Kostenbeheersing in het Secundair Onderwijs

In het kader van het Vlaams Actieplan Armoedebestrijding was kinderarmoede en kostenbeheersing één van de 13 prioriteiten die door de Vlaamse Regering naar voren werden geschoven. Dat dit zeker geen overbodige luxe is, blijkt uit cijfers van het Hoger Instituut voor de Arbeid, dat becijferde dat de gemiddelde kostprijs voor ouders 978 euro per jaar secundair onderwijs bedraagt. Bij duurdere studierichtingen loopt die kost zelfs op tot 1400 euro. Vlaams volksvertegenwoordiger Jos De Meyer ondervroeg Minister voor Onderwijs Pascal Smet over deze problematiek in de commissie Onderwijs. Meerdere collega’s sloten zich aan bij de vraag.
Jos De Meyer: “Uit studies blijkt dat het probleem niet het grootste is in de eerste graad, maar wel in de tweede en derde graad. Verder blijkt dat er ook enkel een probleem is in de richtingen van het algemeen secundair onderwijs (ASO) indien het over dure studiereizen in één van de eindjaren gaat. De probleemsituatie stelt zich vooral in de tweede en derde graad van het technisch secundair onderwijs (TSO), het beroepssecundair onderwijs (BSO) en het kunstsecundair onderwijs (KSO). Het gaat dan vooral om de studierichtingen slagerij, hotelwezen, fotografie, enzovoort.”
Op de vraag hoe de minister omgaat met de door de Koning Boudewijnstichting geformuleerde aanbevelingen, antwoordde de minister dat op het einde van de legislatuur zal overgegaan worden tot het automatisch toekennen van studietoelagen. Alle opmerkingen in verband met een kostenbeheersend beleid en de kennis van kansarmoede zullen opgenomen worden als prioritaire nascholingsthema’s. In de hervorming van het secundair onderwijs wordt de aanbeveling over de mechanismen meegenomen evenals het opstellen van een kosteneffectenrapportage bij nieuwe eindtermen, nieuwe leerplannen, hervormingen, enzovoort.
Jos De Meyer wees de minister op het structureel probleem dat TSO en BSO veel meer kosten dan ASO en dat deze scholen hiervoor nog steeds te weinig middelen hebben. De kostprijs van de opleiding tot een aantal knelpuntberoepen moet omlaag om jongeren en ouders te stimuleren voor deze richtingen te kiezen. Jos De Meyer pleitte om hiervoor structureel aandacht te hebben en ook het bedrijfsleven nauwer te betrekken bij de planning van de nodige uitrusting voor sommige studierichtingen.