Banken: voorrang aan Europese aanpak

Analyses van de financiële crisis hebben overvloedig bewezen dat banken soms op een onverantwoorde manier zijn omgesprongen met het spaargeld van de mensen. In plaats van te investeren in ondernemers en gezinnen, hebben ze zich gewaagd aan speculatieve beleggingen in het buitenland.
Voor Federaal Volksvertegenwoordiger Kristof Waterschoot en Senator Peter Van Rompuy is het overduidelijk dat de overheid via regulering een gepast antwoord moet geven. Dat antwoord moet bijdragen aan een klimaat van vertrouwen. Het is van levensbelang dat de investeringen in onze economie via de banken blijvend gefinancierd kunnen worden. Het opbod aan ideetjes dat de voorbij dagen ontstaan is, creëert echter vooral onzekerheid.
De realiteit vandaag is anders dan in 2008. Banken hebben, al dan niet binnen een Europees herstructureringsplan, hun risicovolle buitenlandse activa al sterk afgebouwd. Heel wat regelgeving, bijvoorbeeld inzake kapitaalvereisten, werd en wordt nog steeds aangescherpt.
Intussen heeft Europees President Herman Van Rompuy de realisatie van een echte bankenunie als één van de bouwstenen van een sterkere eurozone naar voor gebracht. De Europese Commissie zal dit concretiseren midden september. Op een moment dat Europa volop naar oplossingen zoekt, brengt het niks bij om voorstellen te formuleren van op een “Belgisch eiland”. Het tussentijds rapport “structurele bankhervormingen in België” dat de Nationale Bank in juni uitbracht, toont aan dat een algemene opsplitsing van zakenbanken en depositobanken niet de juiste keuze is. De economische gevolgen van een eenzijdige Belgische ingreep zouden wel erg zwaar zijn. De politieke profileringsdrang van sommigen kan dus wegen op de leefbaarheid van de financiële sector. Daarmee zijn de belangen van de belastingbetaler, de spaarder en de werknemer niet gediend. Uiteraard moet de Belgische toezichthouder snel en kordaat tussenkomen waar nodig. buurlanden worden gecontroleerd. meenten dat die omvat) loopt dit tot
Voor CD&V is er op dit moment maar één goede aanpak: we moeten nu absolute voorrang geven aan de Europese aanpak. Al is het maar omdat 2 van de 4 Belgische grootbanken door buurlanden worden gecontroleerd. Bovendien wordt zo ook vermeden dat België een zeer groot concurrentieel nadeel oploopt ten aanzien van de andere lidstaten door eenzijdig te willen handelen, met alle negatieve gevolgen in verband met toegang tot het krediet voor onze investeerders als gevolg.