In de toekomst wordt de procedure om een persoonsvolgend budget voor personen met een handicap aan te vragen vereenvoudigd. Dat heeft de Vlaamse Regering beslist op voorstel van Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Hilde Crevits. Er komt een meer logische aanpak. Het voorstel is om een bedrag waar iemand recht op heeft pas op het einde van de procedure te bepalen zodat het toegekende bedrag accurater is. Er zal ook minder papierwerk aan te pas komen.
In Vlaanderen krijgen 28.506 mensen met een handicap een persoonsvolgend budget. Dat wordt bepaald op basis van hun ondersteuningsvraag en – nood. De huidige aanvraagprocedure duurt te lang en is te complex, dat is uit een evaluatie gebleken. Daarom maken we ze in de toekomst eenvoudiger. Mensen die de huidige aanvraagprocedure doorlopen, krijgen soms een budget dat niet meer overeenkomt met hun actuele situatie. Dat komt omdat er tijd zit tussen de opmaak van het ondersteuningsplan en de effectieve toekenning van het budget. In het nieuwe voorstel zijn de opmaak van het ondersteuningsplan en de budgetbepaling pas de laatste stap van de procedure. Het moet de aanvraagprocedure korter en beter maken voor mensen met een handicap.
Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Hilde Crevits
Sinds 2017 krijgen mensen met een handicap een persoonsvolgend budget. De procedure om dat budget aan te vragen, is nu onder de loep genomen. Er zijn sterke punten, maar ook knelpunten vastgesteld door het VAPH, betrokken organisaties en gebruikers.
Het bedrag waar je recht op hebt wordt nu vrij vroeg in de aanvraagprocedure bepaald. Op het einde van de rit blijkt soms dat het budget niet meer actueel is als ze het budget ontvangen. Daarnaast verloopt de huidige procedure via verschillende instanties en commissies waardoor ze te lang duurt en te complex is. Hierdoor is het voor personen met een handicap en hun omgeving niet duidelijk wie welke verantwoordelijkheid draagt.
Om deze knelpunten weg te werken, vereenvoudigt Vlaams minister Hilde Crevits de huidige aanvraagprocedure voor een persoonsvolgend budget.
De aanvragen zullen in de toekomst in 2 fasen gebeuren. In een eerste fase wordt het persoonsvolgend budget aangevraagd via een aanvraagformulier en een verslag, opgesteld door een multidisciplinair team van deskundigen, waarin de handicap van de persoon en de dringendheid van de ondersteuningsvraag objectief worden beschreven. Er wordt nagegaan of de persoon voldoet aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor een persoonsvolgend budget. Personen die aan de voorwaarden voldoen, worden dan ingedeeld in een prioriteitengroep met hun ondersteuningsvraag.
De tweede fase start op het moment dat personen die in aanmerking komen voor een budget, een bericht ontvangen om binnen het jaar voorafgaand aan de toekenning van het budget zaken in orde brengen. Op basis van de combinatie van de ondersteuningsvraag en de ondersteuningsnood wordt een budgethoogte bepaald en wordt het persoonsvolgend budget toegekend. Wanneer dit budget berekend wordt zijn de mensen dan ook zeker dat ze het budget ook effectief op korte termijn gaan krijgen.
Door de logischere opbouw van de procedure zal ook het aantal op te maken documenten minder zijn, waardoor administratieve kosten en overbodige systeemkosten bespaard worden.
Tenslotte is de voorgestelde aanpak doelgerichter omdat personen met de meest dringende ondersteuningsnood het eerst worden aangeschreven om hun proces van budgetbepaling te doorlopen.
Na de goedkeuring starten de voorbereidingen voor de vereenvoudiging van de procedure. Er zal onder meer een aanpassing van het decreet nodig zijn.
Binnen 5 jaar moet België het meest gezinsvriendelijke land van Europa zijn. Daarom vraagt cd&v een snelle invoering van het Familiekrediet en doet zelf een voorzet hoe dit er zou kunnen uitzien.
Jonge ouders hebben het gevoel er veel te weinig voor hun kinderen te kunnen zijn en tijd met hen te kunnen doorbrengen. Het blijft niet enkel bij een subjectief gevoel. Jonge ouders kunnen zich werkelijk te weinig bezig houden met de dagelijkse opvoeding van hun kinderen. Sterker nog, ze missen op structurele basis belangrijke momenten in het leven van de kinderen, zowel in het bijzonder belangrijke eerste levensjaar van het kind als later in de opvoeding. Het laat zijn sporen na bij zowel de ouders als de kinderen.