De Belgen en hun hoofdstad

Wat is dat toch met de Belgen (of toch velen onder hen) en hun hoofdstad?
 
Nu is het weer de Waalse minister van economie Jean-Claude Marcourt (PS) die stelt dat Wallonië, om zich te kunnen versterken, zich los van Brussel moet opstellen. Over de met veel ophef boven de doopvont gehouden Fédération Wallonie-Bruxelles is hij vrij duidelijk: “…elle ne correspond plus à rien.” Pro memorie: het was in april vorig jaar dat die “federatie” (overigens een volkomen ongrondwettelijke constructie) werd aangekondigd als vervanger van de Franse Gemeenschap. Negen maanden later wordt ze al dood verklaard. In de Belgische politiek kan het ook snel gaan.
 
Uiteraard is het een goede zaak dat Waalse politici zoeken naar een manier om hun Gewest een nieuwe sociaaleconomische dynamiek te geven. Dat is in ons aller belang. Maar waarom ziet Marcourt daarbij Brussel als een rem of een handicap, veeleer dan als een troef? Waarom wil hij dat de Franse Gemeenschap zich de facto terugtrekt uit Brussel en zich terugplooit op Wallonië? Daar wordt Brussel niet beter van, maar Wallonië evenmin. Het is niet door te desinvesteren in Brussel (bijvoorbeeld op het vlak van onderwijs) dat de Franse Gemeenschap meer gaat investeren in Wallonië. Dat is een lose-lose-situatie in plaats van een win-win-situatie.
 
Het doet mij denken aan sommige Vlaamse politici die ook liefst zo snel mogelijk van Brussel af willen. Ook zij denken dat ze daarmee Vlaanderen meer ruimte en meer kansen geven, maar het omgekeerde is waar.
 
Hoe komt het toch dat verantwoordelijke politici in het Noorden en het Zuiden van het land niet willen of kunnen inzien dat de hoofdstad – Brussel – een troef is, voor Vlaanderen én voor Wallonië? Ik weet wel dat Brussel in eigen land een slecht imago heeft. Dat is iets wat meer Brusselse politici zou moeten aansporen om een echt charmeoffensief in te zetten, zowel ten aanzien van Vlaanderen als van Wallonië. Maar van Vlaamse en Waalse beleidsverantwoordelijken mag men toch ook wat meer visie verwachten. Het verheugt mij dat alvast de Vlaamse Minister-President, Kris Peeters, nog zeer onlangs bij een terreinbezoek in Brussel, het belang van de hoofdstad voor Vlaanderen onderstreepte. En blijkbaar zit ook Waals Minister-President Demotte niet echt op dezelfde golflengte als zijn economieminister.
 
Jammer genoeg lopen er ook in Brussel mensen rond die ervoor pleiten dat de Gemeenschappen afgeschaft worden, en dat Brussel zich volledig los van Vlaanderen en Brussel gaat ontwikkelen. De rel van dit weekend aan Franstalige kant geeft aan hoe gevaarlijk zo’n opstelling is. Als ze niet opletten, krijgen die Brusselse separatisten nog wat ze vragen (zonder het zelf te beseffen): een Brussel dat het volledig zelf mag gaan rooien, en daarbij zijn hoofdstedelijke rol en dus een zeer groot deel van zijn economische activiteit verliest.
 
Het is hoog tijd dat Brussel beter werk maakt van zijn nationaal imago en van zijn hoofdstedelijke rol. Als we diegenen die Brussel aan zijn lot willen overlaten willen counteren, zullen we zelf uit onze egelstelling moeten komen en werk maken van een nog sterker partnerschap met Vlaanderen en Wallonië.
 
Brigitte GROUWELSBrussels minister