De Europese Unie heeft dit jaar nieuwe regels rond garantie vastgelegd, die tegen midden volgend jaar in Belgische wetgeving moeten worden omgezet. De Europese richtlijn geeft de mogelijkheid om dieren uit te sluiten van garantie, maar minister Muylle wil de bescherming van de consument niet verminderen. Consumenten moeten voldoende waarborgen blijven krijgen als ze een hond of een kat kopen bij en professionele verkoper of kweker.

Minister Muylle wil daarentegen de regels rond garantie op dieren verduidelijken. Op die manier kunnen tijdrovende discussies of geschillen tussen koper en verkoper worden vermeden. De minister wil concretere regels vastleggen in de nieuwe garantiewetgeving. Ze zal daarvoor overleggen met Ani-zoo, de Belgische beroepsfederatie voor de huisdierensector. Ook de dierenasielen zullen bij het overleg betrokken worden.

Nathalie Muylle: “De aankoop van een huisdier moet voor ons onder de normale garantieregeling blijven. Koop je rashond maar krijg je geen rasdier, dan kan je het dier omruilen. Maar er zijn ook situaties die veel minder duidelijk zijn, bijvoorbeeld wanneer een dier ziek wordt enkele dagen na de aankoop. We zullen bij de omzetting van de nieuwe Europese garantierichtlijn een apart hoofdstuk voorzien rond dieren. Op die manier willen we de regels op scherp stellen en de consument meer duidelijkheid geven. Voor het uitwerken van die regelgeving, zullen we overleggen met de federatie van de huisdierensector en met de dierenasielen.”

Consumenten die een huisdier kopen, hebben net zoals het geval is bij andere consumptiegoederen een wettelijke garantie van twee jaar. 

Bij het inschatten van een gebrek dat onder de wettelijke garantie valt, moet uiteraard altijd rekening worden gehouden met de aard van het geleverde goed. Het is voor iedereen duidelijk dat levende dieren niet zo maar gelijk te stellen zijn aan andere goederen, zoals een smartphone of een meubelstuk. Het is niet altijd zo eenvoudig om na te gaan of een ‘gebrek’ – bijvoorbeeld een afwijking of een ziekte – al bestond  voor de verkoop. 

Hieronder volgen een aantal duidelijke voorbeelden van situaties waarin consumenten beroep kunnen doen op hun wettelijke garantie:

  • ik koop een rashond, maar naderhand blijkt het om een kruising te gaan;
  • ik sluit een contract tot aankoop van een vrouwelijke kitten uit een nest, maar de verkoper bezorgt mij een jonge kater uit het nest;
  • of, in het nest katjes, is er één sneeuwwit; ik kom met de kweker overeen deze kitten te kopen, maar eenmaal de kittens het nest mogen verlaten, bezorgt hij mij een wit gevlekte kattenjong;
  • in de koopovereenkomst bevestigt de verkoper dat het dier werd gevaccineerd, maar dit is niet gebeurd.

Indien de verkoper niet in staat is het dier te ‘herstellen’ of vervangen, kan de consument een prijsvermindering of de terugname van het dier en een terugbetaling vragen.

Voorgaande gevallen zijn duidelijk. Anders is het gesteld, wanneer nadat het dier is gekocht bij de professionele verkoper, blijkt dat het dier fysieke afwijkingen heeft of ziek wordt. Stel dat een hond na enkele dagen ziek wordt en zware diarree heeft. Was is de oorzaak daarvan? Geef ik hem verkeerde voeding of is hij echt ziek. Om dit vast te stellen, zal het waarschijnlijk nodig zijn om een dierenarts te raadplegen. Als de ziekte reeds voor de verkoop in kiem aanwezig was, zal er sprake zijn van de toepassing van de wettelijke garantie. Dit betekent wel dat de verkoper moet instaan voor het herstel (het genezen van de ziekte) en dat de consument niet zomaar zelf naar de dierenarts kan gaan buiten de verkoper om en dan van die laatste kan vragen om de kosten van dierenarts terug te betalen.

Dus bij de aankoop van huisdieren geldt de wettelijke garantie, maar de concrete toepassing van die regels is niet altijd zo eenvoudig. Minister voor consumenten Nathalie Muylle zal daarom duidelijkere regels inschrijven in de nieuwe Belgische garantiewetgeving. Ze zal daarvoor overleggen met de Belgische beroepsfederatie voor de huisdierensector en met de dierenasielen.

Lees de reacties ()