Pride 4 BRU

17 mei is het ‘International Day Against HOmophobia’ of kortweg « IDAHO ». Drieëntwintig jaar geleden schrapte de Wereldgezondheidsorganisatie homoseksualiteit officieel van de internationaal gehanteerde lijst van ziekten.
Vandaag de dag lijkt het ons absurd dat homo’s, lesbiennes en bi’s überhaupt ooit op die lijst stonden. Ons land is intussen een voorloper wat holebi-rechten betreft. Vijftien jaar geleden lanceerde ik een campagne naar ouders van holebi-jongeren uit alle mogelijke middens om hun zoon of hun dochter te aanvaarden zoals ze zijn. Dit jaar vieren we al de tiende verjaardag van het homohuwelijk, goedgekeurd met steun van CD&V. Vandaag weet iedereen dat de Belgische premier mannen verkiest en maakt niemand hiervan een probleem.
Het lijkt allemaal evident, maar we moeten niet ver kijken om te zien dat het dit nog steeds niet is. De taferelen bij onze zuiderburen, waar het dit voorjaar tot regelrechte knokpartijen kwam tussen politie en tegenstanders van ‘le marriage pour tous’, waren schokkend. Mensen vochten niet om zélf een recht te krijgen of tegen een opgelegde verplichting. Neen, ze vochten – letterlijk – tégen het toekennen van een recht aan iemand anders. Het gaat alvast mijn petje te boven.
Zaterdag stap ik opnieuw mee in de straten van onze stad. Samen met tienduizenden andere Brusselaars en bezoekers uit binnen- en buitenland. Ik ben 7 jaar minister van Gelijkheid van Kansen geweest en die thematiek laat me nooit meer los. Afspraak op zaterdagnamiddag voor 'The Belgian Pride' dus!
Laten we onze diversiteit vieren. Onze open stad en samenleving. Laten we samen vieren.