De laatste dagen kwam de parentale burn-out meermaals aan bod in de media. Reden hiervoor is een onderzoek dat aantoont dat in België één op de twaalf ouders hiermee kampt. Deze cijfers zijn verontrustend, zeker gezien de gevolgen die een parentale burn-out kan hebben. Vlaams parlementslid voor CD&V Katrien Schryvers wil het onderwerp meer bespreekbaar maken en inzetten op het geven van tips en tricks over opvoeden, ook voor de momenten waarop het even niet goed gaat. “Het hebben van een parentale burn-out zit nog in een sterke taboesfeer in onze individualistische prestatiegerichte maatschappij. Dat moeten we aanpakken, want een parentale burn out kan immers gevolgen hebben voor ouders én kinderen", stelt Schryvers. "Daarom moeten we inzetten op het bespreekbaar maken van dit probleem en op het toegankelijk maken van expertise en hulpverlening”.
Katrien Schryvers: “Het taboe over parentale burn-out moet worden doorbroken, ouders moeten weten dat even een dipje hebben geen vorm van falen is.”
Parentale burn-out
Uit een recente internationale studie blijkt dat in ons land 8 procent van de ouders lijdt aan een parentale burn-out. Dit betekent dat één op de twaalf ouders kampt met emotionele en fysieke uitputting als gevolg van de zorg voor hun kind(eren). “Een parentale burn-out heeft niet enkel impact op de ouders zelf, maar kan ook gevolgen hebben voor de kinderen. In elk gezin is er al eens stress, dat mag niet geproblematiseerd worden. Als dit echter chronisch wordt, dan heeft dit wel zijn weerslag binnen het gezin, en kunnen de risico’s op verwaarlozing en geweld ten aanzien van kinderen ook stijgen”, zegt Vlaams parlementslid Katrien Schryvers. De coronacrisis stelde de bestaande uitdagingen voor ouders nog meer op scherp. Hobby’s vielen weg, opvangmogelijkheden werden ingeperkt en op bepaalde momenten sloten de scholen, terwijl ouders werd gevraagd van thuis uit te werken.
Uit taboesfeer
Een parentale burn-out blijkt nauw samen te hangen met een aantal culturele factoren. De samenleving wordt meer en meer individualistisch en het sociaal weefsel verzwakt. Daarbij stijgt de druk om te presteren en om persoonlijke successen te boeken. Allemaal elementen die de kansen op parentale burn out doen toenemen. “Belangrijk is dat we het gesprek daarover kunnen aangaan. In onze succesgerichte maatschappij is het steeds minder gewoon om aan te geven dat je het moeilijk hebt. Een sensibiliseringscampagne kan helpen om de problematiek meer bespreekbaar te maken. Er moet duidelijk een boodschap gegeven worden aan de ouders dat het oké is om eens moe te zijn. Ouders moeten het gevoel krijgen dat dat geen vorm van falen is”, zegt Schryvers.
Ondersteun ouder en kind
Daarnaast pleit Schryvers voor voldoende ondersteuning: “Er bestaan al verschillende initiatieven om ouders te ondersteunen. De Huizen van het Kind zijn hierbij een belangrijke partner om advies en expertise te verlenen over opvoeding, om ervaringen te delen, om hulp te bieden, …”, stelt Schryvers. “Projecten zoals goed-genoegouderschap, die ouders geruststellen dat de ‘perfecte ouder’ niet perfect kan en moet zijn, moeten dan ook verder ondersteund worden én we moeten nadenken over gelijkaardige initiatieven. Ook als maatschappij moeten we dit uitstralen en mensen in onze omgeving op een positieve manier steunen in hun ouderschap. Ideaalbeelden realistischer maken, informele ontmoetingen tussen ouders stimuleren, en ouderschap meer benaderen vanuit ‘kunnen’ in plaats van vanuit ‘moeten’, is de beste helpende hand die we zoekende ouders kunnen reiken. En voor de ouders die hier nood aan hebben, moeten we zorgen voor een toegankelijke hulpverlening”, besluit Schryvers.
