Vorige maand kon je in ‘De Standaard’ lezen dat het moedige midden het nieuwe sexy is. Dat onze partij jongeren graag kansen geeft, is geen geheim. Jong bloed neemt steeds vaker een prominente plaats in op de verkiezingslijsten, en ons verbindend verhaal krijgt steeds meer weerklank bij jongeren. Ze kijken alsmaar positiever naar de uitdagingen die ons te wachten staan. Ook Laura (28) uit Beveren en Tom (30) uit Antwerpen.
& Jullie zijn allebei CD&V’ers in hart en nieren. Wat spreekt jullie zo aan bij onze partij ?
Tom: “De waarden en normen van CD&V liggen dicht bij mijn eigen persoonlijkheid. Wat mij erg aanspreekt, is dat we dicht bij de mensen staan. Dat we weten waar we over praten, net omdat we het middenveld en tal van verenigingen goed kennen.”
Laura: “Voor mij zijn het christelijke aspect en solidariteit de belangrijkste waarden van CD&V. Iedereen, ongeacht van waar je komt, wat je sociale achtergrond is, met wat je bezig bent, is welkom. Samen gaan we er voor en gaan we met iedereen vooruit.”
& Steeds meer jongeren voelen zich aangetrokken tot onze partij. Hoe verklaren jullie dat?
Tom: “Er is al zoveel kwaad, geweld en ruzie in de wereld, dat jongeren vandaag op zoek gaan naar het tegenovergestelde. Ze willen verbinden en consensus zoeken. Zo komen ze uit bij ons, een partij die alles samenbrengt. Dat is net waarin we verschillen van andere grote partijen: wij gaan voor verbinding, en spelen niet iedereen tegen elkaar uit.”
Laura: “Ik sluit mij daar volledig bij aan. Een polariserend discours is kiezen voor de gemakkelijkste weg: ‘dit is mijn standpunt en zo zal het zijn’. Op die manier zet je mensen nodeloos tegen elkaar op.”
Tom: “Veel mensen hebben vandaag de neiging zich te willen laten gelden. Ze denken: ‘ik heb een mening en ik moet daarvoor uitkomen’. Kijk maar naar de sociale media. Een beledigende tweet is snel verstuurd. Dat stoort me, vooral omdat het de polarisering nog meer in de hand werkt. Al begrijp ik ook dat het voor die mensen een soort van verzet is.”
& Komt dat verzet er omdat ze het gevoel hebben dat er te weinig geluisterd wordt naar hen?
Tom: “Misschien wel. Ik vind luisteren naar de inwoners van je gemeente of stad in elk geval een basisvereiste. En als je jongeren wilt bereiken, moet je ook rekening houden met hen en luisteren naar wat zij denken en verwachten. Daarnaast moet je ook de nodige infrastructuur voorzien voor hun vrijetijdsbesteding. In Antwerpen-Noord, waar ik woon, is er regelmatig een voetbaltoernooi voor de buurt, waarin buren wedstrijden spelen tegen elkaar. Jong en oud komen daar samen. Je leert elkaar en je buurt beter kennen, je brengt mensen van verschillende achtergronden samen en je betrekt ze bij de activiteiten die je organiseert. Dat geeft een goed gevoel, waarbij je laat blijken dat iedereen telt.”
Laura: “Dat is het moedige midden. Naar de mensen toe durven gaan, hen aanspreken, midden de mensen staan en durven luisteren naar wat ze te zeggen hebben. Participatie begint hoe langer hoe meer belangrijker te worden. Alleen zo weet je wat er leeft in je gemeente of stad. Wie boven in zijn ivoren toren blijft zitten, geraakt de voeling kwijt met zijn inwoners, met zijn medemensen, zijn gemeente en de samenleving in het algemeen.”
Tom: “Moedig is voor mij ook je nek durven uitsteken. Er zijn verschillende meningen en iedereen zegt waar het op staat, maar jij als christendemocraat zoekt en zorgt samen naar de oplossing. Het is moedig om telkens opnieuw tussen twee partijen in te gaan staan.”
Het moedige midden betekent je nek durven uitsteken en samen naar de oplossing zoeken - Tom
& Hoe zouden jullie die verbinding verder nog invullen?
Laura: “Eigenlijk kan alles verbonden worden met elkaar, ook de zotste dingen. Je moet gewoon de moed hebben om aan de slag te gaan. Denk maar aan ouderen en jongeren of duurzaamheid en mobiliteit. Overal kan je verbindingen maken. Minder in hokjes denken kan daarbij helpen. Beschouw ‘de ouderen’ en ‘de jongeren’ niet als een aparte categorie. Bekijk eens met een open blik op welke manier je die twee generaties kan samenbrengen. Laat jongeren bijvoorbeeld studeren in een woonzorgcentrum, of laat ouderen een vieruurtje maken voor de jongeren van de Chiro en de Scouts. Er zijn zoveel mogelijkheden.”
Tom: “Het is enorm belangrijk dat ouderen betrokken worden bij de leefwereld van de jongeren. Bij ons zijn er in Park Spoor Noord skatepleintjes waar jonge kinderen samenkomen om te sporten. Wel, laat die ouderen daar eens een namiddag doorbrengen om te kijken wat de jeugd zoal doet. Ik ben er zeker van dat die dat best wel indrukwekkend zullen vinden, en omgekeerd is het voor de jeugd ook de moeite om de ouderen met hun leefwereld te laten kennismaken.”
& Laura, je sprak al over duurzaamheid en mobiliteit met elkaar verbinden. Hoe zou je dat aanpakken?
Laura: “Ik ben een grote voorstander van de elektrische fiets. De faciliteiten hiervoor mogen zeker nog veel meer uitgebreid worden. Mijn vorige werk in Boom was op twintig kilometer van waar ik woon. Elke morgen kon ik kiezen: ofwel in de file gaan staan in de Kennedytunnel en de A12 nemen, ofwel met de elektrische fiets snel op het werk geraken via verschillende nauurparken. Of zoals nu naar mijn huidig werk via de fietssnelwegen. Vaak is met de fiets naar je werk gaan even snel als met de auto. Het enige nadeel voor veel mensen: je moet je benen bewegen (lacht). Terwijl je op je fiets net je zorgen van op je werk kan achterlaten. Tegen dat je thuis bent, is alles terug in orde, en lacht de hele wereld je toe.”
Tom: “Ik ben het ermee eens dat de faciliteiten voor elektrische fietsen beter kunnen. Ik ben momenteel op zoek naar een elektrische fiets om naar mijn werk te gaan. Toen ik op zoek ging naar de mogelijkheid om een elektrische fiets te huren in Antwerpen, bleek die optie er niet te zijn. Dat is wel jammer. Je kan er heel wat gewone fietsen huren en abonnementen kopen, maar een elektrische fiets huren, is blijkbaar nog niet mogelijk.”
Een polariserend discours is kiezen voor de gemakkelijkste weg. Je zet mensen zo nodeloos tegen elkaar op. - Laura
& Naast mobiliteit en duurzaamheid zijn jullie ook begaan met het verenigingsleven. Laura, jij zat jarenlang bij de Scouts en Tom, jij was vier jaar lang nationaal voorzitter van de Chiro. Wat betekent die periode voor jullie?
Tom: “Ik ben bij de Chiro gestart, zonder goed te weten wat het inhield. Door ouder te worden, merk je dat het meer is dan alleen maar spelletjes spelen. De jeugdbeweging zorgt ervoor dat je er voor iedereen kan en wil zijn. Je wil iedereen een leuke tijd geven. En een afspiegeling zijn van de maatschappij. Iedereen is welkom: mensen die het financieel moeilijk hebben, kinderen met een handicap, kinderen met een andere culturele achtergrond... Er wordt geen onderscheid gemaakt. Iedereen wordt omarmd. Dat is net zo mooi. Eigenlijk is dat ook waar wij bij CD&V voor staan. Het kan bovendien een opstart betekenen voor jongeren om zich politiek te engageren.”
Laura: “Je krijgt ook kansen, verantwoordelijkheid en je leert er veel bij, met vallen en opstaan. Maar net door dat vallen en opstaan, word je sterker. Je kan altijd rekenen op een hele groep vrienden die voor je klaarstaat in slechte en in goede tijden.”
Tom: “Het leert je ook omgaan en samenwerken met verschillende soorten mensen. Dat maakt dat je sneller zonder oogkleppen op naar de samenleving kan kijken. Op die manier heeft de Chiro een groot deel van mijn identiteit gevormd. Ik zeg altijd: ‘het is niet mijn hobby, maar een manier van leven’. En dat is effectief zo geworden. De persoon die ik nu ben, is door mijn tijd bij de Chiro.”
& Als je morgen een jongere tegenkomt die in oktober voor het eerst gaat stemmen. Hoe zou je onze partij dan aan de man brengen?
Laura: “Ik zou hen zeggen dat CD&V een partij is waarbij iedereen mee mag. Waar we zoveel mogelijk proberen te luisteren naar iedereen en waar we iedereen een plaats proberen geven.”
Tom: “Voor mij is CD&V dé partij die weet waar het om draait en die doet wat ze zegt, met de nodige expertise.”
