Er worden bijna 300.000 vacatures per jaar gemeld aan VDAB. Meer dan de helft ervan zijn knelpuntvacatures. En voor die vacatures zijn er steeds minder makkelijk kandidaten te vinden. Waar er in 2014 nog meer dan 9 kandidaat-werkzoekenden waren per vacature zijn dat er nu gemiddeld nog 4. De gevolgen zijn groot. Steeds meer werkgevers moeten vacatures annuleren. In 2018 waren dat er zowat 26.000, vaak door een gebrek aan geschikte kandidaten. VDAB heeft het ook steeds moeilijker om knelpuntvacatures in te vullen; zowat één op de drie wordt niet ingevuld. Vlaams volksvertegenwoordiger Robrecht Bothuyne vraagt daarom dringend actie.
Robrecht Bothuyne: "CD&V wil dat VDAB het aantal georganiseerde knelpuntopleidingen optrekt. De vraag op de arbeidsmarkt is er."
In zo’n klimaat zou je verwachten dat VDAB er alles aan doet om in te zetten op knelpuntopleidingen; opleidingen om een knelpuntvacature in te vullen. Goed voor de werkzoekende die zo zeker is van werk en goed voor de werkgever die zo een goeie kandidaat vindt. En uiteraard ook goed voor onze sociale zekerheid! Helaas daalt het aantal door VDAB ingerichte knelpuntopleidingen, jaar op jaar. Dat blijkt uit parlementaire vragen van Robrecht Bothuyne.
Bij de start van de tweede legislatuur van minister Muyters als minister van werk in 2014, organiseerde VDAB nog 26.264 knelpuntopleidingen. Dit aantal daalde voortdurend. In 2015 werden nog 24.251 knelpuntopleidingen genoteerd, in 2016 nog 23.211, in 2017 maar 19.463 en in 2018 daalde dit tot19160. Bothuyne: "op één legislatuur tijd, daalde het aantal door VDAB georganiseerde knelpuntopleidingen met meer dan 27%. En dat in een tijd van krapte, waarin je zou verwachten dat VDAB net méér inzet op dergelijke opleidingen."
De cijfers geven zelfs nog een overschatting weer van het werk van VDAB; één werkzoekende kan immers meerdere dergelijke opleidingsmodules gevolgd hebben. Bovendien wordt bijna 1 op 5 van de knelpuntopleidingen stopgezet. Naast het feit dat de werkzoekende aan de slag is gegaan, is de belangrijkste reden waarom een knelpuntopleidingen wordt stopgezet is dat de cursist gewoon ongeschikt is voor de opleiding. Bothuyne: "dat is straf. VDAB dient immers werkzoekenden van nabij op te volgen en grondig te screenen. Dat bijna één op 5 van de gestarte knelpuntopleidingen wordt stopgezet, vaak omwille van de ongeschiktheid van de cursist, doet vragen stellen bij de grondigheid van de screening en opvolging door VDAB. Dit moet beter."
Positief is wel dat meer mensen werk vinden na het succesvol afleggen van een knelpuntopleiding. In 2016 was 64,9% van de betrokkenen na 3 maand aan de slag. In 2018 was dit al gestegen naar 69,9%. Bothuyne: "dit uitstroomresultaat verder opkrikken, kan, mits een goeie kwaliteit van de aangeboden opleidingen, een focus op meer werkervaring en werkplekleren kan daarbij helpen."
Robrecht Bothuyne: ‘CD&V wil dat VDAB het aantal georganiseerde knelpuntopleidingen optrekt. De vraag op de arbeidsmarkt is er. En hoewel de werkloosheid daalt, zijn er zeker nog voldoende gegadigden op de markt. Jaarlijks volgen slechts 10% van de werkzoekenden die door VDAB begeleid worden een knelpuntopleiding. Bovendien zou VDAB ook werkzoekenden in Wallonië en Brussel actief kunnen benaderen om een Vlaamse knelpuntopleiding, inclusief taaltraject, te volgen. Een gratis opleiding, met bijna 100% kans op een job. Dat moet toch aanslaan?’
Vandaag in de kranten: steeds minder knelpuntopleidingen door @Vdab_be. Terwijl de noden op de arbeidsmarkt stijgen.
— Robrecht Bothuyne (@RobrechtB) January 6, 2020
@vdab_be zal creatiever moeten zijn om meer mensen op te leiden richting knelpuntopleiding en knelpuntjob! pic.twitter.com/7xkOE6OCid
