We kunnen niet elke sukkelaar in de wereld een plaats geven in ons land. Dat beseft iedereen en vraagt ook niemand. Maar het is niet omdat je niet elke mens kunt helpen, dat je maar moet doen alsof het geen mensen meer zijn.
De basisoplossing ligt in eerste instantie ter plekke, en nergens anders. Met de terreurdreiging vragen mensen hier: we willen veilig zijn in ons eigen land. In Syrië vragen mensen niets anders: veiligheid in hun eigen land. De strijd tegen IS lijkt in definitieve plooi gevallen ginds, maar daarmee zijn we er nog niet. De internationale gemeenschap wacht nog veel werk.
Mensen willen liefst geen 1000en km in onzekere omstandigheden afleggen. Als ze op een goede manier kunnen opgevangen worden dichter bij huis, dan hoeft dat ook niet. Ook daar moeten we verder gaan op de weg die we vandaag al bewandelen, door als Europa te investeren in goede opvang in de buurlanden.
En dan komen we bij mensen die we bij ons opvangen, omdat ze op de vlucht zijn voor de gruwel. We doen dat op een correcte, maar menselijke wijze. Waarbij we van die mensen ook veel inspanningen vragen: we eisen dat ze integreren, aan de slag gaan en onze waarden en normen aanvaarden en respecteren.
Dat zijn allemaal zaken die in het regeringsbeleid zitten, en waar CD&V volledig achter staat.
