De werkloosheid in België blijft dalen, maar die daling is het minst voelbaar in Brussel. De verdere aanpak van de werkloosheid in Brussel moet de hoogste prioriteit hebben. Dat zegt Benjamin Dalle, directeur van de studiedienst van CD&V (Ceder) en voorzitter van CD&V Brussel, vandaag in een opiniestuk in De Standaard.
>> “Je kunt de rellen in Molenbeek tijdens oudejaarsnacht niet los zien van de hoge werkloosheid. Brussel heeft een marshallplan voor volledige tewerkstelling nodig.”
"Wie geen job heeft en geen perspectief om aan de slag te gaan, is veel vatbaarder voor crimineel gedrag. Lang niet elke werkzoekende heeft slechte bedoelingen, maar recente buitenlandse en minder recente Belgische studies bevestigen wel dat de criminaliteit sterk wordt beïnvloed door het aantal werklozen.
De werkloosheid in Brussel is sinds 2014 onafgebroken gedaald: bijna 20 procent in het algemeen, en zelfs 30 procent bij de jonge werklozen (onder 25 jaar). Mooie cijfers, die mee te danken zijn aan het Brusselse tewerkstellingsbeleid. Maar die gunstige evolutie verhult cijfers die onaanvaardbaar blijven. Brussel telt nog 9.000 jonge werkzoekenden, bijna een op de vier van de beroepsactieve Brusselse jongeren. In Sint-Jans-Molenbeek, waar ik zelf woon, bedraagt de jeugdwerkloosheid ongeveer 30 procent. In Laag-Molenbeek, waar een apotheekwerd vernield, liggen de cijfers zelfs hoger dan 50 procent. Het gaat over jongeren die vaak opgroeien in een gezin waar niemand werkt. In totaal zijn er nog bijna 90.000 werkzoekenden in Brussel, meer dan de totale bevolking van een stad als Mechelen.
Wat Brussel nodig heeft, is een marshallplan voor full employment. We zouden de inspanningen moeten verdubbelen om zo de komende vijf jaar naar 40.000 minder Brusselse werklozen te gaan. Zo kunnen we ook in Brussel tegen 2030 volledige tewerkstelling realiseren.”
Een verstandig woon- en veiligheidsbeleid
Ook Sammy Mahdi, jongerenvoorzitter van CD&V en oud-inwoner van Molenbeek, pleit in De Morgen voor diepgaande ingrepen in Brussel.
"Het is om moedeloos van te worden. Brussel is een charmant gezin van 19 gemeenten met een hoek af, waarvan Molenbeek als jongste telg maar niet lijkt op te groeien. De vele positieve initiatieven ten spijt, blijven groepjes jongeren in gettowijken hun middelvinger opsteken naar de politiek, de politie, de brandweer en ook maar alles wat nog maar een beetje symbool staat voor de staat waarvan ze het gevoel hebben geen deel van uit te maken.
Als je de voorgestelde oplossingen leest, lijkt het midden verdwenen te zijn. De ene wil zo weinig mogelijk blauw op straat, 'omdat dat als een rode lap op een stier werkt'. Dat het probleem de opgefokte stier is en niet de rode lap, blijken sommigen niet te beseffen. De andere wil zones militariseren en gigantische geldboetes opleggen en lijkt niet te begrijpen dat in een gemeente waar de werkloosheidsgraad een nationaal record is, dat dezelfde impact zal hebben als de belofte van Jan Jambon (N-VA) om "Molenbeek op te kuisen". Een vruchtbare grond ontwikkelen voor de middenklasse, dat vergt ook belangrijke politieke hervormingen. Een verstandig woonbeleid, maar in de eerste plaats ook een degelijk veiligheidsbeleid.”
Een hoofdstad die voorbereid is op de toekomst
Brussels staatssecretaris, Bianca Debaets (CD&V), begrijpt dat veel gezinnen twijfelen of ze nog wel in dit Brussel willen wonen. Dat schreef ze neer in een opiniestuk in Knack na een ruwe oudejaarsnacht in onze hoofdstad.
"Het is elk jaar hetzelfde liedje. Wie op 1 januari 's ochtends door Brussel wandelt, treft een gehavende stad aan. We zagen op nieuwjaarsdag op teveel plekken achtergelaten afval, de resten van in brand gestoken vuilnisbakken en meer glasscherven dan goed is voor een voetpad. Ook op de nieuwssites rolden de headlines voorbij. Het doet pijn om te zien dat op nieuwjaarsavond ook de journaals in heel België openen met de vernielingen die jongeren hebben aangericht in onze hoofdstad. In hun eigen stad."
Brussel wil er alles aan doen om jonge mensen te verleiden er te blijven en er hun privé- en professioneel leven uit te bouwen. "Zo willen we bouwen aan een stad met de juiste evenwichten, op cultureel en socio-economisch vlak. En ja, Brussel zal altijd wat ruw zijn aan de kantjes. Maar dat is niet hetzelfde als het gratuit geweld tijdens de oudejaarsnacht. Ik noem dat het verraden van je eigen buurt. Dat kunnen we niet tolereren."
Iedereen heeft talenten en iedereen krijgt kansen. Al hebben sommigen een duwtje nodig om die kansen te grijpen. Daar kunnen initiatieven als TADA en We love BXL of ondernemershub Molengeek bij helpen. "Ik wens dat Brussel in het jaar dat net begonnen is vaker in het journaal komt met fantastisch goed nieuws. Dat betekent dat Brussel de rest van België inspireert. Dat is de beste reclame om jonge en minder jonge mensen voor Brussel te doen kiezen. En dat is de beste garantie op een hoofdstad die voorbereid is op de toekomst."
