De directie van het VTI in Deinze besloot om de leerkrachten niet enkel in te schakelen voor de leerlingenopvang, maar ook voor het maken van gezichtsmaskers voor de zorgverleners. Frederic De Mulder, godsdienstleraar aan het VTI, is een van hen.
Frederic: “Onze directie stelde al snel een permanentierooster op voor de leerkrachten zodat leerlingen opgevangen konden worden. De eerste dagen daagden er een aantal leerlingen op, maar vanaf de tweede week bleven de kinderen massaal thuis. In de media verschenen berichten over het tekort aan mond- en gezichtsmaskers. Dokters vroegen ons of we op onze school gezichtsmaskers zouden kunnen maken op basis van de beschikbare schoolapparatuur. Onze directeur, Sam Heyerick, twijfelde geen seconde.”
Het productieproces werd opgestart en de leerkrachten werden mee ingeschakeld.
Frederic: “Vrijdag 20 maart startten we met de productie. Op het einde van de dag konden we 600 gezichtsmaskers overhandigen aan een dankbare, geëmotioneerde hoofdarts van het ziekenhuis in Deinze. En de aanvragen bleven binnenlopen. We maakten zelfs maskers voor het UZ Gent en gaven de technische data door voor andere technische scholen zodat ook zij aan de slag konden. In totaal maakten onze scholen op die manier 50.000 gelaatsschermen. Het doet deugd om zo veel mensen geholpen te hebben: lokale en regionale ziekenhuizen, huisartsen, woonzorgcentra, instellingen voor de gehandicaptenzorg, instellingen voor psychiatrie, thuisverpleging, tandartsen, kinesisten…”
Frederic is al meer dan twintig jaar godsdienstleraar aan het VTI in Deinze. Nog nooit heeft zo’n externe gebeurtenis zo’n grote impact gehad op zijn school.
Frederic: “We maken iets mee waarvoor nog geen enkel draaiboek bestond. Wat het vooral moeilijk maakt, is de onvoorspelbaarheid. Ik stel me wel vragen bij de psychologische en mentale impact van de situatie. Niet enkel bij volwassenen, maar ook bij onze jongeren, onze leerlingen. Op onze school beseften we al snel dat we de (mentale) zorg voor onze leerlingen niet mochten loslaten. De leerkrachten staan voor hen paraat, net als de conflixers. Dat is een groepje leerlingen uit de derde graad die zelf problemen oplost door een luisterend oor te zijn voor hun medeleerlingen. Leeftijdsgenoten voelen elkaar soms beter aan.”
De kracht van het geloof geeft Frederic moed.
Frederic: “Ik put meer dan ooit kracht uit mijn geloof. Het is een moeilijke tijd, maar deze crisis biedt ook kansen. Het klinkt cliché, maar ik ben ervan overtuigd dat onze samenleving en dus ook het onderwijs hier sterker zullen uitkomen. We zien een enorme solidariteit en empathie bij de bevolking. We zien jongeren met veel creativiteit en humor, vooral op sociale media. Leerkrachten leren massaal digitaal werken. Het grootste besef dat we in onze kleinheid en kwetsbaarheid tot grootste dingen in staat zijn, dat vind ik enorm bemoedigend.”
