Veelgestelde vragen

• Waarom maakt CD&V deel uit van deze regering?

  De sociaal-economische hervormingen die we nu doorvoeren zijn een absolute noodzaak om te bouwen aan de welvaart van morgen. Meer nog: als we nu de omslag niet verder maken, dan komt onze sociale welvaartsstaat – met de sociale zekerheid, de pensioenen en de gezondheidszorg als belangrijkste pijlers – onder een onhoudbare druk te staan. Eén cijfervoorbeeld ter illustratie: momenteel zijn er 3,65 actieve mensen die instaan voor het pensioen van 1 gepensioneerde. In 2040 zijn dat er slechts 2,12 bij een ongewijzigd beleid.

  De huidige federale regering neemt nu moedige beslissingen om deze uitdagingen het hoofd te bieden en het niet zover te laten komen. CD&V bouwt verder aan een nieuw evenwicht. CD&V is er ook absoluut van overtuigd dat dit evenwichtige regeerakkoorden zijn. Een regeerakkoord dat, zoals beloofd in ons 3D-plan van tijdens de campagne, zorgt voor economische groei mét sociale vooruitgang.

  Die uitgangspunten: economische groei én sociale vooruitgang zijn onze focus geweest. Daarom kiezen we voor een beleid dat inzet op jobs, jobs en nog eens jobs. Om de lasten op arbeid te kunnen verlagen, verschuiven we de inkomsten voor de overheid naar bronnen uit ecofiscaliteit, verbruik en vermogen. Want enkel door meer schouders (werkenden) onder ons sociaal stelsel te krijgen, blijft het systeem houdbaar en betaalbaar. Daarom worden er enkele structurele ingrepen en hervormingen doorgevoerd.

  Opdat onze pensioenen, onze gezondheidszorg en de uitkeringen voor mensen die het broodnodig hebben, kunnen blijven bestaan in de huidige vorm.  Verder willen we ook de begroting binnen 5 jaar in evenwicht zodat onze kinderen de rekening later niet voorgeschoteld krijgen. Want de tekorten van vandaag zijn de schulden van morgen, dat is al meermaals gebleken. En dat krimpt de ruimte om te investeren aanzienlijk in.

  De budgettaire context is niet rooskleurig, maar voor ons geen beleid met de botte bijl. CD&V was tijdens de onderhandelingen van het regeerakkoord en de taxshift onmisbaar en ook onze inbreng was cruciaal. Tot op de dag van vandaag blijven we die sociale reflex ook herhalen. Voor ons christendemocraten blijft het credo: we stimuleren wie vooruit wil, en trekken mee wie niet meekan.

• Wat zal er met ARCO gebeuren?

  De grote bankencrisis is de start van dit hele verhaal. Fortis en Dexia stonden op een gegeven ogenblik op instorten. Wat we absoluut moesten vermijden, was een ‘bankrun’ waarbij mensen massaal geld afhaalden. Om die reden werd de garantieregeling voor spaargeld opgetrokken tot 100 000 euro en werden ook coöperatieve spaarders opgenomen in die regeling. Toen Dexia kapseisde trad die regeling in werking. De coöperatieve spaarders van Groep Arco waren geen aandeelhouders van Dexia Groep, geen speculanten. Zij hadden slechts recht op een beperkt dividend en konden nooit een meerwaarde realiseren. In die zin was er een grote gelijkenis met TAK21-producten, die ook onder de garantieregeling vallen.

  Door verschillende procedures bleek deze garantieregeling niet werkbaar. Om de engagementen uit het verleden na te komen, werd daarom gewerkt aan een alternatieve regeling. Dit met de belangen van de overheid, de bank en de Arco-gedupeerden voor ogen.

  Het voorstel dat op tafel ligt, is een dading met de Arco-gedupeerden, gefinancierd door middelen uit Belfius en uit de vereffening van Arco. Dit voor een bedrag van 600 miljoen euro. Zonder dading blijven de rechtszaken lopen en is er een potentieel risico van 1,5 miljard euro, te betalen door de overheid zelf.  Enkel CD&V maakt die afweging van ­algemeen belang.

  Ook voor de bank zelf, zou het de beste zaak zijn om deze zaak te kunnen afronden. Dit met het oog op het uitbouwen van een duurzame toekomststrategie. Bovendien zal de waarde van Belfius bij een verkoop ook hoger liggen.

  De Arco-gedupeerden krijgen hiermee voor een stuk compensatie voor de geleden verliezen.

  CD&V heeft zich tot op heden steeds ingezet om een redelijke oplossing te bereiken. Een voorstel tot oplossing werd opgenomen in het regeerakkoord en werd nadien vertaalt in een concreet uitgewerkte beslissing binnen de federale regering. De politieke koppeling van de beursgang van Belfius aan de uitbetaling van de Arco-coöperanten is de beste garantie op een effectieve uitbetaling.

  De federale regering heeft beslist om de beursgang van Belfius uit te stellen, omdat experten menen dat het financiële klimaat nu niet optimaal is. Zoals de eerste minister heeft aangegeven, blijven de gemaakte afspraken gelden.

  Klik hier voor meer details over het akkoord.

• Waarom is een meerwaardebelasting nodig?

  Eerst even duidelijkheid scheppen rond een ander punt: CD&V staat volop achter de plannen om de vennootschapsbelasting te hervormen. Het is immers niet rechtvaardig dat een kmo een hoger belastingtarief heeft dan een multinational. Wij zijn de eerste om bedrijven minder belastingen te laten betalen, als ze jobs creëren. Dat was al het idee achter de taxshift. Iedereen vindt die nu geweldig, maar zonder de strijd van CD&V was er nooit sprake van geweest.

  Koken kost uiteraard geld. Wie dankzij die lagere belastingen zichzelf meer winst wil uitbetalen, mag daarvan ook iets teruggeven aan de gemeenschap. Dat gaat over geld dat gaat naar politie, naar scholen, naar ziekenhuizen, naar zo veel meer.

  Wie vandaag aandelen verkoopt, betaalt geen belastingen op de meerwaarde daaruit. In bijna alle Europese landen is dat wel het geval. Wat is er immers rechtvaardig aan wanneer mensen tot 50% belastingen betalen op hun loon, en 0% op de inkomsten uit aandelen? Wie zijn huis binnen de vijf jaar verkoopt, betaalt een meerwaardebelasting op zijn winst. Wie zijn aandelen binnen de vijf jaar verkoopt niet. Is dat logisch?

  Ons voorstel bevat trouwens heel wat vrijstellingen. Een gezin moet al meer dan 250 000 euro aan aandelen hebben om in aanmerking te komen. Spaargeld, pensioensparen en levensverzekeringen tellen niet mee voor dat bedrag. 250 000 euro aan aandelen, de meeste Vlamingen hebben zelfs geen huis dat zo veel waard is.

  Ook kmo’s hoeven niet te betalen. Slechts 8000 van de 385 000 vennootschappen in ons land zouden moeten bijdragen.

• Hoe gaan we naar een sterk, gemeenschappelijk Europees asiel- en migratiebeleid?

  De voorbije jaren heeft de EU belangrijke stappen voorwaarts gezet op vlak van asiel en migratie. De strijd tegen mensensmokkelaars is opgedreven, er is meer geld gegaan naar de opvang van vluchtelingen, er is een akkoord met Turkije gemaakt en er zijn hotspots in Griekenland gecreëerd. 3 jaar geleden staken meer dan 1 miljoen mensen de Middellandse Zee over met gevaar voor eigen leven, vandaag ligt dat aantal 90% lager.

  Maar het werk is niet af.  Het is belangrijk dat er een groeiende consensus is om werk te maken van een sterker Europa, dat onze buitengrenzen beschermt om onze binnengrenzen open te houden.

  Het is fundamenteel om de Schengenzone met het vrij verkeer te behouden. Dat lukt alleen met een sterk, gemeenschappelijk Europees asiel- en migratiebeleid en forse investeringen in migratie- en grenscontroles. Al sinds de asielcrisis van 2015 pleiten wij voor sterkere Europese afspraken.

  De pijlers van dit sterker gemeenschappelijk Europees asiel- en migratiebeleid zijn voor CD&V:

  Een betere beveiliging van de buitengrenzen, door de verdere uitbouw van de Europese Grens- en Kustwacht tot 10.000 grenswachters versneld uit te voeren,

  Een fors uitgebreid investeringsplan en -pact met Afrika, om kansen en perspectief in de regio te creëren

  De hervorming van de Europese Dublin-asielregels als sluitstuk van een Europees asielbeleid gebaseerd op verantwoordelijkheid en solidariteit, dat aanvragen snel en uniform afhandelt in elke lidstaat, inzet op de effectieve terugkeer van uitgewezen asielzoekers, en bescherming biedt aan de meest kwetsbaren,

  Het uitbreiden van Europese samenwerkingsakkoorden zoals dat met Turkije, naar andere derde landen,

  Het gemeenschappelijk asielagentschap (EASO) een expliciet sturende rol geven, zodat de asielprocedures ook aan de buitengrenzen, en eventueel in kwaliteitsvolle hotspots in Afrika, uitgevoerd kunnen worden op basis van een Europees asielrecht en ingebed in Europese akkoorden ter ondersteuning van opvang en bescherming ter plaatse en hervestiging.

  Het Europese beleid kan enkel werken als alle landen zich engageren tot verantwoordelijkheid en solidariteit. Alle lidstaten moeten daarbij een vergelijkbare inspanning leveren.

  Een eengemaakt Europees asielbeleid maakt ook dat asielprocedures verlopen aan de buitengrenzen van de EU, waar mensen toekomen. Dit kan ook gebeuren via hotspots, als die er komen. Respect voor het internationaal recht is essentieel. Mensen terugsturen naar een plek waar ze niet veilig zijn of kinderen scheiden van hun ouders, kan nooit een optie zijn.

  Europa moet antwoorden geven, en wij rekenen erop dat dit volgende week gebeurt. Maar de uitwerking in de praktijk zal er de dag nadien niet zijn. Het maakt het nog belangrijker dat wij in eigen land zelf snel antwoord geven op een aantal uitdagingen zoals asielaanvragen op 6 weken afhandelen, werk maken van een effectiever terugkeerbeleid, sterker inzetten op de integratie van vluchtelingen die hier mogen blijven.