Vrijdag openden tal van scholen terug de deuren dankzij het harde werk van heel wat leerkrachten en directies. Na acht weken thuis werken, start Tomas maandag opnieuw met lesgeven aan een technische school in Brugge.
Tomas: “Toen de lockdown werd aangekondigd was onze school in volle voorbereiding voor de 100 dagen en de eindwerkpresentaties. Alles werd stilgelegd en van thuis uit werken zou de norm worden.”
De combinatie thuiswerken en de zorg voor twee kindjes van vier en zes jaar oud, bleek aanvankelijk niet evident voor hem en zijn vrouw.
Tomas: “In het begin stak ik veel tijd in het vinden van mijn digitale weg. Plots kreeg ik heel wat middelen ter beschikking waar ik in korte tijd mee moest vertrouwd raken. De combinatie van thuiswerken met ons gezin was voor mijn vrouw en mezelf best pittig. Onze kindjes zijn ontzettend lief, maar heel aanwezig (lacht). We bedachten al snel een schoolsysteem zodat de kinderen het schoolritme zouden aanhouden. Om 8u30 deden we een bel gaan, in de voormiddag was ik meester Tomas en in de namiddag werd mijn vrouw juf. Terwijl de ene lesgaf, kon de andere rustig werken. Ondertussen zit het systeem er goed in bij onze kinderen (lacht).”
Maandag staat Tomas opnieuw voor de klas. Hij kijkt er naar uit om de leerlingen na al die tijd terug te zien.
Tomas: “Ik geef vooral technische lessen. Live sessies met de – vele – leerlingen waren niet echt mogelijk, daarom filmde ik de praktijkoefeningen die leerlingen dan nadien thuis konden uitvoeren. Het contact met de leerlingen miste ik daarbij wel. Als je in het echt lesgeeft, kan je zien wie er mee is en wie niet. Je hebt veel meer interactie. Natuurlijk polste ik regelmatig hoe het met hen ging tijdens de lockdown. Week na week hoorde ik hetzelfde verhaal: ‘tsja meneer, veel verandert er niet’.”
De directie nam alvast verschillende maatregelen om ervoor te zorgen dat alles veilig verloopt nu de leerlingen terug naar school gaan.
Tomas: “Er zijn verschillende routes gemaakt doorheen de school. Om te vermijden dat er te veel leerlingen op hetzelfde ogenblik aankomen, hebben we verschillende ‘starturen’ voorzien. Bij aankomst moet iedere leerling de handen wassen, daarna kunnen ze naar hun klaslokaal waar ze een vaste plaats krijgen, rekening houdend met de afstandsregels. De hele dag houden ze hun mondmasker aan. We begrijpen dat het voor de leerlingen niet vanzelfsprekend is om 8u lang een mondmasker te dragen. De zesdejaars mogen daarom tijdens de middagpauze naar buiten. We raden hen aan om van dat uur zonder mondmasker gebruik te maken om een wandeling te doen in de buurt. Om samenscholingen te vermijden, zal de politie patrouilleren. De leerkrachten dragen zelf ook allemaal een mondmasker. Zeker bij de praktijklessen is dit nodig. Wanneer we vooraan in de klas een uitgebreide uitleg geven, mag het mondmasker af, maar dragen we wel een gezichtsmasker.”
De leerlingen kijken er zelf ook naar uit om terug naar school te gaan.
Tomas: “De meeste leerlingen zien het zitten om terug te komen. Ze missen vooral hun vrienden en sommigen zelfs mij (lacht). Dat is wel fijn om te horen. Ik ben er fier op dat we hen iets kunnen bij leren op school. Samen machines bouwen met de leerlingen en van een ‘dode, theoretische materie’ iets levendigs maken, dat maakt mijn job zo mooi. Lesgeven is een microbe. Of in mijn geval een afwijking, hoe je het ook wil noemen (lacht). Maar ik doe het ontzettend graag.”
Lees ook:
|
Ondernemen in tijden van corona |
|