Nood aan strengere reglementering voor tatoeageshops

‘Door de toenemende populariteit van tatoeages en permanente make-up (PMU) duiken in de medische literatuur meer en meer gevallen op van complicaties waarvoor een medische tussenkomst noodzakelijk is. Dat blijkt uit een recent rapport van de Hoge Gezondheidsraad.’, stelt CD&V-Kamerlid Els Van Hoof. Hierin wordt gewezen op complicatiegevaren en een verhoogd risico op kanker. In een parlementaire vraag (MV 3738, p.12-14) dringt Van Hoof daarom bij de minister van Volksgezondheid aan op een aanpassing van de Belgische wetgeving en op meer en grondigere controles binnen de sector.
‘Bij het aanbrengen van tatoeages en (semi-)permanente make-up worden in België nog steeds producten gebruikt die de Hoge Gezondheidsraad als onveilig beschouwt. Het gaat dan voornamelijk over de samenstelling van sommige gebruikte inkten, die op korte termijn infecties kunnen veroorzaken. Op langere termijn kan dit zich manifesteren in allergieën en zelfs kankers.’, zegt Van Hoof. In bepaalde inkten zitten immers bestanddelen waarvan de veiligheid niet bewezen is. Vooral de aromatische kleurstoffen die de laatste jaren steeds vaker toegepast worden, zijn potentieel kankerverwekkend, bijvoorbeeld onder invloed van zonlicht.
De raad stelde daarom een negatieve lijst van producten op. Van Hoof: ‘Die lijst werd door ons land aangenomen, maar niet in wet omgezet. Het gevolg is dat deze adviezen maar in beperkte mate worden toegepast én gecontroleerd.’
Minister van Volksgezondheid Maggie De Block erkent dit probleem. In 2014 werden 133 tatoeage- en piercingsalons gecontroleerd. De drie meest voorkomende problemen die daarbij werden vastgesteld, waren het overschrijden van de houdbaarheidsdatum van inkten en naaldjes, het ontbreken van het document dat in tweevoud door de klant moet worden ondertekend en het te weinig informatie verstrekken in de wachtzaal. De minister deelde mee dat de Hoge Gezondheidsraad zich inlaat met de analyse en de redactie van een positieve lijst die enkel bruikbare inkten bevat.
‘Bovendien neemt niet iedereen het binnen de sector het zo nauw met de regels van de kunst. De onderzoekers stellen inzake hygiëne en veiligheid heel wat mankementen vast. Zo werden er onder meer inbreuken vastgesteld op etikettering (o.a. het niet vermelden van alle bestanddelen en houdbaarheidsdatum na opening), steriliteit van de inkten en het ontbreken van klantenfiches met daarop de documentatie van gebruikte materialen in het kader van de traceerbaarheid (naam en lotnummer van de gebruikte inkt).’, zegt Van Hoof. Volgens haar is dit voorzien in artikel 7 van het KB van 2005, maar dit wordt slechts in beperkte mate opgevolgd.
De Leuvense politica pleit daarom voor een bewustmakingscampagne over de mogelijke nadelen. Als men voor een tatoeage kiest, moet die op een veilige en controleerbare manier worden aangebracht. Ook moet worden nagedacht om de werkvergunningen binnen de sector te beperken in tijd en te koppelen aan bijscholing en controle.