Kopenhagen: Meer dan een vodje papier

De klimaattop in Kopenhagen is de ultieme kans om een nieuw wereldwijd kader te creëren om de klimaatsverandering te stoppen. Het staat buiten kijf dat die wordt veroorzaakt door menselijk handelen, door onze manier van produceren en consumeren. De uitdaging ligt dan ook in het snel vinden van effectieve acties die de onbetwist rampzalige gevolgen van een klimaatswijziging kunnen afwenden.
In het Vlaams parlement namen Tinne Rombouts, Bart Martens en Liesbeth Homans het voortouw. Een resolutie waarin gedetailleerd wordt omschreven welke resultaten Vlaanderen vooropstelt, geeft minister Schauvliege en haar onderhandelaars een krachtig mandaat om in Kopenhagen te ijveren voor een ambitieus en kwaliteitsvol akkoord. Voor Vlaanderen mag Kopenhagen niet mislukken.
Het Vlaams parlement acht de top in Kopenhagen pas geslaagd wanneer alle ontwikkelde, ontwikkelende (India, China, …) en ontwikkelingslanden zich engageren om de overeengekomen doelstellingen na te streven binnen het afgesproken tijdspad.
Om dit te realiseren is een wettelijk bindend plan waaraan alle partijen op een evenwichtige en proportionele manier bijdragen absoluut noodzakelijk. Daarin mag niet het risico worden gelopen dat aangegane engagementen niet worden nagekomen. Om de uitvoering van het akkoord tussentijds te evalueren en te vermijden dat doelstellingen onderuit worden gehaald, moeten de nodige ondersteunende instrumenten worden ontwikkeld en afdwingbare controlemechanismen ingebouwd.
Achilleshiel van het akkoord is de positie van de ontwikkelingslanden. Het is onrechtvaardig dat de armste landen het hardst door de klimaatsverandering getroffen worden. Daarom moeten zij kunnen rekenen op zowel technologische als financiële steun om het voortgangsproces te versnellen.
Met een goed akkoord in Kopenhagen is het werk niet af. België zal de klimaatsproblematiek ook tijdens haar EU-voorzitterschap in het najaar van 2010 hoog op de Europese agenda plaatsen.
Vlaanderen moet ambitieus blijven. Het nieuwe Vlaamse klimaatsplan 2013-2020 moet voldoende concrete acties bevatten om de internationaal vastgelegde doelstellingen te halen en, zoals momenteel het geval is, daarop te blijven vooruit lopen. Bijkomend moet een adaptatieplan Vlaanderen afdoende wapenen om de effecten van de klimaatsverandering - zoals overstromingen in de winter, de stijging van de zeespiegel, droogteperiodes in de zomer, … - op te vangen.
De “sense of urgency” is prominent aanwezig. De wereld kan zich geen papieren Kopenhagen-akkoord permitteren. Het is tijd voor actie. Met deze resolutie geven alvast de meerderheid en Open VLD in het Vlaams parlement aan hun afspraak met de geschiedenis niet te willen missen.