Dit is een brief, gericht aan onze landbouwers, onze Flandriens van het veld. Maar eigenlijk hoop ik dat iedereen hem leest. Want waar onze boeren tegenaan lopen, waar hun toekomst ligt, dat gaat iedereen aan. Vorige zondag zagen 45.000 gezinnen hoe het er op een landbouwbedrijf aan toe gaat. Tijdens de “Dag van de landbouw” maakten we kennis met landbouwers die dag en nacht hun dieren verzorgen. We stonden stil bij de weersomstandigheden die bepalen hoe de oogst zal zijn. We zagen met z’n allen hoeveel inspanningen onze boeren leveren om hun dieren goed te verzorgen. Hoe ze zich inzetten voor biodiversiteit en heel klimaatbewust zo efficiënt mogelijk produceren. We genoten van zoveel vakmanschap en kennis. Belangrijker nog: de vele landbouwers kregen een gezicht.
Maar… ondanks de vele open deuren, blijven velen ook vaak gesloten. Dan hoor ik, via andere wegen, verhalen die mij telkens opnieuw diep raken. Over de administratieve last bijvoorbeeld, die na de lange dagen in de stal of op de tractor, nog meer druk legt op het gezinsleven. Zorgen voor minder papierwerk is een verantwoordelijkheid die mijn collega’s en ikzelf niet uit de weg mogen gaan. Maar er is meer. De moeilijke toegang tot grond, zwakke prijsvorming, onzekerheid over de toekomst en het gebrek aan waardering. Het ondermijnt de weerbaarheid van onze landbouwbedrijven en nog veel belangrijker, de gezinnen achter die bedrijven.
Ik wil ook eerlijk zijn tegenover onze boeren. We staan voor uitdagingen waarvoor extra inspanningen nodig zijn. De stikstofneerslag op kwetsbare natuur is er, en ook onze veehouderij heeft een verantwoordelijkheid om die te doen dalen. Het veranderende klimaat is er, en ook de landbouwsector zal haar steentje moeten bijdragen. De draagkracht van onze omgeving heeft zijn grenzen en we verwachten van onze landbouwers, net zoals van alle Vlamingen, dat ze die mee bewaken. Samen met dit alles blijft ook de nood aan een landbouwsector die zorgt voor betaalbare, veilige en gezonde kwaliteitsproducten. Een sector aan wie we zekerheid verschuldigd zijn, zekerheid dat er een toekomst op hen ligt te wachten. Een sector waarvoor we onze nek durven uitsteken.
Want “betaalbaar” hoeft geen synoniem van “spotprijs” te zijn. Elk van ons, als consument, heeft de kans en de verantwoordelijkheid om samen met onze landbouwers die verschillende uitdagingen het hoofd te bieden. Onze landbouwers zijn topondernemers. Zij begrijpen meer dan wie ook dat de wereld verandert en dat zij mee moeten veranderen. Maar zonder een degelijk inkomen, kunnen zij hun rol in dit verhaal niet ten volle spelen. Voor onze landbouwers maken een paar centen vaak het verschil.
Onze boeren mogen dan wel vaak letterlijk brede schouders hebben, ook die brede schouders kunnen niet alles alleen aan. Ik doe via deze weg een oproep aan al onze Vlaamse land- en tuinbouwers: kom alsjeblieft naar buiten met jullie zorgen. Spreek erover, neem contact op. Ik doe een oproep aan iedereen actief in de agrovoedingsketen, en aan alle Vlamingen en de media: wees trots op wat onze boeren elke dag doen, toon waardering en respect, betaal een correcte prijs voor hun producten, wees trots op onze wereldkampioenen, onze Flandriens van het veld. Koester onze boeren en boerinnen!
Hilde Crevits - Vlaams minister van Landbouw
