Toespraak Wouter Beke 10 jaar CD&V

Kortrijk, 27 augustus 2011

Ik zie jong én oud, ik zie mannen én vrouwen, ik zie gezichten die ik herken van tien jaar en meer terug, sommigen wat grijzer, anderen wat rijper. En ik zie nieuwe gezichten.

Gisteren nog werd op de radio gezegd dat het voor mij eenzaam werken is aan de top. Meer nog, dat Beke er alleen voorstaat. Vandaag publiceert een krant zelfs een wansmakelijk overlijdensbericht van onze partij. Beste vrienden, ik zou daar veel over kunnen zeggen. Maar uw aanwezigheid zegt genoeg. De christendemocratie is al vaak dood verklaard. Maar alleen onze partij beschikt over een lazaruseffect. Christendemocraten zijn comebackkids!

En de verklaring hiervoor, beste vrienden, is eenvoudig. Wij hebben de ideale mix van gedreven militanten, van u, van een sterk programma en toekomstvisie, en van een palmares van verwezenlijkingen. En dat cijfer je niet weg.

Wij zijn een partij die de hartslag van jongeren voelt, de wilskracht van mannen en vrouwen in het volle leven kent en die kan rekenen op de wijsheid en inzet van senioren.

Wij zijn een partij die bouwt aan een dynamisch Vlaanderen dat vooruit wil, dat de doorbraak zoekt, maar avonturisme afwijst. Een Vlaanderen dat fier is op de weg die het heeft afgelegd en er zin in heeft om er met vereende kracht op vooruit tegaan. Niet het Vlaanderen van de dolkstoot of de kaakslag, wel het Vlaanderen van het zelfvertrouwen en de vooruitblik.

Dat is waarom ik als voorzitter, als uw eerste militant, blijf geloven in onze partij, vertrouwen heb en de koppigheid heb door te zetten. Iemand zei: je moet wel durven om uitgerekend nu, in volle crisis een volksfeest te organiseren! Ik zeg: Alleen wie bang is voor zijn eigen schaduw durft niet buiten te komen.

Er valt te vieren dat we in 10 jaar tijd de moeilijkste klippen namen, frisse ideeën aanbrachten, kritisch op de bal speelden en, ja, in de grote economisch en financiële storm de tent rechthielden met toppolitici die verder keken dan de electorale waan van de dag.

10 jaar geleden zat CD&V in de oppositie, zowel federaal als Vlaams. Ook al waren de christendemocraten de grootste partij in het Vlaams Parlement, toch duwden liberalen, socialisten, groenen en Vlaams-nationalisten ons in de oppositie. Het waren de jaren van paars-groen, van iedereen tegen ons en al snel van bont en blauw. Voor CD&V was het zeilen bij tegenwind.

Maar onder leiding van Stefaan grepen we de kans om ons te herbronnen. Grepen we de kans om na 40 jaar beleidsverantwoordelijkheid opnieuw grondig na te denken over onze ideologie, ons programma, onze structuren en onze werking.

Gelukzoekers met de korte adem en uit op snel electoraal gewin werden onrustig en stapten op. Andere partijen kwamen vissen naar overlopers en zochten bekende gezichten om hun lijsten mee te pimpen. Zo gaat dat. Stefaan deed het omgekeerde: hij investeerde in eigen jong talent en zette een nieuwe generatie van eigen kweek op de kaart.

Inge was één van hen. Deze week, Inge, heb je laten weten dat je met dezelfde christendemocratische idealen, met hetzelfde engagement, met dezelfde gedrevenheid een nieuwe uitdaging zal aangaan. Een ongelooflijke uitdaging in de zorgsector wacht op je. Maar je verbondenheid met de partij blijft. Ik wil je hartelijk danken voor alles wat je het voorbije decennium voor de partij betekend hebt. En ook als militant blijven we op je rekenen!

Stefaan gooide als voorzitter de ramen van onze partij wijd open en zorgde voor verse zuurstof. Velen onder u hier herinneren zich het congres dat we 10 jaar geleden in deze stad hielden. Het was een succes: er was veel volk, er was ambiance, het ideeëndebat leefde als nooit tevoren en we tekenden er de sterke contouren uit van een grondig vernieuwde partij, inclusief een nieuwe naam.

Toch werden de tien volgende jaren geen wandeling door het park. We kenden grote successen, maar ook stevige tegenslagen. Pas in 2004 keerde het tij en begonnen we aan een overwinningsreeks van vier verkiezingen op rij: 2004, 2006, 2007 en 2009. Keer op keer gaven de kiezers ons hun vertrouwen.

Er zijn er die zuinig de analyse maken dat het het kartel is geweest dat CD&V terug op de kaart heeft gezet. Oh ja? In 2006 wonnen we in de meeste gemeenten de gemeenteraadsverkiezingen … zonder kartel. En in 2009 wonnen we met Kris Peeters als boegbeeld opnieuw de verkiezingen… zonder kartel. En bij de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar zullen we dit opnieuw bewijzen!

2010 was een rampjaar. De val van de federale regering over de splitsing van BHV bezorgden onze partij een zware klop. De verkiezingsuitslag heeft duidelijk gemaakt dat hierover eerst een akkoord moet komen.

Wie dit land nog een toekomst wenst, zal dit land moeten hervormen. En niet hervormen met het oog op de finale sloop. Wel hervormen om het opnieuw een rationele stabiliteit en een werkbare gespreide dynamiek te geven.

Aan mijn Franstalige collega’s, die zeggen de verkiezingsuitslag begrepen te hebben, zeg ik met de woorden van Von Ghoete: “laat de woorden de voortuin zijn van de daden”. En daden, beste vrienden, heeft onze partij altijd gesteld.

Het zijn de christendemocraten die één van de sterkste welvaarstaten ter wereld vorm hebben gegeven. Het zijn wij die vijf grote staatshervormingen tot stand gebracht hebben. Het is onder leiding van christendemocraten dat grote begrotingstekorten na economische crisissen werden teruggedrongen. Wij hebben bewezen te kunnen saneren zonder een sociaal bloedblad aan te richten of het economisch weefsel te ontwrichten!

Als koninklijk onderhandelaar heb ik met NVA en PS de contouren uitgewerkt voor een staatshervorming en voor een afgewogen splitsing van BHV.

Intussen wil NVA niet meer onderhandelen. Volgens hen is geen akkoord nog mogelijk in dit land. Wie die stelling verdedigt sluit zich op in een kamer met slechts twee deuren. De ene geeft uit op het status quo. Je staat op straat en laat iedere ambitie voor een staatshervorming varen. Wat je achter de tweede deur vindt laat zich raden: de sloophamer.

Voor ons is er een derde en enig mogelijke weg: onderhandelen. Een boer weet: wie de hand aan de ploeg slaat, mag niet bang zijn van eelt. Het zij zo. Eelt slijt. Ons gaat het om de oogst.

Maar onderhandelen doen we wel met strakke voorwaarden: Eerst een communautair akkoord en een akkoord over de splitsing van Brussel- Halle-Vilvoorde alvorens we willen deelnemen aan regeringsonderhandelingen. Hier wijken wij niet van af. BHV is een struikelblok voor wie vooruit wil met dit land. En wij willen vooruit. En dringend.

De klok tikt want we staan voor grote sociaal-economische uitdagingen. Bijna anderhalf jaar zit Yves Leterme met zijn ministers al in lopende zaken. Hij was er vandaag graag bij geweest maar krijgt op dit ogenblik in het Italiaanse Capalbio een prijs voor de manier waarop hij in lopende zaken o.a. het Europees voorzitterschap heeft geleid. Yves, proficiat!

Intussen zorgt hij ervoor dat onze begroting stormvast is en we het beter doen dan gevraagd door Europa, en beter doen dan de meeste andere landen in de Unie. Hij bewijst dat je sociaal-economisch wel nog tot akkoorden kan komen het interprofessioneel akkoord dat de concurrentiekracht van onze bedrijven de komende twee jaar moet veiligstellen.

Stefaan De Clerck en Carl Devlies werken ondertussen aan een rechtvaardiger samenleving door de fraudebestrijding op scherp te stellen, het bankgeheim uit de kluizen te halen, en te starten met de bouw van gevangenissen voor diegenen waarvan onze rechters vinden dat ze opgesloten moeten worden.

Terwijl andere partijen praten over minder ambtenaren en een meer efficiënte overheid, zorgde Inge op de haar onnavolgbare rustige wijze voor een 5 procent minder ambtenaren, reduceert Pieter De Crem defensie met 8000 militairen en brengt hij een afgeslankt maar slagkrachtig leger op de been. Samen met Steven Vanackere toont hij aan dat wij op het vlak van het buitenlands beleid opnieuw een betrouwbare partner zijn geworden. De ontwikkelingen in Libië zijn er mede gekomen door het engagement van onze ministers en de uitvoering door onze troepen! En Etienne Schouppe en Brigitte Grouwels zijn intussen graag bereid om aan Herman De Croo te gaan uitleggen dat zij er alles aan doen om het aantal verkeersslachtoffers naar beneden te krijgen en met resultaat want vorig jaar hebben we het minst aantal dodelijke verkeersslachtoffers op de weg gekend sinds 1950!
 
Beste vrienden, CD&V is en blijft een volkspartij.
Vraag aan een kind wat een volkspartij is en het zal zeggen: een partij met veel volk. En zoals altijd heeft dat kind gelijk. Een volkspartij wordt gedragen door een brede groep van de bevolking die zich herkent in de waarden en er zich in thuisvoelt.

Maar een volkspartij is voor mij niet zomaar een partij waar velen elkaar ontmoeten. Het is ook een partij die mensen actief samenbrengt. Samen is Super! Wij vieren dat!

Een volkspartij bouwt bruggen, stuurt aan op ontmoeting en gesprek. Sterk of kwetsbaar, succesvol of nog zoekend, jong of ouder: een volkspartij zet een samenleving in beweging. Niet door ze achter één banier of één slogan, laat staan één leider te willen scharen. Een volkspartij is niet uit op de monocultuur van het grote gelijk, ze haalt haar kracht uit wat mensen delen in de dorpstraat. Dat lokale anker, dat krachtige verenigingsleven, die warme verwantschap over vele verschillen heen: daar gaat het een volkspartij om.

Ik zie u hier staan, ik zie onze duizenden mandatarissen in de gemeenten aan het werk, ik zie onze militanten aan de slag: beste vrienden, de CD&V is een volkspartij met een sterke Vlaamse toekomst.

Een volkspartij is ook een partij van de daadkracht, zeker in de moeilijkste tijden.
Kris Peeters tekent een nieuw industrieel beleid uit met zijn Vlaamse regering. Hij is op dit ogenblik op terugweg van een internationale missie. Hij investeert zwaar om bedrijven naar Vlaanderen te halen en hier dus werkgelegenheid te voorzien.

Er is de voorbije jaren in Vlaanderen bespaart om de volgende jaren te kunnen investeren: Hierdoor is er voor Hilde Crevits ruimte om te investeren in de logistiek van Vlaanderen, voor Jo Vandeurzen om te investeren in de zorg voor mensen met een handicap, voor gezinnen op zoek naar kinderopvang en legt hij met het nieuwe decreet Sociale Bescherming de grondvesten voor een Vlaamse volksverzekering. En Joke bouwt aan nieuwe grondvesten voor het Vlaams cultuurbeleid en onderhandelt om de strenge EU-milieunormen om te zetten haalbare doelstellingen voor onze industrie, landbouw en gezinnen.

Beste vrienden, ik herken in ieder van onze beleidsdaden steeds opnieuw vier bakens waar we op varen: Wij verbinden, wij versterken, wij verzorgen en we zien vooruit.
Vorig jaar heeft men mij gevraagd de christendemocratische waarden een actuele vertaling te geven. Wel, hier zijn ze. Onze waarden zijn: Verbinden, Verzorgen, Versterken en Vooruitzien.

Christendemocraten kiezen voor de gemeenschap, voor wie mensen samenbrengt, zoals hier. Resoluut voor gezin, voor elke vereniging. Eén en één is voor ons altijd meer dan twee. Verbinden dus.

Christendemocraten staan voor solidariteit, steun voor wie zich inzet voor anderen, en steun wie hulp nodig heeft. Verzorgen dus.

De winkelier om de hoek, de zelfstandige die ruimte op een bedrijventerrein vond, de landbouwer, de industrieel, de directeur van een theatergezelschap, een cultureel centrum of een verzorgingsinstelling: het zijn allemaal ondernemers. Die willen we versterken.

En tot slot willen Christendemocraten opnieuw met fierheid de rentmeesters van de toekomst worden. Verder kijken dan de horizon van een mandaat. Zorgen dat de zorg gegarandeerd blijft, dat onze kinderen en kleinkinderen nog deugd zullen hebben aan ons historisch erfgoed en onze broze natuur, dat we ons sociaal model kunnen veilig stellen en de pensioenen kunnen blijven betalen. Dat is Vooruitzien.

U gaat van onze vier waarden, onze vier V’s nog horen. U zult ze herkennen in alles wat we doen. We nemen ze mee naar de onderhandelingstafels en waar de beslissingen vallen. We werken in de partij de komende maanden en jaren met onze studiedienst, fracties en afdelingen hieraan verder: Versterken, verbinden, verzorgen en vooruitzien. Dit is waar een volkspartij voor staat. Dit is waar de christendemocraten voor staan.

Toen u mij een mandaat als partijvoorzitter gaf heb ik dat met volle goesting aanvaard. Ik heb u toen gezegd: “Wij hebben de kracht van onze mensen, de kracht van een unieke lokale verankering, de kracht van onze overtuiging.” Die kracht neem ik straks weer mee naar de onderhandelingen. Het is uw kracht. We verbinden de tegenstellingen, we verzorgen de zwaksten, wij zien vooruit naar onze Europese toekomst en wees ervan overtuigd: wij versterken Vlaanderen en de Vlamingen!