Europa moet sterker worden

Europa zit al vier jaar in de greep van een zware financieel-economische crisis. Er zijn al veel maatregelen genomen om de acute gevolgen van de crisis onder controle te krijgen, maar dit is op zich nog onvoldoende. Belangrijker zijn de structurele lessen die we moeten trekken voor de langere termijn. Daarover gaat het vandaag in het Europees Parlement: hoe maken we Europa in de toekomst sterker? Hoe voorkomen we dat dit opnieuw gebeurt?

Wat ligt er op de tafel?

Als Europa structureel sterker wil worden in de wereld - en nog een rol van betekenis wil spelen - moet het vier belangrijke hervormingen durven doorvoeren :

1. Europa moet een echte Bankenunie tot stand brengen. De bankensector is voor de individuele lidstaten te groot en te internationaal geworden. Als het nu misloopt met een bank draait de belastingbetaler op voor de afwikkeling, met alle gevolgen vandien voor de schuld/begroting van de lidstaat in kwestie. Alleen op Europees niveau kunnen we de financiële sector sterker en betrouwbaarder maken. We moeten de economie en de spaarders beschermen wanneer banken in moeilijkheden komen, zonder telkens weer een beslag te moeten leggen op belastinggeld.
    
2. Deze crisis is in belangrijke  mate een schuldencrisis. Daarom moet Europa ook een Begrotingsunie worden, die zorgt voor duidelijke budgettaire afspraken en een strikte controle op de uitvoering daarvan. We mogen niet opnieuw het slachtoffer worden van enkele landen die hun financiën uit de hand laten lopen.
    
3. De uitdieping van de Economische unie moet de Europese Unie structureel sterker maken in de globale wereldeconomie. Europa is niet alleen met centen bezig, maar minstens zoveel met een stevige en duurzame economische groei, met meer werkgelegenheid en een grotere sociale cohesie. De afspraken daarover moeten ook meer afdwingbaar worden.
    
4. Tot slot moet een sterkere Politieke unie ervoor zorgen dat Europa de steun van zijn burgers niet verliest. De hervormingen maken enkel kans als ze democratisch gedragen zijn. Het Europees Parlement, dat rechtstreeks wordt verkozen door de mensen, moet daarom voluit betrokken zijn.

Marianne Thyssen neemt het voortouw

De aanzet voor deze hervormingen werd gegeven op de Europese Top van juni, door vier Europese voorzitters: Herman Van Rompuy (Raad), Jean-Claude Juncker (eurogroep), Mario Draghi (ECB) en Jose Manuel Barroso (Commissie).

Het Europees Parlement speelt nu zijn rol: enerzijds door mee te werken aan de verdere uitwerking van dit plan en anderzijds door aan de Europese Commissie aan te geven welke wetsontwerpen het van haar verwacht.

Het Parlement heeft aan Marianne Thyssen gevraagd om in dit dossier het voortouw te nemen, als rapporteur.

Marianne Thyssen: “Ik heb er in mijn rapport ondubbelzinnig voor gekozen om voluit de kaart van de hervormingen te trekken. Zo wil ik bijvoorbeeld dat er een echt Europees garantiefonds komt voor spaarders, zodat alle inwoners van Europa gerust kunnen zijn: hun spaarcenten zijn veilig. Tegelijk wil ik ook dat er een Europees resolutiefonds voor bankfalingen komt, zodat niet langer de belastingbetaler, maar de bankensector zelf opdraait voor het faillissement van een bank.”