Diversiteit & Gelijke kansen

Voor christendemocraten telt elke mens. Diversiteit is een verrijking waardoor we van elkaar kunnen leren en onze blik verruimen. We zien een grote meerwaarde in een samenleving waarbij iedereen zijn eigen talent kan inzetten om een bijdrage te leveren. 

Toch leidt het samenleven in diversiteit soms tot spanningen en conflict. Door de snelle demografische evoluties zien Vlamingen hun dorp op een generatie tijd helemaal veranderen. Anderzijds ervaren personen met diverse achtergronden vaak subtiele, impliciete en expliciete vormen van uitsluiting. Als christendemocraten kiezen we niet voor polarisering. We zoeken oplossingen voor problemen of conflicten. Redelijkheid, gematigdheid en gezond verstand moeten de bovenhand halen op extremisme en geweld. Initiatieven die leiden tot grotere sensibilisering en meer begrip rond minderheidsgroepen is hierbij van groot belang. Tegelijk vragen we van iedereen respect voor onze democratische basiswaarden. Iedere mens moet zich thuis kunnen voelen in zijn omgeving. 

Solidariteit en rechtvaardigheid dragen we hoog in het vaandel. Daarom maken we werk van een actief antidiscriminatiebeleid en zetten we in op inclusie en gelijke kansen. We willen drempels wegnemen en hebben aandacht voor de meest kwetsbaren. Iedereen die deel uitmaakt van onze samenleving moet gelijke kansen krijgen om zich te ontplooien en aan het maatschappelijk leven deel te nemen. Dat betekent dat iedereen gelijke rechten heeft, maar zonder twijfel ook gelijke plichten. We verwachten dat iedereen volgens zijn mogelijkheden bijdraagt aan de samenleving. 

Als christendemocratische partij besteden we ook aandacht aan de religieuze en levensbeschouwelijke diversiteit. We hebben respect voor verschillende levensbeschouwingen voor zover zij een scheiding tussen staat en levensbeschouwing aanvaarden en religieus geïnspireerd geweld verwerpen. Levensbeschouwelijk onderricht maakt voor ons deel uit van de vrijheid van onderwijs. Voor ons gaat onderwijs over én kennis verwerven én groeien als persoon. We willen jongeren tonen dat de zin van het leven verder en dieper gaat dan prestatie en competitie. Een goede kennis van de eigen levensbeschouwing vormt de basis om in dialoog te gaan met andere levensbeschouwingen.

Inclusieve arbeidsmarkt

Een sociaal systeem kan pas werken wanneer iedereen zo goed mogelijk bijdraagt. We streven daarom naar een actieve loopbaan voor iedereen en een maximale deelname aan de arbeidsmarkt van de bevolking op beroepsactieve leeftijd. We zetten in op een beleid dat jobcreatie stimuleert en op een overheid die kansen creëert voor wie moeilijk aan de bak komt. 

We willen werkzoekenden sneller en op grotere schaal ervaring laten opdoen in bedrijven en overheden, en hopen dat bedrijven daarin hun verantwoordelijkheid opnemen. 

Jongeren, laaggeschoolden, 55+’ers, personen met een beperking en chronisch zieken zijn ondervertegenwoordigd op de arbeidsmarkt. Ook laaggeschoolde vrouwen en mensen met een migratieachtergrond hebben een lage activiteitsgraad. De maatregelen ‘langer werken’ en ‘verhoging van de pensioenleeftijd’ zullen hun effect missen als niet dringend werk gemaakt wordt van ‘werkbaar werk’ voor 55-plussers. Verder willen we discriminatie tegengaan bij aanwervingen. 

Voor mensen met een migratieachtergrond pleiten we voor ambitieuze en slimme streefcijfers bij de overheid. De overheid heeft een voorbeeldfunctie en de integratie van mensen van buitenlandse origine in de publieke dienstverlening kan helpen vooroordelen weg te werken. Mensen met een migratieachtergrond moeten blijvend gestimuleerd worden om hun kansen te grijpen op de arbeidsmarkt en te geloven in hun potentieel. 

Daarnaast gaan we voor een evenredige vertegenwoordiging van personen met een handicap. Zij verdienen gelijke kansen op de arbeidsmarkt. We zetten ook in op het re-integreren van werknemers voor wie met ziekte is uitgevallen. De voorbije tien jaar nam de arbeidsongeschiktheid en invaliditeit namelijk sterk toe. We pleiten voor flexibele maatregelen die de re-integratie mogelijk moet maken, in het bijzonder voor personen die kampen met een depressie of burn-out. Zo moet het statuut van progressieve tewerkstelling in de ziekteverzekering beter bekend gemaakt en zo nodig uitgebreid worden. 

Ten slotte moet de loonkloofwet, die maatregelen bevat om de loonkloof tussen man en vrouw te bestrijden, volledig aangepast worden. Want België kampt nog steeds met een genderkloof, die vooral laaggeschoolde en deeltijds werkende vrouwen benadeelt (6% minder op uurbasis). Alle paritaire comités dienen zich te laten doorlichten op hun genderneutrale functieclassificaties. Ook op ondernemingsniveau moet er aandacht zijn voor de sociale balans en bezoldigingsstructuur. Daarnaast moet blijven worden ingezet op het verhogen van de werkzaamheid van vrouwen. De drempels die hun arbeidsdeelname bemoeilijkt, moeten weggewerkt worden. 

Gendergelijkheid en LGBTQ 

De kloof tussen mannen en vrouwen blijft in België op veel vlakken nog even groot als aan het begin van dit decennium. Er is nog steeds genderongelijkheid in de vertegenwoordiging van vrouwen in de politiek en de bedrijven, en vrouwen verdienen nog steeds minder dan mannen. Het grootste deel van het zorgwerk wordt uitgevoerd door onbetaalde verzorgers die overwegend vrouwelijk zijn. En gendergerelateerd geweld wordt meer dan ooit gezien als een wereldwijde mensenrechtenschending. Samen met Vrouw & Maatschappij zijn we een voorvechter op het vlak van gendergelijkheid in onze samenleving. 

1. Gendergerelateerd geweld 

In België heeft 36% van de Belgische vrouwen ooit al te maken gekregen met fysiek of seksueel geweld en 30% met seksuele intimidatie. Preventie speelt een belangrijke rol bij het aanpakken van geweld tegen vrouwen, via risicotaxatie van geweldplegers en verplichte psychologische opvolging. Daarnaast is er een efficiëntere afstemming tussen de verschillende beleidsniveaus nodig, een beter onthaal en begeleiding van slachtoffers, en verplichte opleidingen rond seksueel geweld voor alle eerstelijnshulpverleners, politiediensten en magistraten. 

2. Evenwichtige vertegenwoordiging van vrouwen 

We streven naar een evenwichtige samenstelling van alle besluitvormingsorganen. Mannen en vrouwen moeten in gelijke mate vertegenwoordigd zijn bij het nemen van beleidsbeslissingen die hen aanbelangen. Hetzelfde geldt voor de raden van bestuur van beursgenoteerde bedrijven. Bedrijven die de quotawet niet naleven, moeten sancties krijgen. 

3. Een volwaardig verdienmodel voor vrouwen met een evenwichtige combinatie arbeid-gezin 

Vrouwen verdienen gemiddeld 22% minder op jaarbasis, hebben vaker precaire contracten, werken meer deeltijds, en leveren thuis meer onbetaalde arbeid. Hierdoor kunnen we spreken van een loonkloof, een loopbaankloof én een pensioenkloof (die maar liefst 30% bedraagt). Er is nood aan een volledige en correcte toepassing van de loonkloofwet, meer transparantie rond lonen en extralegale voordelen in de publieke en private sector, en een omvattend beleid om vrouwelijke zelfstandigen te ondersteunen. 

Onbetaald zorgwerk vormt voor vrouwen de grootste belemmering om deel te nemen aan de arbeidsmarkt. Een gelijkere verdeling van onbetaald zorgwerk tussen mannen en vrouwen zorgt voor een hogere participatiegraad van vrouwen aan de arbeidsmarkt. In ons land zijn de zorgverloven dé manier om de combinatie tussen arbeid en zorg leefbaar te maken. Flexibele en correct ontworpen verlofstelsels zijn de manier om te verzekeren dat vrouwen (en mannen) de band met de arbeidsmarkt behouden, betere carrièrekansen meer financiële onafhankelijkheid hebben. CD&V pleit dan ook voor een verdere uitbreiding van de zorgverloven: een uitbreiding van het sociaal verlof voor grootouders, een uitbreiding van het moederschapsverlof voor zelfstandige moeders naar 15 weken en een uitbreiding van het vaderschapsverlof naar 20 dagen voor vaders en meemoeders in alle statuten. Zorgverloven mogen bovendien niet voorbehouden zijn aan diegenen die het zich financieel kunnen veroorloven. De opname van zorgverloven mag slechts een minimale financiële impact hebben op het loon, vooral voor de kwetsbare groep van de alleenstaanden. Daarnaast moet er ook bijzondere aandacht zijn voor de steeds groter wordende groep van de mantelzorgers, met meer financiële en logistieke ondersteuning en omkadering. 

4. Aandacht voor kwetsbare vrouwen 

Alleenstaanden of alleenstaande ouders vormen een steeds grotere groep. Zij hebben een hoger risico op armoede, wat een negatieve impact heeft op hun gezin. We willen kwetsbare eenoudergezinnen extra ondersteunen, met de verankering van een alleenstaandenreflex binnen alle beleidsdomeinen. Daarnaast pleiten we ook voor meer goede huisvesting voor alleenstaande ouders. 

5. Onderwijs 

Via onderwijs kunnen jongens en meisjes zichzelf ontplooien in de richting die ze zelf wensen, en hun capaciteiten ten volle ontwikkelen. Het onderwijs is echter ook een setting waar genderstereotypen worden doorgegeven, die op hun beurt ongelijkheden op het vlak van werk en zorg mee in stand houden. De manier waarop gender in onderwijs een rol speelt, is complex. Meisjes presteren gemiddeld genomen beter op school dan jongens, maar dit vertaalt zich niet in een maatschappelijk sterkere positie van vrouwen, integendeel. Ten eerste moet genderstereotypering op school worden tegengaan aan de hand van een beter ondersteuning van leerkrachten zodat zij mechanismen van genderstereotypering en de invloed op identiteitsvorming beter begrijpen, genderconformeringsdruk sneller detecteren en hierop gepast reageren. Daarnaast moet er voldoende kwaliteitsvol lesmateriaal voorhanden zijn waarin genderstereotypering wordt tegengaan. Ten tweede pleiten we voor het openstellen van studiekeuzes voor jongens en meisjes, met een specifieke strategie om meer meisjes toe te leiden naar ICT-opleidingen en een actieplan om meer jongens te oriënteren naar de zorgberoepen en andere sectoren waarin mannen ondervertegenwoordigd zijn.