CD&V staat voor een overheid die objectieve en gelijke dienstverlening aanbiedt voor iedereen én een overheid die flexibel is en aan specifieke verwachtingen van mensen tegemoetkomt. Kostenefficiëntie is belangrijk, maar mag niet ten koste gaan van de betrokkenheid van de burger. CD&V pleit voor een openbare dienstverlening die aan iedere redelijke verwachting van burgers, ondernemingen en organisaties tegemoetkomt, zélfs indien dit een meerkost met zich mee brengt.
ORGANISATIE VAN DE OVERHEID
Samenwerking tussen overheid, middenveldorganisaties en de private sector is noodzakelijk. De privésector kán een aantal taken van algemeen belang uitvoeren, op voorwaarde dat de overheid regie en controle houdt en de kwaliteit garandeert. CD&V blijft rekenen op de middenveldorganisaties om een aantal taken uit te voeren. Hun toegevoegde waarde ligt o.m. in dienstverlening dichtbij en op maat van mensen.
Regelgeving, administratie en communicatie moeten eenvoudig zijn en in een heldere taal zijn opgesteld. De automatische toekenning van rechten willen we sterk uitbreiden. CD&V wilt het ‘slechts eenmaal-principe’ (‘only once’) uitbreiden: gegevens worden bij burgers of ondernemingen slechts één keer opgevraagd. Het is aan de overheden om onderling goed te communiceren, met respect voor de privacy.
Voor de burger moeten we naar nabije eenheidsloketten toe. Het maakt voor de burger niet uit wélke overheid bevoegd is. Hij wilt vooral geholpen worden. Mensen moeten m.a.w. bij één loket terechtkunnen, ongeacht welke overheid juridisch bevoegd is. Het is aan de overheid om zich daar in de backoffice op te organiseren.
Overheidoverschrijdende ‘frontoffices’ fungeren voor de burger als ‘eenheidsloket’. Ze worden zo dicht mogelijk bij de burger gebracht om meer klantgericht en -vriendelijk te kunnen werken. Wanneer een gedecentraliseerde ‘frontoffice’ wordt ingevoerd, zijn een goede ‘backoffice’ en digitalisering noodzakelijk om het hele radarwerk goed te laten functioneren. Ook binnen de ‘backoffices’ moeten efficiëntiewinsten nagestreefd worden. Een betere organisatie kan ook ruimte creëren om vanuit de administratie (nog) meer beleidsvoorbereidend werk te verrichten, met respect voor de rol van eenieder. Het is daarbij evident dat de administratie geen eigen beleid moet voeren. De administratie moet echter maximaal autonoom zijn in de uitvoering van gekregen opdrachten, volgens de beleidsregels.
De overheid werkt tenslotte tegen de beste prijs-kwaliteitverhouding, met inzet van de juiste talenten op de juiste plaats. De talenten worden op een correcte manier gevalideerd. Specifiek wat de mandaatfuncties betreft, worden de te behalen doelen scherper omschreven. De evaluatie ervan moet op een doorgedreven en objectieve wijze gebeuren. Met de resultaten van deze evaluatie moet daadwerkelijk rekening gehouden worden. Een grote transparantie is noodzakelijk.
WERKEN BIJ DE OVERHEID
Overheidsmedewerkers zitten in een speciale situatie. Om hun onafhankelijkheid t.o.v. de politieke overheid te garanderen, blijft voor bepaalde functies de statutaire benoeming best behouden. Daarnaast moet de overheid uiteraard beroep kunnen doen op contractuele tewerkstelling. Wél moeten de verschillen tussen de statutaire en de contractuele tewerkstelling weggewerkt te worden.
In een moderne loopbaan wordt vlot gewisseld van werkgever. De overheid ontsnapt daar niet aan. Externe en interne arbeidsmobiliteit moeten centraal staan. Dat vereist een aantrekkelijk en correct personeelsstatuut.
De overheid bouwt z’n inclusief en divers personeelsbeleid verder uit en kiest voor duurzame inzetbaarheid van werknemers. Zo moet er aandacht zijn bij aanwervingen voor andere competenties, naast het diploma, en voor her- en bijscholing. Kwetsbare groepen op de arbeidsmarkt verdienen aandacht. Het is belangrijk dat de overheid haar eigen streefcijfers haalt.
