De wetgeving inzake terugvordering bij de kinderen, wanneer het OCMW tussenkomt in de dagprijs van een woonzorgcentrum, bestaat al lang. Wat het wetsvoorstel nu beoogt is geen verstrenging van de huidige regelgeving, maar een meer rechtvaardige toepassing. Nu zijn er verschillen tussen OCMW’s over hoe ze dat toepassen. Het hangt dus af van waar je toevallig woont. Daar willen we vanaf. Bovendien pleiten we voor een begrenzing voor die terugvorderingen, zodat bijvoorbeeld een enig kind niet gediscrimineerd wordt. Dat is een bijsturing van de huidige regeling die duidelijkheid geeft en meer rechtvaardig is dan nu.
CD&V Kamerlid Nahima Lanjri heeft een wetsvoorstel ingediend dat het huidig systeem van terugvordering van de kosten van een woonzorgcentrum door OCMW’s uniform en sociaal rechtvaardiger moet maken. Vandaag bestaat er een onderhoudsverplichting van ouders tegenover hun kinderen en omgekeerd. Deze onderhoudsplicht is als algemeen principe ingeschreven in het Burgerlijk Wetboek. Het is pas in uitzonderlijke situaties, wanneer de bewoners van een woonzorgcentrum beroep doen op het OCMW omdat ze zelf niet genoeg middelen hebben om het verblijf in een woonzorgcentrum te betalen, dat in tweede instantie gekeken wordt naar de kinderen.
In de meeste gevallen vorderen OCMW’s wel terug, dit is bijvoorbeeld het geval in Antwerpen en Leuven. Sinds 2004 kan het OCMW in het algemeen afzien van de terugvordering van de steun. Een beperkt aantal OCMW’s vordert niet terug. Dat impliceert dat sommige OCMW's wel vragen aan de kinderen om bij te springen, en andere niet. Bijvoorbeeld in Oostende en in Gent vordert het OCMW niet terug. In andere steden en gemeenten doet men dit wel. "Die discriminatie willen we wegwerken.", zegt Nahima Lanjri. "Het kan niet dat je afhankelijk van de voormalige woonplaats van je ouders wel of niet moet bijdragen. We vernemen van de VVSG dat 95 procent van de bewoners van woonzorgcentra het zonder OCMW-steun deden.", zegt Lanjri. Het gaat dus over 5 tot 6 % die gesteund werd door het OCMW.
Het parlementslid wijst ook op de uitzonderingen die behouden blijven. Het OCMW kan dus nog steeds individuele uitzonderingen blijven toestaan omwille van billijkheidsredenen (jarenlange verbreking van contact, financiële lasten van de onderhoudsplichtige, slechte relatie tussen begunstigde en onderhoudsplichtige, …). Het is de taak van het OCMW is om billijkheidsredenen te onderzoeken.
Ook moet rekening gehouden worden met het inkomen, waardoor mensen met een laag inkomen een symbolische bijdrage betalen en dus minder bijdragen dan mensen met een groot inkomen. We pleiten voor een maximumbedrag voor de onderhoudsbijdrage. De huidige bijdrageschaal houdt geen rekening met het aantal onderhoudsplichtigen. Dit is om te vermijden dat je als enig kind veel meer moet betalen, dan als je bijvoorbeeld 3 zussen hebt. Het terug te vorderen bedrag moet bekeken worden in functie van het aantal onderhoudsplichtigen, dit is nu niet het geval. Ook indien er voor meerder ouders moet worden ingestaan, dient dit bedrag geplafonneerd te worden, besluit Lanjri.
