We bieden vandaag perspectief aan mensen, in alle fases van het leven. We leven goed vandaag. Weinig landen kunnen aan ons tippen op het vlak van verdeling van groei. Toch kunnen we het op sommige vlakken nog beter doen dan vandaag. Armoede blijft bijvoorbeeld een hardnekkige uitdaging. Nog te veel kinderen groeien op in een gezin met een inkomen onder de Europese armoededrempel en niet alle tegemoetkomingen komen terecht bij degenen die er recht op hebben.
De bevolking van vandaag is niet meer de bevolking van een halve eeuw geleden. De grote vooruitgang in de medische technologie en de sterk toegenomen welvaart hebben bijgedragen tot een hogere levensverwachting. Mensen leven langer in goede gezondheid. Dit is ongetwijfeld een van de grootste verwezenlijkingen van de voorbije decennia. Anderzijds zien we een toename van het aantal chronische zieken en van mensen met multi-pathologieën. Onze zorgorganisatie en -financiering moet ook op deze uitdagingen een gepast antwoord bieden.[HP1] Onze gezinsgrootte kunnen we sinds de jaren 60 beter plannen dan voordien. Het dalend vruchtbaarheidscijfer en de sterkere vertegenwoordiging van vrouwen op de arbeidsmarkt zorgt ervoor dat onze gezinnen kleiner geworden zijn. Beide ontwikkelingen samen maken dat de vergrijzing een feit is. Dat zet onze sociale bescherming voor een uitdaging. Solidariteit wordt bovendien ook minder vanzelfsprekend als er minder groei te verdelen valt.
We moeten voluit de kaart trekken van steun aan duurzame relaties. Onze wetgeving is vandaag nog te sterk afgestemd op het ‘klassieke gezin’ zoals dat de standaard was in het midden van de vorige eeuw. De gewijzigde maatschappelijke context vereist dat we andere keuzes maken om het doel te bereiken, namelijk alle mensen steunen die er voor kiezen om zorg te dragen voor een ander op een duurzame basis. Koppels moeten duidelijk geïnformeerd worden over de (gevolgen van) keuzes die ze maken.
