Minder nood aan OCMW-tussenkomst voor verblijfskost woonzorgcentra

Vlaanderen zet er sterk op in om mensen zo lang mogelijk thuis te laten wonen naarmate ze ouder worden. Wanneer dat echter, ondanks extra hulp, niet meer lukt, kan een zorgbehoevende een nieuwe thuis vinden in een woonzorgcentrum. De kosten daarvan zijn echter hoog. Voor sommige mensen zo hoog, dat ze die niet zelf kunnen betalen. In die gevallen moet het OCMW tussenkomen in de betaling van de kosten voor opname in een woonzorgcentrum.

De betaalbaarheid van een opname in een woon- en zorgcentrum blijkt er nu op vooruit te gaan. De Vlaamse zorgverzekering en de Tegemoetkoming Hulp aan Bejaarden hebben er mee voor gezorgd dat er een lichte daling is van het aantal bewoners van een woonzorgcentrum dat beroep doet op ondersteuning van het OCMW. De provincie Antwerpen blijft echter achterop hinken, zo blijkt uit een parlementaire vraag van Vlaams volksvertegenwoordiger Katrien Schryvers. 

Uit de cijfers hierover die Vlaams minister Jo Vandeurzen aan Katrien Schryvers bezorgde, blijkt dat het aantal WZC-bewoners voor wie het OCMW moet tussenkomen voor de kosten van hun verblijf, in dalende lijn gaat. Zorginspectie inspecteerde in de periode 2013-2014 434 van de 772 woonzorgcentra in Vlaanderen. Binnen deze woonzorgcentra werden 1985 (5,06%) door het OCMW gesteunde bewoners geteld op een totaal van 39.238 bezette bedden. Dit percentage ligt lager dan de vorige periodes. Tussen 2005 en 2009 ging het om 8,82% en tussen 2009 en 2012 ging het om 7,35%. 

Sluitende verklaringen voor de waargenomen daling zijn niet voorhanden. “Hiervoor zijn bijkomende gegevens nodig over bijvoorbeeld de dagprijs van het woonzorgcentrum, het beschikbaar inkomen van de resident, het aantal in leven zijnde kinderen dat kan bijdragen in de kosten, kenmerken van de opgenomen bewoners, enzovoort,” aldus Schryvers. Wel is zeker dat de invoering van de zorgverzekering in 2001 ervoor zorgde dat een rusthuisopname betaalbaarder werd. Een verblijf kost immers al gauw €1500 per maand, terwijl het gemiddeld pensioen van de Vlaming €1100 bedraagt. “De verplichte Vlaamse zorgverzekering biedt een tegemoetkoming in de kosten voor niet-medische zorgen,” legt Schryvers uit, “voor wie zwaar zorgbehoevend is en in een woonzorgcentrum verblijft, komt dit zeker van pas.” Ook de verbetering van de Tegemoetkoming Hulp aan Bejaarden had de voorbije jaren een positief effect op de betaalbaarheid van een opname in een woonzorgcentrum. Vanaf hun 65 kunnen bejaarden, afhankelijk van de graad van zelfredzaamheid, beroep doen op deze tegemoetkoming. 

Zorgenkind blijft de provincie Antwerpen. Ook hier is sprake van een lichte daling, maar met een percentage van 8,33% steekt de provincie nog altijd ver uit boven het gemiddelde. Dit percentage ligt nog hoger in het district Antwerpen (12,51%) en de stad Antwerpen (22,43%). Een mogelijke  verklaring is de dagprijs van de woonzorgcentra. Uit een studie van het Nationaal Instituut voor Statistiek van enkele jaren terug bleek immers dat in de provincie Antwerpen de gemiddelde dagprijs het hoogst is. 

In zijn antwoord op de parlementaire vraag van Katrien Schryvers kondigt de minister aan dat deze thematiek in het kader van de ontwikkeling van de Vlaamse sociale bescherming verder onderzocht en geanalyseerd zal worden.