Minister Joke Schauvliege wil lagere drinkwaterfactuur voor gezinnen in armoede

1/ Wat?

Vlaams Minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur Joke Schauvliege had de Vlaamse waterregulator de opdracht gegeven scenario's uit te werken over 'hoe een uniforme sociale correctie kan worden doorgevoerd', wetende dat tarifering een federale bevoegdheid (Economie) is. Dat rapport is nu binnen.

2/ Waarom dit initiatief van minister Schauvliege?

Vaststelling

• Van 2006 tot en met 2009 hebben de lokale adviescommissies 21.547 aanvragen gekregen tot afsluiting van de drinkwatervoorziening. In 5.261 gevallen werd tot afsluiting beslist. Naar schatting in 1.871 gevallen werd daadwerkelijk tot afsluiting overgegaan. In 2009 zijn 791 gezinnen afgesloten wegens wanbetaling. In 2010 is het aantal toegenomen tot 2.362.
  
  Volgens het huishoudbudgetonderzoek van de FOD Economie bedroeg het aandeel van de waterfactuur in het huishoudbudget in 2009 zowel in België als in Vlaanderen ongeveer 0,7% van de totale gezinsuitgaven = +75% in vergelijking met 2000 (toen was dat bijna 0,4%).
   
• De 3 drinkwatermaatschappijen die nu 39% van de Vlaamse bevolking bestrijken, hanteren verschillende sociale tariefstructuren, daarbinnen nog eens verschillende categorieën enz

3/ Voor wie = een uniforme sociale maatregel, voor dezelfde categorieën/doelgroepen

(zelfde als voor bovengemeentelijke saneringsbijdrage):

• gewaarborgd inkomen voor bejaarden
• leefloon of levensminimum
• inkomensvervangende tegemoetkoming voor personen met een handicap
• tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden
• integratietegemoetkoming voor personen met een handicap

4/ Concreet:
 

• Minister gaat het rapport overmaken aan het parlement
• Minister stelt enkele pistes voor: gaande van het bijkomend kosteloos ter beschikking stellen van een aantal m3 drinkwater (nu al krijgt elk gezinslid per jaar 15m3 water gratis) tot een vermindering van de vaste of de variabele vergoeding.
• Minister gaat advies inwinnen van de armenverenigingen, consumentenorganisaties en drinkwatermaatschappijen om de meest aangewezen maatregel uit te kiezen en van een draagvlak te voorzien.
• Waarom dit voorstel?
  1) is vrij eenvoudig in te voeren;
  2) is voor iedere drinkwatermaatschappij (ze zijn met 11) hetzelfde. Nu gebruiken de maatschappijen verschillende tariefstructuren (sommige hanteren al een vorm van sociale correctie, anderen doen dat niet), daarop ingrijpen is niet eenvoudig en in se dus een federale zaak.