Rookmelders maken verschil tussen leven en dood

Vlaanderen beschikt over het decreet van 1 juni 2012 houdende de beveiliging van woningen waarmee de - weliswaar - gefaseerde verplichting werd ingevoerd voor de installatie van optische rookmelders. Zo moeten alle nieuw te bouwen woningen en alle woningen waaraan werken worden uitgevoerd en waarvoor een stedenbouwkundige vergunning nodig is met rookmelders worden uitgerust. Alle sociale huurwoningen moeten uiterlijk vier jaar na de inwerkingtreding van het decreet over een rookmelder beschikken. Dat betekent dat op dit moment alle sociale woningen gebouwd voor 1970 uitgerust moeten zijn met een rookmelder. Vanaf eind dit jaar zouden ook alle sociale woningen gebouwd voor 1980 uitgerust moeten zijn met rookmelders. Voor alle private huurwoningen geldt een invoeringstermijn van uiterlijk zes jaar. Het is onduidelijk of die deadlines gehaald worden. 
De minister van wonen geeft aan dat de handhaving van het decreet moeilijk  is en dat ze niet beschikt over instrumenten om de naleving ervan te bewaken. Vlaanderen heeft met andere woorden geen zicht op de plaatsing van de rookmelders die volgens de regelgeving verplicht zijn. De minister wil wel inzetten op preventie en sensibilisering door provincies en gemeenten, en dat is mooi, maar niet voldoende. 
Katrien Partyka: “De verplichting om rookmelders te plaatsen moet gehandhaafd worden. Voor privéwoningen en nieuwbouw moet de minister bekijken hoe plaatsing van rookmelders kan worden afgedwongen. Ook voor privéhuurwoningen moeten er garanties geboden worden op snelle en kordate invoering en controle op rookmelders. Dit is een zaak op leven en dood.”