Het economisch model van vandaag is niet meer dat van een halve eeuw geleden. We delfden, importeerden, produceerden, gebruikten en gooiden weg. Vandaag moeten we op een meer duurzame wijze gebruikmaken van natuurlijke hulpbronnen en koppelen we onze economische vooruitgang los van grondstoffenverbruik en afvalproductie. Zo evolueren we naar een koolstofarme kringloopeconomie. We staan voor een nieuwe industriële revolutie die berust op het internet, de integratie van het internet in producten (‘internet of things’) en de beschikbaarheid van voldoende hernieuwbare energie. Gevestigde sectoren en activiteiten worden in die beweging weggedrukt.
De arbeidsmarkt is grondig veranderd. Door globalisering en technologische vooruitgang verouderen bedrijfsprocessen sneller en zijn jobs minder zeker. Het idee dat jobzekerheid moet worden vervangen door werkzekerheid maakt school. Maar tegelijk is er ook een trend van jobpolarisatie: een groot deel van de routinematige jobs (voor laaggeschoolden) dreigt te verdwijnen door automatisering. Hooggeschoolde kenniswerkers daarentegen zien hun ‘marktwaarde’ stijgen. De verwachtingen die werkenden hebben ten aanzien van hun job zijn ook toegenomen. Vroeger telde vooral het loon. Vandaag verwacht een werknemer meer: een goede jobinhoud, zelfstandig werken en zelfontplooiing. En hij vraagt dat negatieve aspecten ingedijkt worden: psychische en fysieke belasting, werkdruk en minder tijd voor andere zaken, druk op het gezinsleven, mobiliteitsstress.
