Hoe gaat het ermee? Is een vraag waarop het antwoord de komende weken minder dan ooit evident ‘goed’ zal zijn. Het is dus een vraag die we regelmatig aan elkaar moeten stellen, beter eens teveel dan te weinig. De vraag waarbij we best echt luisteren naar het soms verdoken antwoord. Die vraag kan zoveel betekenen voor mensen. We kunnen elkaar de komende weken opnieuw fysiek niet zien.
De nieuwe maatregelen vandaag zijn hard, maar ook hard nodig om ons te beschermen en ervoor te zorgen dat al wie ons dierbaar is blijvend de zorg kan krijgen die ze verdienen. De maatregelen brengen ons ook opnieuw heel ver van wat het betekent om mens te zijn, het contact met elkaar. Het écht contact met vrienden, familie, ... De vorige lockdown heeft ons allemaal doen beseffen hoe belangrijk al die contacten voor ieder van ons zijn.
Maak ik me ongerust? Ja, eigenlijk wel. Ik heb teveel verhalen gehoord van mensen die zich echt zorgen maken, die in miserie zitten. Ouderen én jongeren die zich eenzaam voelen. Oproepen zelfs van jonge studenten, het leven voor hen, die het niet meer weten. Mensen die zich onzeker voelen, die het moeilijk hebben om rond te komen, of gewoon moeilijk hebben met de wereld waarin ze nu leven. Als vader van 4 , als zoon van een alleenwonende moeder, hebben die verhalen me steeds opnieuw diep geraakt. Al die gevoelens, al die verhalen versterken me echter in één grote overtuiging. We moeten meer dan ooit met elkaar praten. Want als één cliché mensen kan redden, dan is het wel dat praten helpt.
De belangrijkste oproep die ik dan ook wil doen: praat met elkaar, luister naar elkaars twijfels, dromen en verhalen. Het leven is vallen en opstaan, maar zo anders als je elkaar hebt. Of zoals de jonge DJ Jef Eagl recent getuigde: Maak het onbespreekbare bespreekbaar. Het zijn de kleine dingen die, zeker nu in deze moeilijke tijden, het verschil kunnen maken.
Haal al je creativiteit boven om elkaar vanop een afstand de mooiste tijd te bezorgen.
Breng licht voor elkaar in deze donkere dagen. Neem die telefoon de komende weken beter eens te vaak vast om iemand op te bellen en gewoon te vragen: ‘Hoe gaat het, ik ben er ook , ik ben er voor jou, zeker nu het moeilijk gaat’
Met genegen christendemocratische groet
joachim
