De eerlijkheid gebiedt …

Een onafhankelijke studie bewijst dat ook ons land op termijn kan overschakelen op 100% groene energie.  Uiteraard mits zware investeringen.
Duitsland stelde zich al eerder die vraag. Met haar Energiewende koos het een ambitieus pad naar een koolstofarme en kernenergievrije samenleving. Vooral de ambitie om aan te tonen dat die omslag niet alleen ecologische, maar ook economische winst oplevert, is een voorbeeld voor de rest van de wereld.  En dat laatste is cruciaal voor het klimaatdebat: als Duitsland er met haar zware industrie in slaagt, dan kan dat landen als de VS of China overtuigen om ook milieuvriendelijker te worden. 
Duitsland is een inspirerend voorbeeld, maar er zijn ook grote verschillen.  Het aandeel kernenergie beslaat er minder dan 25% van de totale elektrische productie, waar dit in België ongeveer 50% bedraagt. De impact van de kernuitstap is er dus veel kleiner. Duitsland heeft ook meer financiële armslag dan België.  En het beschikt over meer open ruimte, waardoor windenergie op land aantrekkelijker is.  Het grootste verschil is echter politiek.  De Energiewende was het eindpunt van een uitvoerig maatschappelijk debat, waarin politieke partijen eerlijk discussieerden.  In Duitsland verkondigden rood en groen immers steeds dat de omslag naar hernieuwbare energie geld zou kosten, en pas op termijn zou opbrengen. Die houding maakt dat de radicale keuze voor groene stroom bij de Duitsers nog steeds gedragen wordt, ondanks de pijlsnel oplopende factuur.   
In België is men jammer genoeg nog steeds niet rijp voor een dergelijke ‘parler-vrai’.  De socialisten profileren zich als prijsbreker van de energiemarkt. Een moedig verhaal over de onvermijdelijk hogere energiefactuur als gevolg van de ondersteuning van hernieuwbare energie, past natuurlijk niet in die strategie.  Groen bakt het zelfs nog bruiner.  De ene week eist de partij een totale kernuitstap, de andere week luidt het dat net via de winsten van diezelfde kerncentrales alle investeringen in offshore-windparken kunnen betaald worden.  Over hoe we dan de offshore zouden moeten betalen als België geen kerncentrales meer hebben, wordt angstvallig gezwegen. Tegelijk met de bijl zwaaien om de kip met de gouden eieren te slachten, en toch de gouden eieren willen: niet echt consequent. 
CD&V pleit voor een verstandige en eerlijke energiepolitiek. Energiebesparing en meer hernieuwbare energie zijn de toekomst om klimaatredenen. Maar ook omdat beiden ons onafhankelijker maken van steeds schaarsere en duurdere brandstoffen. De ambitie naar Duits model moet zijn dat én onze inwoners bereid zijn hiervoor te betalen, én onze bedrijven niet worden weggeconcurreerd. Het afgelopen jaar zijn door de Vlaamse en federale regering weliswaar grote stappen gezet om de financiële pil voor iedereen te verzachten, maar de uitdaging blijft. De enige eerlijke boodschap daarbij is dat de transitie naar een toekomstgerichte en duurzame energiemix, die energiezekerheid koppelt aan zelfvoorziening, ons hoe dan ook allemaal zal kosten.
De verleiding is groot om hier mediageniek tegen te keer te gaan, maar er is geen alternatief. Wie inwoners en bedrijven voorhoudt dat we in dit proces hogere facturen kunnen vermijden, zonder een drastische vermindering van ons energieverbruik, legt een zware hypotheek. Willen we op realistische manier vooruitgang boeken, dan is het hoog tijd om werk te maken van een bewustmakingsproces. Eerlijk duurt het langst. Ook dat is een verhaal van duurzaamheid.