Verkeersveiligheid: meer drastische maatregelen

Mijnheer de voorzitter,Collega’s, Mijnheer de staatssecretaris,
Ik wil beginnen met een aantal hypothetische vragen. Niet alleen voor u, maar voor iedereen.
Hoe zou onze samenleving reageren, hoe zou de publieke opinie reageren, wat zouden de media in beeld brengen en op papier zetten, hoe zouden politici reageren, wat zou er hier vandaag in het vragenuurtje aan de orde zijn
Wanneer – ik zeg maar iets – Nederland zou beslissen om de toegang tot de Antwerpse haven te beperken, met een economische schade van zo’n 7 miljard euro voor ons land tot gevolg?
Wanneer bekend zou worden dat er vorig jaar bijna 48.000 ongevallen gebeurd waren tijdens de jacht?
Wanneer bekend zou geraken dat er vorige maand 5300 katten gewond zouden zijn omdat ze voor artistieke doeleinden in de lucht gegooid werden?
 Als zou blijken dat een kwart van alle Belgen de voorbije maand al hun afval door de deur op het voetpad zouden gooien in plaats van het te sorteren en op normale manier te verwijderen?
Wanneer een gek tijdens het nachtleven 7 feestvierders zou neerschieten, met als balans een onschuldig meisje van 18 dood, een onschuldige vrouw dood, 1 jongen in levensgevaar, 3 zwaargewonden en 1 lichtgewonde?
Als een ontploffing van een energiecentrale vorige week 16 doden zou veroorzaakt hebben…
Juist. Het kot zou te klein zijn. De banken en de tribunes vol, alle journalisten aanwezig. Nu (bijna) niemand. Drastische maatregelen zouden gelanceerd worden, nu… niets.
Nochtans zijn de hierboven aangehaalde cijfers niet zo fictief als ze misschien lijken. Het zijn cijfers die de voorbije dagen bekend werden gemaakt met betrekking tot de gevolgen van het verkeer op onze wegen:
48.000 ongevallen in 2011, 858 doden op een jaar, meer dan 5300 gewonden per maand. Een economische schade van 6,8 miljard euro, als je dat al in die termen zou kunnen berekenen.
Achter al die cijfers zitten mensen, ouderen en jongeren, vrouwen en mannen, soms totaal onschuldig, gewoon omdat ze op de foute moment op de verkeerde plaats waren. Zoals dit weekend nog in Herentals en in Gistel.
En als dan ook nog bekend gemaakt wordt dat uit een onderzoek is gebleken dat in de maand voor de bevraging liefst 25% van de Belgen dronken achter het stuur is gekropen, dan is er maar 1 mogelijke reactie op z’n plaats: verontwaardiging en boosheid.
En toch is ze er vandaag niet, nergens is er een spoor van enige ‘Sense of Urgency’. Ik vind dat frustrerend.
Er is actie nodig, meer actie, op alle niveau’s, bij iedereen. Verkeersveiligheid is een gedeelde verantwoordelijkheid politiek, tussen de federale ministers, tussen de verschillende beleidsniveau’s, en van ALLE bestuurders.
Op federaal vlak heeft de staatssecretaris een aantal maatregelen in de pijplijn zitten, in het zgn. verkeersveiligheidsplan. Dat zijn goede maatregelen, die zo snel mogelijk in sluitende wetgeving omgezet moeten worden.
Maar ze zullen niet volstaan. Als we de dagelijkse drama’s (meer dan 2 verkeersdoden per dag, 15 gewonden per dag) willen aanpakken, zal er meer nodig zijn. Op het vlak van mentaliteit bij de bestuurders, op het vlak van handhaving (controleniveau is nog veel te laag), op het vlak van strafuitvoering, op het vlak van de aanpak van recidive (wet rijbewijs met punten is meer dan 20 jaar oud), op het vlak van voertuigtechnologie, etc.
Nu!