7 oktober is de Internationale dag van de borstkanker bij mannen. CD&V-Kamerlid Nathalie Muylle wil met een resolutie komaf maken met de discriminatie in de terugbetaling van behandelingen en opvolging van de ziekte bij mannen. Verder ijvert ze voor een aangepast specifiek zorgtraject, een betere controle op de erkende borstklinieken en meer onderzoek naar de ziekte.
Nathalie Muylle: “Mannen met borstkanker vormen een vaak vergeten groep patiënten. Deze onbekendheid zorgt ervoor dat één op drie borstkankermannen in ons gezondheidssysteem geen toegang heeft tot gepaste, gespecialiseerde zorg. Bovendien worden ze in de terugbetaling van behandelingen vaak gediscrimineerd. Ik wil met mijn resolutie aandacht vragen voor deze borstkankermannen. Er is dringend nood aan onderzoek om een specifiek zorgtraject uit te werken. Daarnaast moeten zij gelijkwaardig behandeld worden in de terugbetaling van hun behandeling en de opvolging van hun ziekte.”
Borstkanker is de meest voorkomende kankersoort in België en treft jaarlijks meer dan 10.000 vrouwen in ons land. Minder bekend is dat ook mannen getroffen worden door de ziekte. Zo telt België jaarlijks een 100 à 120 tal mannelijke borstkankerpatiënten. Op Europees niveau overlijden er jaarlijks ongeveer 1.000 mannen aan borstkanker.
Mannen met borstkanker hebben vaak geen of onvoldoende toegang tot de terugbetaling van de behandelingen, terwijl vrouwen met borstkanker hier wel steeds op kunnen rekenen. Ook wat de opvolging betreft van genetische onderzoeken bij de familieleden van de borstkankerpatiënt bestaat er discriminatie op basis van geslacht. “Bij opvolgingsonderzoeken worden vrouwelijke familieleden van diegene met borstkanker immers terugbetaald, terwijl dat bij mannelijke familieleden niet steeds het geval is”, zegt Muylle. Daarom ijvert Muylle voor een betere opvolging van de ziekte bij mannen waarbij zij een gelijke toegang krijgen tot nabehandelingen en genetische opvolging. Muylle spoort de regering ook in het algemeen aan om de terugbetaling van de therapie en geneesmiddelen voor mannen met borstkanker volledig gelijk te schakelen met de terugbetaling zoals geregeld voor vrouwen met borstkanker.
In de praktijk blijkt dat mannen met borstkanker vaak nog steeds dezelfde behandeling krijgen als vrouwen met borstkanker, hoewel wetenschappelijk onderzoek aantoont dat het om twee verschillende ziektes gaat. Hierdoor krijgt één op drie mannen niet de gepaste behandeling. Muylle: “Om dit te verhelpen, moet er in de eerste plaats iets gedaan worden aan het enorme gebrek aan kennis over borstkanker bij mannen. Ik ijver daarom voor meer wetenschappelijk onderzoek zodat een specifiek zorgtraject op maat komt voor de behandeling van borstkanker.”
De problematiek van borstklinieken
Volgens een resolutie van het Europees Parlement uit 2003 moet een borstkliniek jaarlijks 150 nieuwe diagnoses vaststellen en jaarlijks 50 borstoperaties uitvoeren om erkend te kunnen worden. Initieel voldeed België aan deze normen, maar onder andere door de creatie van ‘satelliet-borstklinieken’ (jaarlijks 60 nieuwe diagnoses) en ‘coördinerende borstklinieken’ (jaarlijks 125 nieuwe diagnoses) en door de norm van 50 borstoperaties te verlagen naar 30, is dit niet meer het geval. Nochtans tonen studies van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg aan dat de behandeling van een lager aantal patiënten gepaard gaat met slechtere overlevingskansen. Daarom is het voor zowel mannen als vrouwen met borstkanker belangrijk dat borstklinieken zich aan de normen houden, zodat de overlevingskansen kunnen stijgen.
Patiënten hebben er dus alle belang bij dat de expertise zoveel mogelijk gecentraliseerd wordt. Een centraal register waarin alle informatie verzameld wordt over de borstkankerbehandelingen verspreid over België zou bovendien ook een stap vooruit betekenen. Vooral bij mannen met borstkanker is dit dan ook belangrijk, aangezien er – in vergelijking met vrouwen met borstkanker – veel minder in aantal zijn.
Naast erkende borstklinieken die niet meer voldoen aan de initieel Europese vooropgestelde normen, zijn er bovendien ook verschillende ziekenhuizen die geen erkenning hebben als borstkliniek, maar zich desondanks zo profileren door gebruik te maken van verwarrende/misleidende terminologie zoals bijvoorbeeld borstcentrum i.p.v. borstkliniek. Dit leidt tot verwarring en onduidelijkheid bij de patiënten. Het feit dat er geen duidelijke en overzichtelijke informatie te vinden is over erkende borstklinieken op de websites van de federale overheid/RIZIV/deelstaten doet hier trouwens ook geen goed aan.
