Staatshervorming

CD&V wil een duurzame en stabiele toekomst voor ons land. In ons model gebeurt de opbouw van de federale staat van onderuit. De overheid die het best geplaatst is om te handelen en het dichtst bij de mensen staat, moet dat ook doen. 

Centraal in onze visie over de staatshervorming staat dat staatshervorming nooit een doel op zich mag zijn, maar steeds een instrument moet zijn voor meer welvaart, welzijn en efficiënt bestuur. Staatsstructuren zijn immers nooit in steen gebeiteld. Ze zijn in permanente evolutie. Verdere stappen in de staatshervormingen moeten steeds de bedoeling hebben om de bestaande staatsordening te verbeteren. Onze staatsordening moet zich aanpassen aan de maatschappelijke en economische omstandigheden, niet omgekeerd. 

We willen dus vooral een efficiënt werkende overheid waarbij, los van ideologische dogma's, bevoegdheden worden ondergebracht op dat niveau waarop zij volgens onderzoek en praktijkervaring het best tot hun recht komen. We voeren dit debat zonder taboes. Daarbij kunnen bijkomende bevoegdheden worden toegekend aan de gemeenschappen en de gewesten. Sommige uitdagingen kunnen mogelijks ook op andere niveaus (federaal, Europees of zelfs mondiaal) worden aangepakt. De Europese Unie blijft hier onze voornaamste hefboom. 

In de huidige legislatuur willen we dan ook de werking van onze staatsstructuur evalueren en in kaart brengen op welke vlakken de bevoegdheidsverdeling, de financieringsregels en de instellingen voor verbetering vatbaar zijn. 

Op het vlak van de gezondheidzorg dringen op korte termijn bijvoorbeeld een aantal maatregelen op die de samenwerking tussen het RIZIV, de federale overheid en de diverse gemeenschappen bevorderen. Daarbij moeten de specifieke noden en dynamieken in de verschillende deelgebieden het uitgangspunt worden. Daarnaast moeten we dringend ook werk maken van een meer homogene organisatie van welzijns- en gezondheidsbeleid over de verschillende bestuurslagen heen. Ons uitgangspunt daarbij is dat de bevoegdheidsverdeling rond gezondheidszorg een ketenaanpak mogelijk moet maken. Er is nood aan een meer geïntegreerde organisatie van de zorg: binnen zorg, maar ook tussen welzijn en zorg (financiering woonzorgcentra en de ziekenhuizen in één hand). Enkel zo kunnen we een totaalaanbod aanbieden dat gedifferentieerd is naargelang de behoeften van de ‘zorgbehoevende’ (zorgcircuits en -netwerken).