CD&V wil dat de federale regering in de toekomst een gedifferentieerd arbeidsmarkt- en gezondheidsbeleid kan voeren op maat van de deelstaten. CD&V-Kamerleden Servais Verherstraeten en Nathalie Muylle hebben daarover een wetsvoorstel ingediend. Dat voorstel geeft gemeenschappen en gewesten de mogelijkheid om verzoekschriften in te dienen bij de federale regering, wanneer haar beleid onvoldoende tegemoet komt aan specifieke noden van de gemeenschappen of de gewesten. Het voorziet daarbij ook in de betrokkenheid van het Overlegcomité.
“Wij wachten niet op een staatshervorming in 2024 om de hefbomen te creëren voor beleid op maat van de deelstaten. Ondernemers, werkzoekenden en zorginstellingen verwachten vandaag oplossingen voor hun problemen, geen communautaire luchtkastelen", zegt Servais Verherstraeten. "Onze deelstaten kennen elk hun eigen dynamieken en problematieken. Het is logisch en wenselijk om de federale aanpak hier op af te stemmen. CD&V neemt de koe nu bij de horens: niet met complexe samenwerkingsakkoorden, maar op directere wijze, met dit wetsvoorstel.”
Nathalie Muylle: “Dit voorstel voert uit wat het regeerakkoord heeft vastgelegd. Dat spreekt over de mogelijkheid van de regering om haar bevoegdheden op asymmetrische wijze uit te oefenen, afgestemd op de dynamieken en uitdagingen van elke regio. Verder beantwoordt het aan de vraag van de Vlaamse regering en Vlaams minister Hilde Crevits. De noden van de Vlaamse zorginstellingen en ondernemingen vereisen een aanpak op maat. Ons voorstel biedt hen de deelstaten deze flexibiliteit.”
Vandaag kunnen burgers verzoekschriften indienen bij de federale, Vlaamse en gemeentelijke overheden. De wet voorziet daarentegen geen mogelijkheid voor gemeenschappen of gewesten om verzoekschriften te richten aan de federale regering. Naar analogie daarvan wil het CD&V-voorstel de mogelijkheid geven om een schriftelijke voorstel in te dienen bij de federale overheid.
Het overlegcomité zal telkens geïnformeerd worden over zowel het verzoek aan als het antwoord van de premier. Dit orgaan zal er dus voor zorgen dat alle deelstaten betrokken blijven. Desgewenst kunnen andere deelstaten dan verzoeken bijtreden of soortgelijke verzoeken indienen.
Wanneer het federale beleid onvoldoende tegemoet komt aan de noden van gewesten en gemeenschappen, zouden deze een verzoekschrift kunnen richten aan de premier. Die moet het verzoekschrift voorleggen op de Ministerraad binnen een termijn van twee maanden. Vervolgens moet de eerste minister binnen de drie maanden aangeven, met een motivatie, of hij/zij al dan niet gevolg geeft aan het verzoek.
Activeringsbeleid
Gedifferentieerd beleid is zeer belangrijk wat activering betreft. Dat beleidsdomein zit immers gesplitst tussen het Vlaamse (arbeidsbemiddeling en beroepsopleiding) en het federale niveau (uitkeringen). Bovendien zijn de noden van de gewesten en de gemeenschappen fundamenteel verschillend: Vlaanderen kampt met een arbeidskrapte, Wallonië en zeker Brussel hebben een grote groep werkzoekenden.
De Vlaamse regering wil vrijwilligerswerk inzetten als hefboom voor de activering van werkzoekenden. Vandaag dreigen werkzoekenden hun uitkering te verliezen wanneer hun vrijwilligerswerk niet voorafgaand wordt goedgekeurd door de RVA, ook al past het vrijwilligerswerk in een traject naar werk. Het CD&V-voorstel wil dat de vrijwilliger zijn uitkering behoudt, indien de Vlaamse arbeidsbemiddelaar (VDAB) aangeeft dat het vrijwilligerswerk in een activatietraject kadert. Zo kan het vrijwilligerswerk een springplank zijn naar een vaste job. Asymmetrisch beleid zou dus inhouden dat de RVA dus rekening moet houden met het oordeel van de VDAB.
Hetzelfde is toepasbaar op het combineren van een vergoede opleidingsstage en een uitkering. Vandaag verliest een werkzoekende die een voltijdse beroepsinlevingsstage volgt een deel van zijn uitkering, wanneer de dagvergoeding hoger is dan 10,18 euro. De Vlaamse regering wil echter werkzoekenden via stages naar een duurzame job in knelpuntberoepen leiden. Het voorstel versoepelt het combineren van deze dagvergoeding met een uitkering, door de regel ook open te stellen naar mensen met een diploma hoger onderwijs en door het maximumbedrag op te trekken.
Gezondheidsbeleid
Het CD&V-voorstel voorziet dat de federale programmatiecriteria voor ziekenhuisbedden die tot dusver gelden voor het gehele Rijk, opgesplitst worden per deelstaat. Dit stelt de Vlaamse Gemeenschap in staat om bijkomende revalidatiebedden te erkennen, wat thans niet mogelijk is omdat de beschikbare programmatieruimte op Belgisch niveau is opgebruikt omwille van het overaanbod aan bedden in Brussel. Door de opsplitsing van programmatie wordt de mogelijkheid gecreëerd om asymmetrische wijze bedden om te zetten met het oog op de ten laste neming van patiënten buiten het ziekenhuis door een dienst die tot de bevoegdheid van een gemeenschap behoort.
Het CD&V voorstel voorziet tot slot dat de Vlaamse verpleegkundige in opleiding een kostenvergoeding krijgt in het vierde jaar van de bacheloropleiding verpleegkunde. Dit beoogt het beroep van verpleegkundige aantrekkelijker te maken en zo te zorgen voor meer instroom van verpleegkundigen in zorg en welzijn.
