EU-visserijraad over ambitieus en realistisch visserijbeleid

De Europese Raad van visserijministers heeft vandaag haar standpunt bepaald over de hervorming van het Gemeenschappelijk Visserijbeleid. Belangrijkste resterende discussiepunten hierbij waren de modaliteiten van de aanlandingsverplichting. Minister-president Kris Peeters, tevens bevoegd voor visserij, is tevreden dat de Raad gekozen heeft voor een ambitieuze maar realistische aanpak. Er wordt voorzien in een aantal flexibiliteitsmechanismen, zonder afbreuk te doen aan het algemene principe van de aanlandingsverplichting.
Het Gemeenschappelijke Visserijbeleid (GVB) legt de Europese regelgeving vast voor de visserij, en wordt om de tien jaar hervormd. Op 12 juni 2012 raakten de EU-Visserijministers het al eens over de grote objectieven van deze hervorming. Nadat het EU-parlement op 6 februari 2013 haar standpunt over het Gemeenschappelijk Visserijbeleid had bepaald, hebben de EU-Visserijministers zich nu ook uitgesproken over de modaliteiten van de aanlandingsverplichting. De manier waarop men de aanlandingsverplichting – één van de voornaamste elementen van de hervorming – wil uitvoeren was namelijk een van de belangrijkste resterende discussiepunten. Nu kunnen de onderhandelingen starten tussen de Raad, het Europees Parlement en de Commissie om tot een eindvoorstel voor de hervorming te komen. 
Het belangrijkste discussiepunt was dus de aanlandingsverplichting, en de manier waarop deze moet uitgevoerd worden. Er wordt voorzien in een aantal flexibiliteitsmechanismen die rekening houden met de realiteit in de visserij.  Door het behoud van een beperkte teruggooi, wordt erkend dat 100% selectiviteit onhaalbaar is; ongewenste vangsten mogen afgetrokken worden van andere quota, en tot 10% niet gebruikte quota mogen overgedragen worden naar het daaropvolgende jaar. Bovendien zullen de quota tijdelijk verhoogd worden ten belope van de vis die vroeger teruggooi was, maar nu zal moeten aangeland worden.
Met deze maatregelen komt de Raad tegemoet aan een aantal bezorgdheden die Vlaanderen tijdens de onderhandelingen naar voren heeft gebracht. Bovendien wordt de vissers de tijd te geven zich aan te passen aan deze grondige verandering van het beleid, en wordt de aanlandingsverplichting vanaf 2016 stapsgewijze ingevoerd.
“Ik ben er mij van bewust dat het invoeren van een aanlandingsplicht ook voor onze visserij een bijzonder zware uitdaging is. Ik ben tevreden dat we nu een meer realistische invulling hebben gegeven, zonder afbreuk te doen aan het algemene principe”, aldus Vlaams minister-president Peeters, tevens bevoegd voor visserij. “Ik zal de komende jaren samen met de Vlaamse vissers nog meer inzetten op selectiviteit, en onze vloot begeleiden bij de invoering van de aanlandingsverplichting.”