Neen, dat is niet correct. Wel maken we werk van een annualisering. Dit wil zeggen dat we kijken naar het totaal aantal gewerkte uren per jaar in plaats van per trimester. Door de gemiddelde wekelijkse arbeidsduur per jaar in kaart te brengen kunnen werkgevers en werknemers het werk organiseren over het jaar heen.
Deze maatregel is belangrijk voor werkgevers én werknemers. Een bedrijf kan meer doen tijdens drukke periodes en een werknemer kan het rustiger aan doen in kalme periodes of omwille van familiale omstandigheden. Natuurlijk zal dit sterk afhankelijk zijn van de sector of bedrijf waarin men werkt. Niet overal zal dit mogelijk zijn, en het zal altijd binnen het wettelijk kader van de 38-urenregeling gebeuren.
Niemand kan dus op jaarbasis meer dan gemiddeld wekelijks 38 uren werken. In piekperiodes kan de dagelijkse arbeidsduur de 9 uur en de wekelijkse arbeidsduur de 45 uur niet overschrijden. De interne limiet is vastgelegd op 143 uur.
In de meeste sectoren/bedrijven waar nood is aan flexibiliteit , wordt dit systeem al via cao’s toegepast. Bij vele bedrijven is er vandaag geen flexibiliteit. Waar de arbeidsorganisatie dat niet vereist, zal dit dan ook niet van toepassing zijn.
