Tijd voor een wetgevend kader voor levenloos geboren kinderen
Sonja Becq (CD&V) pleit voor een opname van levenloos geboren kinderen in het geboorteregister met naam en voornaam, zonder evenwel rechtspersoonlijkheid toe te kennen. Ouders zijn tot niets verplicht, maar moeten hun rouwproces wel zo individueel mogelijk kunnen invullen. “We hopen met dit voorstel eindelijk een doorbraak te realiseren. Voor ouders kan dit echt een belangrijke steun in het rouwproces zijn.”, aldus CD&V-Kamerlid Becq.
De geboorte van een kind is voor ouders één van de belangrijkste en mooiste gebeurtenissen in hun leven. Maar wanneer hun kindje doodgeboren wordt, stort hun wereld in. Of hun baby nu voor, tijdens of na de geboorte overlijdt, maakt voor ouders geen enkel verschil. Het kind wordt geboren en maakt deel uit van het gezin. Ouders verwachten hier erkenning, ook vanuit de overheid. Tot op heden wordt er enkel een akte van levenloos kind opgemaakt voor het overlijdensregister na een zwangerschapsduur van 180 dagen. Bij een kortere zwangerschapsduur is geen akte mogelijk. “Dit stemt niet meer overeen met de medische realiteit.”, vindt Sonja Becq. “Er komen al kindjes levend ter wereld onder de huidige grens van 180 dagen. Er wordt in dat geval een geboorteakte sui generis opgemaakt. Komt het kind echter levenloos ter wereld, dan kan er niets worden opgemaakt. Nochtans wensen sommige ouders dat de geboorte van hun levenloos kind geregistreerd wordt in het geboorteregister, ook onder de huidige grens.”, voegt ze toe. In uitvoering van het federaal regeerakkoord heeft de CD&V-politica een voorstel klaar waarin de coalitiepartners zich hopelijk kunnen vinden. “Dit dossier sleept al te lang aan. Met ons aangepast voorstel hopen we nu eindelijk een wetgevend kader te scheppen dat een rouwproces op maat van de ouders mogelijk maakt.”, klinkt het bij Becq.
Eigen keuze van de ouders
“We pleiten voor de opmaak van een geboorteakte sui generis voor de levenloos geboren kinderen op verzoek van de ouders wanneer ze geconfronteerd worden met een overlijden na een zwangerschap van minder dan 180 dagen. Ouders hebben hierin een vrije keuze, zij zijn tot niets verplicht.”, licht Sonja Becq toe. Ze gaat verder: “De akte doet geen enkel rechtsgevolg noch sociale rechten ontstaan. Wel geven we de ouders de mogelijkheid om het kind naast een voornaam ook een familienaam te geven, zoals in Nederland en Frankrijk. Op deze manier komen we tegemoet aan de vraag van vele papa’s en mama’s om het kind een volwaardige erkenning te geven.”. Het CD&V-voorstel maakt tevens mogelijk dat de ouders de aangifte niet zelf hoeven te doen, maar de begrafenisondernemer hiervoor kunnen aanspreken[1].
Zwangerschapsverlof
Afscheid nemen, het verlies verwerken: iedereen doet het op zijn of haar eigen manier. Becq: “Voor sommige moeders is de verplichte zwangerschapsrust een absolute noodzaak, anderen willen snel weer de draad opnemen.”. Het verplicht bevallingsverlof staat dit echter in de weg. “CD&V wil de mogelijkheid tot verkorting van het zwangerschapsverlof aanbieden, tenminste wanneer dit medisch verantwoord is. Het akkoord van de betrokken arts is daarom nodig.”, licht de CD&V-politica toe.
Betere informatieverstrekking en begeleiding
Ook op vlak van begeleiding en informatie kunnen er nog stappen voorwaarts zetten. “Ouders van levenloos geboren kinderen dienen correct geïnformeerd te worden door de arts over de mogelijkheden tot begraving en de eventuele mogelijkheid tot uitvoeren van een autopsie. Vaak gebeurt dit nu al, maar we willen dit ook wettelijk verankeren, zodat ouders dat recht ook daadwerkelijk kunnen uitoefenen.”, licht Sonja Becq toe. “Verder bestaan er geen algemene richtlijnen voor de nazorg en psychologische begeleiding van de ouders en de naaste familieleden. CD&V wil dat de conventie die nu al bestaat in geval van een onverwacht en medisch onverklaard overlijden van een kind jonger dan 18 maanden wordt uitgebreid naar ouders van levenloos geboren kinderen. Zo kunnen ook zij rekenen op de best mogelijke begeleiding en psychosociale ondersteuning.”, zegt het CD&V-Kamerlid. In antwoord op een mondelinge vraag in maart liet federaal minister van Volksgezondheid De Block weten dat ze nood aan bijkomende middelen hiervoor onderzoekt. De vraag naar het vrijmaken van middelen werd gesteld tijdens de hoorzittingen in het voorjaar van 2015, waar vertegenwoordigers uit de medische hulpverlening een krachtig signaal gaven. “Omdat we begeleiding op maat zo belangrijk vinden, steunen we deze oproep.”, besluit Becq.
[1] Door een geboorteakte sui generis te introduceren, moet dit wettelijk geregeld worden. Bij een overlijdensakte is dat reeds het geval.
