee gemoeid zijn. Bij zo'n heffing zouden satellietoperatoren sneller geneigd zijn om satellieten die niet echt rendabel zijn, uit de ruimte te halen. Bovendien zou de eigenaar van de satelliet die ruimtepuin veroorzaakt, ook moeten blijven betalen zolang al zijn puin niet geruimd is. Daardoor zou de eigenaar wellicht sneller geneigd zijn om samen te werken met daarin gespecialiseerde bedrijven.
Deze resolutie geeft een aantal aanbevelingen over de wijze waarop de federale regering maar ook de deelstaatregeringen binnen hun bevoegdheid een rol kunnen spelen om het probleem op internationaal niveau aan te kaarten. Deze resolutie werd dan ook door de cd&v-fractie goedgekeurd.”
