Familiedag toespraak Wouter Beke

Klik hier om de foto's van de familiedag te bekijken op onze Flickr-pagina  
Klik hier voor nog meer foto's op de website van CD&V Oostende

Toespraak

Welkom iedereen op de familiedag van CD&V, hier in Oostende.
Welkom aan onze leden.
Welkom aan alle geïnteresseerden die komen kennis maken met onze partij. Welkom aan de talrijk opgekomen gezinnen, aan alle kinderen, ouders, grootouders, buren en vrienden.
Welkom in het bijzonder aan de Oostendenaren. Jullie wil ik in het bijzonder danken voor jullie gastvrijheid vandaag.

Welkom ook aan de mensen van de media. Een collega-voorzitter gaf jullie onlangs het advies om wat vaker buiten te komen. Ik ben blij dat jullie die goede raad hebben opgevolgd.

Beste Vrienden, dit weekend heb ik nog eens zitten bladeren in het boek Geluk, The World book of Hapiness van mijn oud leraar en gemeentegenoot Leo Bormans.  Hierin staat dat er vier G’s zijn die het geluk van mensen bepalen: geloof (zingeving), gezondheid, gezelschap (gemeenschapsgevoel) en gezin.  Niet het geld dus.

Beste vrienden, we gaan dus proberen het vandaag niet over geld,  begrotingscijfers of groeiramingen te hebben, maar over minstens twee g’s die mensen gelukkig maken: het gezin en het gezelschap  

Gezin en gezelschap.  Twee woorden met grote betekenis voor onze gezinspartij.  Wij voegen de daad bij het woord. Griet Smaers werd 2 maanden geleden mama, en Cindy Franssen volgt binnenkort haar voorbeeld. Zoals iedereen weet is het vandaag Moederdag. Griet en Cindy, kom hier bij mij, ik zet jullie vandaag in de bloemetjes. En ik vraag aan alle aanwezigen een groot applaus voor alle moeders en grootmoeders in heel Vlaanderen. Meer dan eender welke dag is het vandaag: moeders inbegrepen!

Inderdaad, beste vrienden, CD&V is de gezinspartij van Vlaanderen. Dat is een zware claim.  En wij maken er ook in het beleid onze prioriteit van.

En ik weet wel:

De mensen beschouwen hun gezin als iets privé, niet als iets waarmee de politiek zich moet moeien. En gelijk hebben ze. Wij gaan de mensen niet vertellen hoe ze moeten leven.

Maar dat belet niet dat wij hen kunnen steunen. Geen politicus ter wereld kan het geluk bij wet opleggen, maar wij kunnen wel proberen om net die omstandigheden te creëren waarin gezinnen een faire kans krijgen om zelf hun geluk waar te maken.

Dat is onze aanpak. Gezinnen versterken betekent kansen creëren en hindernissen wegwerken.

Wat zijn de uitdagingen waarvoor de gezinnen vandaag staan? Wij zijn bezig met een grote bevraging van de gezinnen over hun zorgen en prioriteiten. Tot op vandaag hebben al zo’n  1000 gezinnen meegewerkt. Ik ga hier geen droge opsomming van die resultaten geven – ik ben al lang blij dat het weer het droog houdt.  Maar enkele vaststellingen wil ik u niet onthouden. De algemene conclusie is overduidelijk: de Vlaming is en blijft enorm bekommerd om zijn gezin en de toekomst ervan. In elke fase van het leven.

De jonge gezinnen rekenen op financiële steun en voldoende tijd voor werk en gezin, want zij willen hun leven opbouwen zonder elkaar uit het oog te verliezen. Zij vragen om versterkt te worden.

Gezinnen met tieners denken aan wat komen gaat en willen hun kinderen op weg helpen naar een eigen leven, met een goede baan en een eigen woning. Zij zien vooruit.

En dan zijn er nog de grootouders. En ze komen uit onze enquête naar voren zoals we onze grootouders kennen: zij zitten met iedereen in en vinden gezinsthema’s nog belangrijk dan alle anderen. Zorgzaam zijn, dat is overduidelijk hun tweede natuur.

Vandaag wil ik het met u hebben over 2 van die bekommernissen: voldoende tijd vinden voor de combinatie tussen arbeid en gezin en alle mogelijke financiële hinderpalen overwinnen om uw gezin een mooie toekomst te geven. Sta mij toe om dieper op die twee uitdagingen in te gaan.

Tijd vinden. Tijd voor onze kinderen, voor onze partner en voor onszelf. Tijd voor onze job en voor ons gezin. Tijd voor familie en vrienden. Kent u dat gevoel, dat er altijd tijd te weinig is? Dat besef dat er elke 24 uur alweer een dag voorbij is, en dat we zoveel dingen niet konden doen, omdat de tijd ons ontbrak?

Herkent u zichzelf in het verhaal van die tweeverdieners die van hot naar her rushen en zichzelf voorbij lopen? Of in het verhaal van de alleenstaande moeder die na haar werkuren geen seconde mag verliezen om op tijd in de kinderopvang te geraken. Je zal zien dat net dan de trein vertraging heeft. Of misschien bent u die vader die zich ergert in de file, omdat hij zijn dochter nog moet ophalen van de tekenles en alweer te laat zal zijn voor zijn volgende afspraak. Het avondeten spelen we wel op een drafje naar binnen.

Zeg eens eerlijk, wie herkent zich daar niet in? Ik ken het zelf ook, ik zit er ook midden in. In het spitsuur van het leven. Altijd iets te doen, nooit voldoende tijd. En wat zouden we juist graag wat meer tijd uittrekken voor onze partner en voor onze kinderen.

De politiek kan dat niet oplossen. Wij kunnen geen uren toevoegen aan een dag. Maar wat we wel kunnen doen, is ondersteuning geven. Net die steun geven, die het verschil helpt maken tussen een gezinsleven dat ondanks alle drukte in de juiste plooi valt, of een gezinsleven dat van de rails loopt.

Dat begint al bij een goede kinderopvang. Onze minister van Gezin, Jo Vandeurzen werkte samen met onze parlementsleden een nieuw decreet uit voor de opvang van de allerkleinsten. Het werd recent goedgekeurd. Dat decreet zet een ambitieus traject uit. Tegen het jaar 2016 willen we dat er kinderopvang is voor minstens 1 op de 2 kinderen onder 3 jaar. Als we daarin slagen, zal heel Europa jaloers op ons zijn . Jo, dat is toekomstvisie, dat is gedurfd beleid, daar zijn wij fier op!

En daar blijft het niet bij. Jo Vandeurzen werkt nu volop aan het nieuwe decreet voor gezinsondersteuning. De Huizen van het Kind zullen daarbij centraal staan. Huizen waarin alles samen komt: opvoedingsondersteuning, medische consultatie voor kinderen, babysitdiensten, infosessies... Alles onder één toegankelijk dak, waar ouders terecht kunnen met al hun vragen en zorgen.

Beste vrienden, {iedereen inbegrepen} betekent dat alle kinderen in Vlaanderen recht hebben op het best mogelijke. Het beste onderwijs, de tofste jeugdbeweging of de fijnste sportvereniging.

Maar {iedereen inbegrepen} betekent ook de plicht om spijbelgedrag niet te aanvaarden. De plicht om jongeren te versterken zodat ze zelf nee zeggen tegen drugs, pesten of vandalisme. Dat begint bij de opvoeding thuis. Die opvoeding willen wij ondersteunen.

Dat, beste vrienden, is {iedereen inbegrepen}.

En ook federaal zijn voor ons de {gezinnen inbegrepen}. Ouders kunnen tegenwoordig al 4 maanden ouderschapsverlof opnemen tot hun kind 12 jaar wordt. Vroeger was dat maar 3 maanden en enkel tijdens de eerste 6 jaar. En er is méér. Het vaderschapsverlof bij de geboorte van een kind bedraagt nu al 10 dagen. En Steven heeft het kostenforfait voor de zelfstandige opvangouders opgetrokken van 15 naar 16 euro, dus met 1 euro per kind per dag.

En zal ik het dan toch even over de vijfde G hebben: het geld?  Vrijdag is bij mij de bruine envelop in de bus gevallen.  En ik vrees dat ik niet de enige ben.

Dankzij Steven Vanackere kennen we nu een versnelde administratieve verwerking én terugbetaling voor de gezinnen.  300 miljoen euro extra is daarvoor uitgetrokken.  En dankzij de modernisering van financiën kennen nu al zo’n 1,4 miljoen gezinnen een vooraf ingevulde aangifte.

Beste vrienden, mensen ondersteunen in hun moeilijke evenwichtsoefening tussen werk en gezin is geen soft verhaal. Het maakt ook deel uit van een duurzaam sociaal-economisch beleid.

Zo zorgen we ervoor dat iedereen die wil werken, dat ook effectief kan doen. Zo zorgen we voor welvaart. Zo geven we in het bijzonder aan vrouwen betere kansen op de arbeidsmarkt. We beseffen te weinig dat wij in Vlaanderen véél meer kinderopvang hebben dan de meeste landen ter wereld. Dat wij veel doortastender inzetten op de combinatie van arbeid en gezin.

Die steun aan gezinnen is goud waard. Daarop blijven wij als christendemocraten inzetten. Wonderen kunnen we niet verrichten, maar elke inspanning die we leveren, maakt de uitdagingen van onze gezinnen beter draagbaar. Elke minuut die de gezinnen daarmee uitsparen, is er één die ze voor zichzelf en voor elkaar kunnen benutten.

Tijd vinden is één ding. Maar we weten allemaal dat de gezinnen ook financiële zorgen hebben. Een huis huren of er één afbetalen, 20 jaar lang of zelfs meer. Elke maand weer die facturen: elektriciteit, gas of stookolie, water of verzekeringen. De kinderen die alweer uit hun kleren zijn gegroeid. Het communiefeest. Die verbouwing waarvan we al zo lang dromen om elk kind zijn eigen kamer te kunnen geven.

Het stopt nooit. Alles kost geld. Alleen de zon schijnt voor niets.

We weten dat de wereldwijde financieel-economische crisis ook boven de hoofden van de gezinnen hangt. Overheden moeten noodgedwongen besparen. Ook dat kost geld. Waar moeten ze dat halen

Ik kan niet beweren dat onze gezinnen niets voelen van de vele miljarden die onze regeringen moeten besparen. Maar ik durf wel beweren dat wij er alles aan doen om de gezinnen zo veel mogelijk te sparen. Dat kan ik u verzekeren, met de hand op het hart.

90 % van de besparingen zijn we daarom elders gaan zoeken, niet in de portemonnee van de gezinnen. We hebben uw koopkracht gevrijwaard. En dat zullen we blijven doen.

Laat mij een concreet voorbeeld geven. In ons land is er NIET beknibbeld op de kinderbijslagen. Dat hebben wij bewust niet gedaan. Geen euro ging eraf. En we weten allemaal dat er nog voor vele miljarden nieuwe besparingsrondes aan zitten te komen.  Maar ik zeg u nu al: handen af van de kinderbijslag.

Beste vrienden, ik besef dat de weg uit de crisis lang is en zwaar weegt. Maar weet dat we dit voor de gezinnen doen.

Met een doordacht anti-crisisbeleid hebben we de voorbije jaren duizenden jobs in de gezinnen gered.

Met een doordacht besparingsbeleid hebben we de koopkracht van de gezinnen veilig gesteld.

En ik weet dat het niet evident is om tegen het populisme van links en van rechts in te gaan, maar met de redding van de banken, KBC, FORTIS en ja, … ook DEXIA hebben we het spaargeld van honderdduizenden gezinnen veilig gesteld.

Het einde van de crisis is misschien nog niet in zicht. De tocht blijft moeilijk en vol hindernissen. Maar één ding is zeker: de hele tocht lang zullen de gezinnen ons kompas zijn !

***

Beste vrienden, genoeg gespeecht. U en uw kinderen zijn hier voor Piet Piraat, voor de circusartiesten, voor het levende tafelvoetbalspel, voor de springkastelen en voor de Mercator. En om eerlijk te zijn: ik ook.

Geniet ervan, met de hele familie.