Patrick Nelen is zaakvoerder van Syrinx bvba, een licht- en geluidsfirma uit Kalmthout gespecialiseerd in het realiseren van evenementen en beurzen. Als vaste leverancier van CD&V informeerden we naar zijn ervaringen op dit moment.
Syrinx werkt met zes vaste personeelsleden in dienst die sinds 16 maart allemaal in tijdelijke werkloosheid zitten. Patrick houdt regelmatig contact met de medewerkers om – zodra het kan – opnieuw op te starten.
Patrick: “Bij ons zijn alle activiteiten als een kaartenhuisje in elkaar geklapt. Van 9 tot 13 maart hadden we een opdracht in Bologna. De week voordien kregen we het signaal dat alles werd afgelast, op bevel van de Italiaanse overheid. Vrijdag 13 maart hadden we twee evenementen; de vrachtwagens stonden geladen, maar de dag ervoor werd alles geannuleerd. We kregen vervolgens een waterval aan afzeggingen over ons heen. Op enkele dagen tijd waren alle activiteiten tot half mei gecanceld.”
Heel wat bedrijven die stilvallen, gebruiken deze periode om wat achterstand in te halen, stockbeheer, technisch onderhoud of herstellingen uit te voeren. De evenementensector is ook wat dat betreft atypisch.
Patrick: “Bij ons is februari eerder een kalme maand na de nieuwjaarsdrukte. Dat is voor ons het moment om bijvoorbeeld het magazijn van boven tot onder op orde te zetten, want vanaf maart is het alle registers open met de vele activiteiten en evenementen die in het voorjaar georganiseerd worden. Met andere woorden: we hadden onze grote schoonmaak al achter de rug.
Ik ben momenteel wel volop bezig met de integratie van een nieuw softwarepakket om onder andere voorraadbeheer, projectopvolging en personeelsplanning te automatiseren. Doelstelling was om dit 1 juli operationeel te hebben, maar dat zal dus een pak vroeger kunnen.”
Met de huidige voorzorgsmaatregelen in de strijd tegen het coronavirus zijn evenementen uiteraard ondenkbaar. Het zorgt momenteel voor een kettingreactie in de sector, met organisatoren, leveranciers, onderaannemers, freelance medewerkers, jobstudenten enzovoort. Daarenboven is er grote onzekerheid over hoe een en ander straks na de crisis terug zal kunnen hernomen worden.
Patrick: “De steunmaatregelen van de overheid zijn absoluut welgekomen. Het is voor dergelijke steun in deze crisistijd dat we ook altijd fair bijdragen. Het is ook de enige manier om een gigantisch aantal faillissementen te vermijden. Anderzijds – ik ben realistisch – stel ik me de vraag naar de betaalbaarheid hiervan. De tekorten die nu worden opgebouwd gaan we de komende jaren met z’n allen moeten aflossen. Daarvoor je kop in het zand steken heeft geen enkele zin.”
Syrinx is als technische partner voor live-events, beurzen, congressen en feesten volledig afhankelijk van externe organisatoren. Maar het bedrijf voelt een grote terughoudendheid, ook bij vaste klanten die momenteel (nog) niets durven plannen, ook op langere termijn.
Patrick: “De eerstvolgende opdracht in de agenda staat gepland op 30 mei, maar dat valt dus af te wachten. Ik zie na de crisis geleidelijk aan wel terug kleinschalige, lokale evenementen mogelijk. Dat zijn ook vaak initiatieven die op heel korte termijn kunnen worden opgezet. Iets anders zijn de grote zomerevenementen: als daar nu niet stilaan kan gestart worden met de voorbereidingen, dan vrees ik daar echt voor.
Zelf ben ik als ondernemer extreem voorzichtig. Ik probeer proactief afspraken te maken en maximaal de kosten te beheren. Maar als KMO zijn we in staat om snel te schakelen en veerkracht te tonen. Als er groen licht komt, dan zijn wij onmiddellijk terug operationeel.”
De huidige economische impact van de crisis is enorm. Maar wat zijn de gevolgen op langere termijn? Ook daarover maken ondernemers zich zorgen.
Patrick: “Volgens mij zal veel afhangen van de beschikbaarheid van een vaccin. Eens dat er is, zal er mijns inziens snel ‘een gerustheid’ komen bij mensen. In het andere geval is het misschien opnieuw bang afwachten naar volgend jaar toe. En als mensen schrik hebben, komen ze niet bij elkaar. Dat is nefast voor onze sector. Sowieso verwacht ik wel gedragsveranderingen: mensen die minder snel geneigd zijn om een hand te geven, mondmaskers die in het straatbeeld verschijnen…”