CD&V-Kamerlid Els Van Hoof lanceert op de Internationale Dag tegen Vrouwelijke Genitale Verminking een nieuw voorstel om slachtoffers van vrouwenbesnijdenis beter te begeleiden. In een resolutie vraagt ze de federale regering om het aantal referentiecentra voor genitale verminking uit te breiden naar Antwerpen, Leuven, Charleroi, Roeselare en Luik. Ook stelt ze voor hun werking te integreren met die van de Zorgcentra na Seksueel Geweld.
Els Van Hoof: “ De twee bestaande referentiecentra in Brussel en Gent doen ongelooflijk belangrijk werk voor deze kwetsbare vrouwen, maar hun werking is niet voor alle vrouwen bereikbaar. Het is tijd om de inspanningen fors uit te breiden. Alle vrouwen die dit drama moeten verwerken, verdienen hoogstaande zorg en begeleiding.”
Sinds 2014 zijn in België twee referentiecentra voor vrouwelijke genitale verminking (VGV) met een RIZIV-overeenkomst, in Brussel en Gent. In de referentiecentra werken multidisciplinaire teams van chirurgen, seksuologen, psychologen, vroedvrouwen, kinesitherapeuten, maatschappelijk werkers, verpleegkundigen en administratief personeel samen om de patiënt een geïndividualiseerd zorgplan aan te bieden.
“De twee bestaande referentiecentra bieden door hun bundeling van expertise een zeer belangrijke en laagdrempelige multidisciplinaire hulpverlening aan vrouwen die genitale verminking hebben ondergaan. Het helpt besneden vrouwen om zowel een psychologisch, seksuologisch als medisch trauma te verwerken of te herstellen indien mogelijk”, zegt Van Hoof.
Uitbreiding van referentiecentra
Het CD&V-parlementslid dient vandaag een resolutie in om de referentiecentra genitale verminking uit te breiden naar Antwerpen, Leuven, Charleroi, Roeselare en Luik. Dit zijn de regio’s waar de meeste vrouwen besneden zijn of hiertoe risico lopen.
“Helaas beperkt de problematiek van genitale verminking zich niet tot Brussel en Gent", aldus Van Hoof. "Ook in deze regio’s ligt de prevalentie van VGV hoog en stijgt ze vermoedelijk zelfs door migratie uit landen waar een hoog percentage vrouwen genitaal verminkt zijn. In Antwerpen ging het eind 2016, de meest recent beschikbare cijfers, om bijna 5.000 vrouwen, in Luik om meer dan 3.000. Ook in Vlaams-Brabant, Henegouwen en West-Vlaanderen krijgen tot bijna 2.000 vrouwen en meer te maken met genitale verminking.”
Integratie
In haar resolutie vraagt de Leuvense om de uitrol van de referentiecentra te koppelen aan die van de Zorgcentra na Seksueel Geweld (ZSG). De ZSG bieden multidisciplinaire hulp aan slachtoffers van seksueel geweld en bestaan al in Luik, Gent en Brussel, maar zullen ook in Charleroi, Antwerpen, Leuven, Roeselare, Genk, Namen en Aarlen worden uitgerold in de komende jaren. Ze verwijst hierbij naar de geïntegreerde werking die al bestaat in UMC Sint-Pieter van het ZSG en referentiecentrum CeMAViE.
Van Hoof: “In Sint-Pieter bundelen ze reeds alle diensten en centra die te maken hebben met gezinsplanning, seksueel geweld en reproductieve rechten. Op die manier worden hun zorgteams geïntegreerd, kunnen zij makkelijker expertise delen, en vergroot de zichtbaarheid en toegankelijkheid van deze structuren voor de getroffen vrouwen. Dit moet worden uitgebreid naar de andere regio’s. In Gent doet de “vrouwenkliniek” hetzelfde.”
Wel vraagt Van Hoof enkel om het psychosociale en medisch-seksuologische luik van de referentiecentra uit te breiden. Volgens het Kamerlid is er specifieke expertise vereist voor het uitvoeren van reconstructieve operaties, waardoor deze best gecentreerd blijven in de bestaande referentiecentra in Gent en Brussel. Het gaat ook om slechts een vijftal operaties per jaar.
Ook vraagt de resolutie in te zetten op een betere registratie en opleiding van zorgpersoneel betreffende het omgaan met slachtoffers van genitale verminking in de materniteiten van ziekenhuizen. Door een gebrek aan middelen kan GAMS deze maar voorzien in enkele ziekenhuizen.
Zo krijgen we een beter zicht op deze problematiek. Dit stelt ons in staat het beleid gerichter te voeren op het gebied van preventie, behandeling, begeleiding en wetenschappelijk onderzoek van en rond VGV.
Els Van Hoof staat al jaren op de barricade voor de strijd tegen genitale verminking. Zo is ze auteur van de wet die het aanzetten tot VGV strafbaar stelt en de wet rond het doorbreken van beroepsgeheim en registratie van VGV.
