Olie- en gasboringen op zee fundamenteel veiliger, de Noordpool inbegrepen

Bedrijven die willen boren naar olie en gas aan de Noordpool zullen voortaan aan een strengere regelgeving moeten beantwoorden. Dat is het resultaat van een nieuwe Europese wet die vandaag dinsdag 21 mei wordt aangenomen door het Europees parlement.   Producenten die operationeel zijn in de EU, zullen hun veiligheidsmaatregelen ook moeten toepassen in arctisch gebied.  
Ivo Belet, namens het EP rapporteur voor de nieuwe richtlijn:
“Olie- en gasexploitanten wagen zich almaar meer aan boringen in extremere klimatologische omstandigheden, ook in het Arctisch gebied. Een lek kan daar dramatische gevolgen hebben voor het fragiele ecosysteem.  Omdat een moratorium op boringen in het Noordpoolgebied helaas onhaalbaar is, hebben we in deze nieuwe richtlijn gekozen voor een concrete, effectieve aanpak: olie- en gasbedrijven zullen vooraf moeten nagaan of hun rampenplan in alle weersomstandigheden snel en efficiënt kan worden uitgerold.   Dit impliceert in de praktijk dat ze niet naar olie en gas mogen boren als het barre weer dat niet toelaat.”
De bescherming van het Noordpoolgebied tegen de zogenaamde ‘coldrush’ naar olie en gas blijft een bijzonder lastige zaak.   Zoals bekend, heeft de EU geen wateren in Noordpoolgebied (boven 66 graden NB), en daarom is het vandaag onhaalbaar om daar een moratorium voor boringen af te dwingen.  Olie- en gasproducerende landen als de VS, Canada en Rusland zouden zich hierdoor overigens geenszins laten inperken en gaan gewoon door met de exploratie van hun deel van de Noordpool.  
Daarom zet de EU in het kader van deze nieuwe regelgeving ook in op de Arctic Council*.  Afgesproken is dat de EU en zijn Scandinavische lidstaten (Zweden, Denemarken en Finland) hun inspanningen binnen de Arctic Council zullen opvoeren. Het is vitaal dat binnen deze Noordpool-Raad overeenkomsten worden afgesloten over de hoogste veiligheidsnormen bij olieboringen.
Andere belangrijke ingrepen van de nieuwe Europese richtlijn zijn:
Aansprakelijkheid en financiële garanties: Olie- en gasmaatschappijen zijn volledig aansprakelijk voor elke vorm van milieuschade. Ze moeten kunnen aantonen dat ze over voldoende financiële draagkracht beschikken om de gevolgen van een mogelijk incident op te vangen**.
Verplichte risicobeoordeling en rampenplannen: Exploitanten moeten voorafgaand een volledige risicoanalyse uitvoeren en een rampenplan opstellen, dat regelmatig getest moet worden.  Afstemming met buurlanden is nodig indien grensoverschrijdende gevolgen kunnen verwacht worden. Het materiaal dat nodig is om het rampenplan uit te voeren moet op elk moment beschikbaar zijn.
Strengere vergunningsprocedure: De boringen op zee kunnen pas van start gaan als onafhankelijke nationale instanties hun fiat geven.
Europa zet de toon: Bedrijven die actief zijn in EU-wateren moeten voortaan aantonen dat ze hun preventiebeleid ook toepassen op operaties buiten de EU.
Betrokkenheid bevolking: Het wordt in alle lidstaten wettelijk verplicht de omwonende bevolking nauw te betrekken nog voor er verkennende boringen worden uitgevoerd.
Grotere rol voor EMSA: Er moet gebruik worden gemaakt van de expertise van het Europees Maritiem Agentschap, indien er zich een gas- of olielek voordoet. EMSA moet vooraf inzage krijgen in de rampenplannen.