Nieuwe campagne 1712 focust op partnergeweld

Op 12 maart 2012 ging het meldpunt "misbruik, geweld en kindermishandeling" van start. Het meldpunt is gratis bereikbaar op het nummer 1712 en is bedoeld voor burgers die een vraag of melding hebben over alle vormen van geweld of misbruik. Dat kan gaan over partnergeweld, kindermishandeling, ouderenmisbehandeling, pesten, geweld in gezagsrelaties maar ook over misdrijven met geweld. De nieuwe sensibiliseringscampagne die op 5 maart 2013 start, focust op partnergeweld.
Waarom partnergeweld?
Partnergeweld komt het meeste voor onder de vorm van fysiek, seksueel, psychisch of economisch geweld tussen echtgenoten of personen die samenwonen of samengewoond hebben.“Vorig jaar ontving het meldpunt gemiddeld 275 oproepen per maand. 20% van alle oproepen gingen over partnergeweld. Nog te vaak wachten mensen om partnergeweld te signaleren. Met deze campagne wil de Vlaamse overheid slachtoffers mobiliseren om te handelen. Geweld kan stoppen en de eerste stap is erover praten”, zegt minister Jo Vandeurzen.
Via vier affiches in het straatbeeld, waarin telkens gefocust wordt op een andere vorm van partnergeweld (seksueel, psychisch en fysiek geweld), wordt de burger geïnformeerd en gesensibiliseerd over het meldpunt 1712.
“Geweld, misbruik en mishandeling zijn maatschappelijke problemen die een bijzonder zware impact hebben op iedereen die hierbij betrokken is”, zegt minister Jo Vandeurzen. “Ze tasten de leefkwaliteit en het vertrouwen in een veilige samenleving aan. De voorbije jaren werd het duidelijk dat er nood is aan één aanspreekpunt waar de burger terecht kan.”Een meldpunt is positief naar herkenbaarheid, maar er moet ook rekening gehouden worden met diverse gebruikers. “Daarom wordt momenteel onderzocht hoe 1712 kan werken via nieuwe communicatiemiddelen zoals online, chat en sms. En dit in het bijzonder op maat van kinderen en jongeren”, besluit de minister.
De campagnebeelden
Als hij me dwingt, is dat dan ook verkrachting?
Op seksueel geweld ligt een enorm taboe. Mensen praten niet vlug over hun beleving van seksualiteit, en al helemaal niet als er dwang of geweld bij komt kijken. Het gaat om veel meer dan letterlijke verkrachting, het gaat ook over mee moeten naar parenclubs, mee moeten kijken naar porno, moeten vrijen als men eigenlijk ziek of moe is, … elke seksuele handeling die niet uit vrije wil wordt gedaan, maar omdat de ander dat oplegt, is fout.
Wat gebeurt er met de kinderen als dit uitkomt?
We zien een koppel met kinderen, waarbij de vrouw sporen van een gevecht vertoont. Koppels maken zich vaak heel erg zorgen over wat er met hun kinderen zal gebeuren als hun geweld naar elkaar toe aan het licht komt. Vanuit zorg voor de kinderen zijn mensen ook vaak te motiveren om hun problemen aan te pakken. Tegelijkertijd realiseren mensen zich vaak niet hoe nefast partnergeweld is voor kinderen. Ook al zijn ze nog klein en sliepen ze zogezegd toen het ruzie was, ze hebben het maar al te vaak door. Ze zijn angstig en krijgen geen eerlijke antwoorden. Vaak voelen ze zich verantwoordelijk of schuldig.
Elke dag vernederd worden, hoe kan ik dit stoppen?
Geweld tast iemand tast aan in zijn persoonlijke en fysieke integriteit. Soms is het heel erg de bedoeling om pijn te doen, en zijn uitspraken heel kwetsend net omdat ze heel precies op de zwakke plekken van het slachtoffer worden gemikt. Woorden kunnen snijden, zeker onder (ex) partners die elkaar zo verschrikkelijk goed kennen. Psychisch geweld omvat vernederingen, negeren, dreigen, stalken, enzovoort.
Elke dag uitgescholden worden, is dat ook partnergeweld?
Geweld is echter niet altijd intentioneel: soms wil de geweldpleger het slachtoffer geen pijn doen, maar ontbreekt het aan empathie of zelfbeheersing. Vaak is het voor slachtoffers moeilijk om dit als ‘geweld’ te omschrijven, ze weten immers dat de ander het niet slecht meent. Maar ze hebben wel pijn.

Geïntegreerde aanpak
Het meldpunt 1712 ging op 12 maart 2012 van start. Op 7 plaatsen in Vlaanderen bemannen medewerkers van de Vertrouwenscentra Kindermishandeling (VK) en Centra Algemeen Welzijnswerk (CAW) een meldpunt. Via een doorschakelsysteem komt de beller terecht bij het meldpunt in zijn eigen regio. Men kan bij 1712 in alle discretie terecht. Men hoeft zijn naam niet te zeggen. Een oproep is gratis en wordt niet op de gesprekslijst van de factuur vermeld. Zo kunnen bijv. kinderen ook ten aanzien van hun ouders vrijblijvend contact opnemen met het meldpunt, zonder dat ze het risico lopen hierop door een ouder te worden aangesproken. Dit is een belangrijk veiligheidsaspect in situaties van kindermishandeling, intrafamiliaal geweld, ouderenmis(be)handeling en partnergeweld.
Minister Jo Vandeurzen: “Dit meldpunt is geen eindpunt. Iedereen moet alert zijn voor de signalen van geweld. Elk vermoeden van geweld telt. Klachten moeten nauwgezet gevolgd worden met als doel een veilige omgeving voor de burger te waarborgen.”