Sanering Hoedhaarsitein Lokeren bijna afgerond

Na meer dan drie jaar saneren en het verwerken van 35.000 ton verontreinigde bodem, kondigde Vlaams minister van Leefmilieu Joke Schauvliege aan dat het einde van de saneringswerken op de Hoedhaarsite in zicht is. Volgende maand kan men starten met de herontwikkeling van de site tot woongebied. Dankzij bodemsanering kan men in de stadskern van Lokeren nieuwe maatschappelijke en economische ontwikkelingen realiseren.  De OVAM werkt ook – gefaseerd – in verschillende woonzones in Lokeren de laatste restanten van de historische kwikverontreiniging weg.
Het verwerken van konijnen- en hazenvellen tot vilt voor de hoedenindustrie heeft Lokeren in het verleden welvaart gebracht, maar heeft ook geleid tot een zware bodemverontreiniging met kwik. Vlaams minister van Leefmilieu Joke Schauvliege: “De sanering van de Hoedhaarsite is exemplarisch voor het Vlaamse bodemsaneringsbeleid. Het saneren van grote verontreinigde sites in en om stadskernen schept ruimte voor wonen, ondernemen, recreatie, groen, … Historisch verontreinigde sites liggen er soms decennia lang verwaarloosd en onderbenut bij. Bodemsanering kan dan de ideale hefboom zijn om al deze nieuwe ontwikkelingen mogelijk te maken.”
Verloop sanering van de Hoedhaarsite
In november 2010 ging de OVAM van start met de sloop van de oude fabrieksgebouwen op de Hoedhaarsite. Door selectief slopen konden verschillende bouwstoffen maximaal gerecycleerd worden. Bij de sloop hoorde ook een uitgebreide asbestcleaning. 60 ton asbesthoudende afvalstoffen werd op deskundige wijze afgevoerd en meer dan 1.100 ton bodem, vermengd met asbest, ging naar erkende verwerkers.
Het zwaartepunt van de sanering lag in de periode augustus 2011 – december 2012. Toen werd liefst 35.000 ton verontreinigde bodem afgegraven (+/- 1400 volle vrachtwagens). De helft ervan kon nog gereinigd worden, hetzij door fysico-chemische verwerking, hetzij door thermische verwerking. De andere helft werd in veilige omstandigheden gestort omdat er geen reiniging mogelijk was. In tussentijd werd ook gestart met de grondwatersanering.
Er werd een innovatieve grondwaterzuiveringsinstallatie gebouwd speciaal voor de Hoedhaarsite om aan de strengste eisen voor lozing van grondwater, verontreinigd met kwik, te voldoen. De inspanningen om het grondwater te zuiveren en te monitoren, zullen nog een aantal jaren duren, maar verhinderen niet dat de site opnieuw ontwikkeld wordt.
In een laatste fase zal de OVAM de volgende maanden ter hoogte van de gedempte beek aan de zuidzijde van de site een bijkomende ontgraving doen. Deze ontgraving kan samen met de geplande infrastructuurwerken uitgevoerd worden.
De totale kostprijs van de sanering zal uiteindelijk 4 miljoen euro bedragen.
Kwik in Lokeren
Hoedhaar was niet de enige haarsnijderij in Lokeren en al zeker niet de enige die aanleiding gegeven heeft tot kwikverontreiniging in de bodem. Andere grote sites zoals Jourdes of Epouse Jacobs werden al gesaneerd. Er waren ook heel veel kleinere haarsnijderijen op plaatsen waar vandaag woonzones of handelsactiviteiten zijn. In de periode 2006-2008 werden bodemonderzoeken uitgevoerd op een 35-tal sites van voormalige haarsnijderijen in Lokeren. Op tien sites (in totaal goed voor 50 percelen) is een bodemsanering nodig. De OVAM zal de volgende jaren gefaseerd, afhankelijk van het beschikbare budget, 2 à 3 sites per jaar saneren. Vandaag zijn op vier sites de bodemsaneringswerken al afgerond, lopend of gepland. Het gaat om:
Bleekmeerstraat 19a-45, sanering afgerond sinds nov. 2013;
Martelarenlaan 4 - Haeghe Meirschen, werken recent gestart in maart 2014;
Molenbergplein 11, ex-Colruytsite, sanering gepland voor tweede helft 2014;
Zelestraat 43A-45, sanering gepland voor eerste helft 2015.
De zes andere sites die de volgende jaren gesaneerd worden zijn:
Kapellestraat – Heirbrugstraat
Brugstraat 16-20
Pieter Tackstraat 4 en 14 tem 20
Zelestraat 164-170
Kazernestraat
Kouter en Stommestraat
Vlaams minister Joke Schauvliege: “Het doel is er voor te zorgen dat binnen enkele jaren de historische verontreiniging van de eeuwenoude viltindustrie uit de Lokerse bodem verdwenen is.”